شکواییه اساتید دانشگاه زابل

جمعی از اساتید دانشگاه زابل در نامه‌ای که خود آن را شکواییه می‌نامند از شرایط بحرانی این دانشگاه سخن گفته و خواستار تغییر رییس این دانشگاه شده اند.

به گزارش انصاف نیوز، متن این نامه به همراه اسامی امضاکنندگان در پی می‌آید:

بسمه الله الرحمن الرحیم

دانشگاه زابل ضرورت اول وزارت علوم تحقیقات و فناوری

مسوولین محترم استان سیستان و بلوچستان، چه اصلاح طلب، چه اصولگرا!

بر کسی پوشیده نیست که خدمات غیر قابل انکار جناب آقای دکتر حبیب ا… دهمرده در توسعه منطقه و تأسیس دانشگاه زابل نقش مهمی در اصلاح الگوی زندگی و افزایش سطح دانش مردم منطقه داشته است. سیستان که در انزوای شرق کشور به بن بست جغرافیایی پیوند خورده بود و بسیاری نام زابل را برای اولین بار به واسطه دانشگاه زابل می‌شنیدند، امروزه پس از گذشت 18 سال، این دانشگاه یکی از مکان‌های استراتژیک در مرز شرقی به شمار رفته و توجه ویژه مقام معظم رهبری، با تخصیص اعتبارات هنگفت و تاکیدات معظم له به مقامات دولتی نشان از این مهم دارد.

جناب مهندس علی اوسط هاشمی استاندار محترم سیستان و بلوچستان، به واسطه اقتدار در اجرای برنامه‌های دولت و اهمیت ویژه این استان، نماینده اجرایی دولت در این استان مرزی استراتژیک شدند و مجموعه‌ای از نیروهای توانمند با گرایش‌های سیاسی مختلف سرمایه‌های بالقوه این استان بشمار می‌روند که نظیر آن شاید در کمتر استانی دیده شود.

اسطوره‌های تاریخی و مفاخر معاصر این سرزمین پشتوانه‌های عظیمی برای تعالی و پیشرفت هستند و هرگونه رکود اخلاقی، علمی، فرهنگی و اجتماعی نشانه خارج شدن از مدار مدیریت درست و شایسته است. اگر امروز مردم سیستان و بخش عظیمی از مردم بلوچستان در فقر بسر می‌برند و آلودگی هوا امان آنان را بریده است، از جبر طبیعت نیست، از ضعف مدیرانی ست که ابزار در دست دارند و شیوه استفاده از آن را نمی‌دانند.

چه بسیار مناطقی در دنیا هستند که بشر توانسته است طبیعت وحشی و خشن آن را رام کرده و به خدمت بگیرد. در این شکواییه برآمده از سینه پردرد ما اساتید دانشگاه زابل، که در گنجینه دانش (دانشگاه زابل) میان سرزمین آفتاب صدایمان گوش کسی را در دوردست نمی‌آزارد، در نجوایی پنهان، و در میان ترس از افشای راز نهان و پاسخ به وجدان‌های بیدار، آرام در گوش نماینده خود، دکتر حبیب ا… دهمرده و استاندار دلسوز خود، مهندس علی اوسط هاشمی، زمزمه می‌کنیم که:

