با شیوه‌ی «مُنکر» نمی‌شود از «معروف» دفاع کرد!
غلامرضا بنی اسدی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
منظور این قلم در این نوشته از فحشا و فاحشه این است؛ «از نظر مفهوم لغوی چنانکه راغب در مفردات گوید: فحش و فحشاء و فاحشه به معنی هر گونه رفتارو گفتاری است که زشتی آن بزرگ باشد، و هر گونه نشر فساد و اشاعه زشتی‌ها و قبائح و کمک به توسعه آن را اشاعه فحشا می‌گویند». منظورم با آنچه ما در ادبیات محاوره ای در برابر کلمه فاحشه می گذارند، فرسنگ‌ها فاصله دارد. من بر این باور اصرار دارم که کشف کنندگان حجاب را هم ذیل این کلمه -با معنای عامیانه آن- نمی‌توان دسته بندی کرد.
اما به معنایی که “راغب” در برابر این کلمه می گذارد، کشفِ حجاب، رفتاری است گناه که به قاعده “زشتیِ آن بزرگ است”. پس نشر و بازنشرِ عکس و فیلم آن هم گناهی است بزرگ. رفتاری چنین – عکس و فیلم گرفتن حتی اگر برای ارائه به مسئولان هم باشد – نه تنها معنای نهی از منکر نمی دهد که نماد تام و تمام منکر است.
وظیفه شهروندان در فرآیند امر به معروف صرفا “تذکرِ لسانی” است نه ثبت و ضبطِ تصویری. این کار، دقیقا ذیل عنوانِ حقوقی – فقهیِ “تشییع فاحشه” قرار می گیرد که از گناهان کبیره است. این که برخی‌ها -دانسته یا ندانسته- بخواهند اسمِ این رفتار غلط را ذیل واجبِ “امر به معروف و نهی از منکر” بخوانند، در ماهیت گناه آلود کار تغییری ایجاد نمی‌کند.
تغییری که اتفاق می‌افتد در نگاه عامه مردم به این فریضه الهی است. حال آن که اگر به معنای لغوی امر به معروف و نهی از منکر هم نگاه کنیم هیچ جایی برای ضبطِ عکس و فیلمِ افراد نخواهیم یافت. این امر خود منکر است و در تضاد آشکار با معروف. دعوت به معروف باید از جنس معروف باشد. چنان که اذان، انسان را به نماز می خواند. به همین قوت و قداست.
امر به معروف و نهی از منکر در شمار فروع دین است که نماز نیز در آغاز فهرست آن است. همان طور که تلخ گویی و ترش رویی و بدرفتاری، در دعوت به نماز راه ندارد، در دعوت به معروف و بازداشتن از منکر هم نمی توان به بدرفتاری و خطاکرداری کار را پیش برد. پس می زند جامعه. پس می زند هرکه را به این رفتار بخوانند. در موضوع مقابله با کشف حجاب هم به این ظرافت ها باید توجه کرد.
آنچه در فلان درمانگاه اتفاق افتاد، حتی اگر راه به رسانه های بیگانه هم باز نمی کرد، باز هم نسبتی با امر به معروف نداشت. منکری بود که دامنه اش دامنِ همه را گرفت. دوگانه ای درست شد که راه رسیدن به یگانگی را با مشکل مواجه می کند. کشف حجاب، گناه است. با شیوه صواب باید با آن مقابله کرد. با منکر نمی توان از معروف حراست کرد.
کار آن فرد که عکس می گیرد، مصداق همان منکری است که ریشه معروف را می زند. باید فاعل آن را نهی از منکر و امر به معروف کرد. این را هم جناب لسان الغیب، حافظ شیرازی قرن ها پیش شعر کرده و در گوش همه مان زمزمه کرده است؛
گر تو قرآن به این نمط خوانی
ببری رونق از مسلمانی
آنچه در این میان مظلوم واقع شده است، اخلاق و حریم آدم ها و حرمت احکام اسلام است. چند طرف ماجرا هم سهم خود را دارند. هم آن کسی که کشف حجاب می کند و هم کسی که عکس می گیرد. و هم آنانی که با انتشار فیلم، یک موضوع را به یک مسئله کلان تبدیل کردند. توقع از همه رعایت حریم ها و حرمت هاست. کسی که لباس طلبگی می پوشد، به این رعایت اولی‌تر است. امیدواریم، با فهم و رفتار درست از حرمت و حریم واجبات الهی چنان حراست کنیم که باطل جای حق ننشیند و حق به نام باطل منکوب نشود.
انتهای پیام
با سلام برادر عزیز من حرفها شما درست و منطقی قبولش هم داریم ولی چرا یک طرفه این ور یه عکس شده منکر شده بی اخلاقی شد گناه نابخشودنی شد بی دنیی شد همه چیزی که شماها می فرمائید… ولی اون ور ماجرا چادر از سر ناموس مردم کشیدن بجه شیرخواره را با مادرش آتش زدن، به مزار شهدا در فلان جا بی حرمتی کردن جانباز ۷۰ درصد را داخلی خونه خودش کتک زدن پرچم ایران را آتش زدن به تصاویر شهدا بی احترامی کردن روحانی او کتک زدن به باورها و ارزش‌ها این مردم اهانت کردن و فیلم و عکس تهیه کردن و به رسانه های ضدایرانی از اینترنشنال گرفته تا شبکه‌های اپوزیسیون اروپا اسرائیل آمریکا ارسال کردن این ها چی حساب میشوند چرا آخوند حیدری و آقای غلامرضا بنی اسدی به اینجا که می رسید سکوت بر شماها حاکم میشود آخوند حیدری یه دو تا آیه از قرآن هم پیدا بکن به این مظلومیت ها هم بچسبان فقط کاربرد آیات و روایت شما برای دفاع از بی حجابی رای ندادن حمایت از ضدانقلاب و ردصلاحیت شدگان می باشد این قرآن و احادیثی که شما از آن استخراج میکنی به خدا قسم هنوز این شکلی و یک طرفه نازل نشدی،، انصاف نیوز بعضی ها انصاف ندارند لااقل شما انصاف داشته باشید و منتشر فرمائید