شیگیچی نگیشی مخترع کارائوکه در سن ۱۰۰ سالگی درگذشت

روزیاتو نوشت:

مخترع کارائوکه در سن ۱۰۰ سالگی درگذشت. او حدود ۵۰ سال پیش این سرگرمی محبوب را اختراع کرده بود.

این کارآفرین ساکن توکیو در سال ۱۹۶۷ «جعبه اسپارکو» را اختراع کرد. با کمک این دستگاه، متن آهنگ‌های پاپ ژاپنی به صورت اتوماتیک و بدون نیاز به تدوین تغییر داده می شد.

ایده ساخت دستگاهی که بتوان با آن آواز خواند، زمانی به ذهن نگیشی خطور کرد که در یک شرکت الکترونیکی اغلب در کنار همکارانش آواز می خواند.

به گفته نگیشی، ایده ساخت جعبه اسپارکو پس از آن به ذهنش رسید که کارمندی خوانندگی او را مسخره کرد.

نگیشی نظر کارمند را پذیرفت و گفت که اگر با آهنگ بخواند، صدای بهتری دارد.

برای ساخت این دستگاه موسیقی هوشمند جدید، استفاده از یک میکروفون، بلندگو و نوار برای پخش آهنگ کافی بود.

نگیشی در کتاب «ژاپن چگونه دنیای مدرن را ساخت» فاش کرد که بلافاصله می‌دانست چیز خاصی را کشف کرده است.

این دستگاه کار می کند! این تمام چیزی بود که به آن فکر می کردم. بیشتر از همه سرگرم‌کننده بود.

من فوراً می دانستم که چیز جدیدی را کشف کرده ام.

به گفته دخترش آتسومی تاکانو، نگیشی در تاریخ ۲۶ ژانویه به مرگ طبیعی درگذشت.

او احساس غرور و افتخار می کرد که ایده اش به یک فرهنگ سرگرم‌کننده از طریق آهنگ و آواز در سراسر جهان تبدیل شده است.

برای او، گذراندن صد سال در کنار اعضای خانواده اش پاداش کافی بود.

نگیشی سه فرزند، پنج نوه و هشت نتیجه از خود به جای گذاشته است.

علیرغم اینکه جهان به مدت ۵۰ سال پس از طراحی جعبه اصلی اسپارکو توسط نگیشی شیفته ایده کارائوکه بود، طبق گزارشات او تنها ۸ هزار دستگاه فروخت.

نگیشی مشکلاتی برای دریافت حق ثبت اختراع در ژاپن داشت و بعد از چند سال، از تجارت پیچیده موسیقی دست کشید.

تصور می شود که خانواده او تنها جعبه اسپارکو باقی‌مانده در جهان را دارند.

نگیشی دو سال از زندگی خود را به عنوان اسیر جنگی پس از جنگ جهانی دوم در اردوگاه‌های سنگاپور گذراند و سپس در سال ۱۹۴۷ آزاد شد.

نگیشی پس از بازگشت به خانه، Nichiden Kogyo، یک شرکت تجهیزات الکتریکی را تأسیس کرد که در زمینه مونتاژ رادیوهای ترانزیستوری، سیستم‌های Hi-Fi و استریو خودرو برای تولیدکنندگان دیگر فعالیت داشت.

بحث درباره اولین خالق رسمی کارائوکه برای سال ها در جریان بوده و چندین نفر مدعی انجام این اختراع هستند.

انجمن کارائوکه ژاپن، بزرگترین تولیدکنندگان و خرده‌فروشان کارائوکه در این کشور، نگیشی را مخترع این دستگاه می دانند.

اما بسیاری دیگر، دایسوکه اینوئه، نوازنده ژاپنی را فردی می دانند که نقش مهمی در موفقیت و محبوبیت این دستگاه به صورت جهانی داشته است.

اینوئه نسخه خود از جعبه اسپارکو را در سال ۱۹۷۱ منتشر کرد و حتی در سال ۱۹۹۹ توسط مجله تایم به عنوان یکی از «تاثیرگذارترین آسیایی های قرن» انتخاب شد.

نام کارائوکه از دو کلمه «خالی» و «ارکستر» در زبان ژاپنی برگرفته شده است.