«موسیقی دالون» کنسرت در آب انبار [+عکس]

امیر حسین ناظری کنزق، انصاف نیوز: آب انبار محله یوسف آباد که قدمت بنایش به صد سال می‌رسد چند سالی است تبدیل به یک تماشاخانه شده. تماشاخانه ای که مدیر آن «کسری شاهینی» معتقد است که تئاتر حد و مرزی نمی‌شناسد و هر روز بیشتر به سوی اختلاط با دیگر هنرها می‌رود. از همین رو با برگزاری برنامه های متنوع از جمله «دالون موسیقی» به دنبال پدید آوردن فضای مناسب برای این اختلاط است.

این برنامه دالون موسیقی با اجرای سه گروه «لوت»، «می اند هر» و «عبور» برگزار شد. نکته درخور توجه این برنامه حضور به نسبت پرشمار مخاطبان بود. اجرا های خوب گروه های شرکت کننده باعث شد طولانی شدن برنامه حس نشود، به بهانه برگزاری این برنامه گپ و گفتی کوتاه داشتیم با «کسری شاهینی» مدیر تماشاخانه «دا» و برگزار کننده این برنامه.

انصاف نیوز: آقای شاهینی توضیحی راجع به انتخاب و چیدمان گروه های شرکت کننده در برنامه برای ما بدهید.

کشری شاهینی: من با توجه به سابقه خودم در کار موسیقی دوستانی در این حوزه داشتم و دوستانی هم معرفی می‌شدنند. و یک اتفاق خوبی هم می‌افتد این است که پس از هر اجرا گروه های مختلفی خودشان را به ما معرفی می‌کنند و البته بسیاری از گروه های داوطلب کیفیت لازم برای برگزاری برنامه را ندارند و البته گروه هایی که ما به آن ها پیشنهاد برگزاری برنامه را می‌دهیم. انتخاب و پیدا کردن این گروه ها کار دشواری است. اما در باره چیدمان ما تلاش می‌کنیم در هر شب اجرا حداقل دو سلیقه مختلف باشد که هواداران هر گروه با دیگر گروه ها نیز آشنا شود.

چقدر گروه هایی که در این برنامه اجرا می‌کنند را منطبق می‌دانید با گروه های خیابانی یا گروه های زیر زمینی.

اتفاقی که دارد در موسیقی ما می‌افتد این است که گروه های زیر زمینی هستند که با کار خوب خود کم کم اصلاحا به روی زمین می‌آیند و پله های ترقی را طی می‌کنند. این که منطبق باشد با موسیقی خیابانی یا موسیقی زیر زمینی، این هیچوقت هدف ما نبوده، اما شاید کیفیت کارهای زیر زمینی و خیابانی به سمتی رفته است که موسیقی ما مجبور به پذیرفتن این گروه هاست. چون گروهی که موسیقی خیابانی برگزار می‌کند، مخاطبش بعد از اجرا به او پول می‌دهد، پس آن گروه مجبور است کیفیت کار خود را بالا ببرد. و کسی به خاطر چهره یا تبلیغات از قبل پولی به آنها نمی‌دهد. موسیقی زیر زمینی هم نسبتا همین فضا را دارد و فقط کمی امنیت بیشتری دارند. خیلی از این گروه ها علاقه ای به برگزاری کنسرت های بزرگ ندارند. علاقه به برگزاری موسیقی در جمع های تخصصی دارند. آن ها می‌خواهند موسیقی آنها شنیده و نقد شود.ما هم در تلاشیم این فضا را برای این گروه ها به وجود بیاوریم.

در بخش هایی از برنامه از ویژوال آرت استفاده می‌شد و اجرای موسیقی نزدیک به پرفورمنس می‌شد. این خواسته شما بود یا هنر مند ها؟

ما از اولین جاهایی بودیم که از میکس مدیا حمایت کردیم. ما متوجه شدیم میکس مدیا اگر درست اجرا شود خیلی راحت تر می‌تواند مفهوم موسیقی را انتقال دهد. پس ما سعی در به کارگیری ویژوال آرت داشتیم. نکته دیگر این است که ما خواسنیم از ویژوال آرتیست ها حمایت کنیم.

چقدر این برنامه وابسته به هنر تئاتر یا مستقل از آن است؟

درست است که اینجا خانه نمایش دا است. اما اینجا ما تلاش میکنیم یک پلت فرم با چند هدف باشیم. و از ترکیب کردن این اهداف و هنر ها هیچ ترسی نداریم و همیشه شجاعانه این ها را با هم ترکیب کرده ایم. از طرفی می‌خواهیم همه سلایق را پوشش بدهیم. کسی که تئاتری هستند سینما ببینند، موسیقی ببینند و برعکس علاقه مندان به موسیقی و سینما تئاتر ببینند. این کار را می‌شود در بستر تئاتر انجام داد. تئاتر روز جهان به این سمت می‌رود و بدون مرز این هنر ها را با هم ترکیب می‌کند. در حال حاضر مرز بین تئاتر و پرفورمنس و هنر اجرا خط بسیار باریکی است. به طور مثال نمایشی که اینجا اجرا می‌شود ترکیبی از چند هنر است، حرکات فرم بدن، موسیقی و تئاتر که با استقبال بسیار خوب مخاطبان مواجه شده. و در دوسانس اجرا می‌شود.

اگر نکته ای دیگر هست بفرمائید.

نکته خاصی نیست. ولی در این سالهایی که ما تلاش کرده ایم برای ارتقای فرهنگ در سال حتی صد هزار تومان هم از طرف دولت حمایت نمی‌شویم. صد هزار تومان رقمی نیست اما بسیار دردناک است این موضوع. و نکته دیگه ای که وجود دارد این است که این برنامه فقط شخص من نیست، تمام همکاران و دوستان در تماشاخانه دا همینطور دوستان «رادیو زیر و بم» که بسیار کمک ما می‌کنند.

انتهای پیام