سریعالقلم: مباحثه با برخی روشنفکران، آب در هاون کوبیدن است
به گزارش انصاف نیوز، کانال تلگرامی درس گفتارهای جامعهشناسی بخشی از متن گفتوگوی مجلهی اندیشه پویا (شماره ۸۹) با محمود سریعالقلم را منتشر کردهاست که در ادامه میخوانید.
«شما هیچوقت وارد گفتوگوی انتقادی با افکاری که معتقد به اعراض از توسعه بودهاند، مثل شریعتی یا سروش یا داوری یا آلاحمد نشدهاید. مگر نه این است که یک فکر جدید باید جدید بودنِ خود را در برابرِ قدیم مطرح کند؟
تصور کنید که بابت سرگیجه پیش پزشک برود، پزشک هم انواع و اقسام معاینهها را انجام دهد و بعد از یک هفته مثلاً بگوید سرگیجهی شما ۶۶ دلیل دارد. بیمار به پزشک میگوید: لطفاً دلیل «یک» را به من بگویید. آن یک را گفتن خیلی کلیدی است. من به ۶۶ دلیل وارد این گفتوگوها نشدم، اما میخواهم دلیل «یک» را بگویم که برای شما روشن شود. مفروض من این است که بنیان توسعهیافتگی، تولید ثروت است. بنابراین، با کسانی حاضر بودم در مورد توسعه بحث کنم که اقتصاد، تاریخ اقتصاد و اقتصاد بینالملل بدانند.
کسی که اقتصاد نخوانده، تاریخ سرمایهداری اروپا را نخوانده، تاریخ سرمایهداری امریکا را نخوانده، اثرگذاری ظهور شرکتهای بزرگ بر فرآیندهای سیاسی را مطالعه نکرده، در بحثهای تکبعدی سیاسی و انتزاعی خودش باقی خواهد ماند. اساس توسعه نظام سیاسی نیست بلکه اقتصاد و تولید ثروت است. ویتنام، سنگاپور و امارات به ترتیب کمونیستی، اقتدارگرا و پادشاهی هستند ولی همه پیشرفت کردهاند. هر کشوری و هر فردی در این دنیا اگر بخواهد آجری روی آجر بگذارد و قدمی جلوتر برود، به سرمایه و ثروت نیاز دارد. الان در سازمانهای بینالمللی و کشورها وقتی پول کم میآورند، سراغ ژاپن میروند و میگویند یک چِک به ما بدهید؛ آنها هم میدهند. چون پول و ثروت دارد و میخواهد چهرهی خوبی داشته باشد.
سوئد سالی یک میلیارد دلار به اندونزی و یک میلیارد دلار هم به برزیل میدهد تا از جنگلهایشان مراقبت کنند و این برای سلامت کرهی زمین خوب است. اگر پول نباشد، کیفیت نیست. ما بحثهای تاریخی میکنیم و میگوییم زمانی، کشور قدرتمندی بودیم و میخواهیم با آن هویتِ تاریخی، حال خوبی داشته باشیم. اما اینها هیجان است. وقتی پول و ثروت و درآمد نباشد، کدام حال خوب؟ از این جهت من با دکتر نیلی، دکتر طبیبیان، دکتر غنینژاد راحتتر گفتوگو میکنم. کدام ملت فقیری میتواند هویت خود را حفظ کند؟ تجربهی بشری از آلمان تا ویتنام، از ژاپن تا چین و از امریکا تا مکزیک اثبات علمی میکند که کشوری که سرمایهداری رقابتی را قبول و اجرا نکند، نه توسعهی اقتصادی پیدا میکند، نه توسعهی سیاسی.»
انتهای پیام
با سلام.ادم از مقاله ها و تحلیل های دکتر سریع القلم لذت می برد.
عده ای کاتولیک تر از پاپ هستند…آنچنان از آزادی انسان سخن میگویند که خدا نگفته است…
از نظر ایشان فعالین اقتصادی (چه در سطح افراد چه در سطح کشورها) تقریبا باید از هفت دولت آزاد باشند…
اگر کشورهای توسعه یافته و غنی به دیگر کشورها کمک با کیفیت میکنند ، پس چرا کشورهای ضعیف بسیارند و درگیر جنگ و کشتار و گرسنگی هستند؟!…پس معلوم میشود کمک های آنها به دیگران در جهت منافع خودشان است و تحمل برتری و رفاه آن دیگران را ندارند…
البته ایشان نظرات اقتصادی در فقه سنتی را فراموش نمیکنند و در وقت مناسب بدان استناد مینمایند…چرا که این فقه سنتی است که رضایت اجتماعی را به رضایت فقط دو طرف تجارت تفسیر میکند و اتصال آیات را همواره معتبر نمی داند و هر وقت لازم باشد رعایت نمیکند :
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَأْکُلُوا أَمْوَالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْبَاطِلِ إِلَّا أَنْ تَکُونَ تِجَارَهً عَنْ تَرَاضٍ مِنْکُمْ وَلَا تَقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ إِنَّ اللَّهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیمًا ﴿۲۹﴾ النساء