دانشگاه زابل سرمایه بر باد رفته‌ای ست که نیاز به مرهم دارد، نیاز به توجه دارد، نیاز به درمان دارد… از جلوه‌های آشکار نظیر توربین بادی نالان، مزارع نابود شده مزرعه سد سیستان، تلفات بی سابقه بیش از 70 شترمرغ 3 تا 4 ماهه از اول دی ماه جاری تا کنون به دلیل سوء مدیریت، نابودی سویه‌های اصلاح نژاد شده بلدرچین (برای تهیه کباب)، قتل عام شدن قوچ‌های مزرعه چاه نیمه (برای تهیه کباب)، نیروگاه خورشیدی رها شده، به یغما رفتن مرغ بومی خزک، ویرانه کردن سالن‌های مرغداری دانشکده کشاورزی و پژوهشکده دام‌های خاص، جذب غیرقانونی افراد معلوم الحال، آلوده سازی آب شرب منطقه به واسطه احداث هامونک، صرف هزینه‌های گزاف برای ساخت هامونک، عدم رسیدگی به پروژه ناتمام خوابگاه‌های دانشجویی، از کار افتادن چرخ پژوهش به واسطه کمبود وسایل آزمایشگاهی، عدم راه اندازی آزمایشگاه مرکزی، عدم بهره برداری از دانشکده فنی و مهندسی، عدم برخورد قاطع با سارقان علمی، افت رتبه علمی دانشگاه، ارتقای افرادی که سابقه و پیشینه درخشانی در دانشگاه ندارند، بکارگیری تیم تبلیغاتی گسترده از انواع رسانه‌های محلی، کاهش هدفمند کادر هیات علمی، ارائه گزارشات کذب در رسانه‌ها، جمع آوری اجباری امضاء از کارکنان و اساتید دانشگاه در حمایت از رییس دانشگاه، تهدید و ارعاب، قطع حقوق و دو قطبی کردن دانشگاه، تا پرونده سازی برای فرزندان این سرزمین، سرک کشیدن در زندگی خصوصی افراد، تهمت و افترا، نسبت دادن اعضای هیات علمی مخالف به تکفیری‌ها، امنیتی کردن فضای دانشگاه، یارگیری و جذب افرادی که صلاحیت علمی و اخلاقی ندارند، همه و همه برای اینست تا کسی دو روز بیشتر بر اریکه قدرت بماند بی آنکه دانشگاه را سرمایه ملی ببیند و برای توسعه آن جانفشانی کند. سایت اینترنتی دانشگاه زابل که به آلبوم شخصی رییس دانشگاه بدل شده بود در طی اعتراضات پیاپی اساتید در فضای مجازی (گروه تلگرامی دیده بان شفافیت) باعث شد تا دیگر کمتر عکس‌های رنگین خود را بارگزاری کند.

این مضحکه تا بجایی رسیده بود که عبور خودروی رییس دانشگاه از کنار باغچه دانشکده کشاورزی سبب می‌شد تا تیم رسانه‌ای ایشان در روابط عمومی، دقایقی بعد در سایت رسمی دانشگاه اعلام کند: بازدید رییس دانشگاه از باغچه دانشکده کشاورزی!

این اوضاع تأسف بار اینک به نقطه اوج خود رسیده به طوری که صبورترین اساتید و پیش کسوتان دانشگاه نیز به ستوه آمده و لب به اعتراض گشوده‌اند و هر روز بر شدت این آشفتگی افزوده می‌شود. پیش رو بودن انتخابات ریاست جمهوری بهانه‌ای در دست کسانی است که تغییر مدیریت دانشگاه را قبل از برگزاری انتخابات موجب ناآرامی و اختلال در برگزاری هرچه بهتر انتخابات می‌دانند در حالی که شیوه‌های مدیریتی دکتر موسی بهلولی در طی یکسال و نیم اخیر، موجی از ناامیدی را در دانشگاه رقم زده است که هرگز به نفع معادلات سیاسی منطقه و دولت محترم نیست.

اگر تاریخچه مدیریتی دانشگاه زابل را از بدو تأسیس تا کنون به چند دوره تقسیم کنیم به راحتی می‌توان دید که در دوره ریاست دکتر دهمرده، نهال دانشگاه کاشته شد و بذر توسعه افشانده شد، در زمان دکتر قنبری دانشگاه توسعه فیزیکی چشمگیری داشت، در دوره دکتر اوکاتی صادق، دانشگاه توسعه اخلاقی یافت و اما در دوره ناتمام دکتر موسی بهلولی آنچه گذشتگان بافتند، پنبه شد!

هم اینک در آستانه شروع ترم تحصیلی جدید، در صورتی که وزارت محترم علوم با اقدامات به موقع استاندار محترم و نماینده محترم سیستان جناب آقای دکتر دهمرده، این معضل بزرگ را از مسیر تکاپوی دانشگاه زابل بردارند، امید می‌رود تا نه تنها بحث ملی و مهم انتخابات با شور و طراوت بیشتری در نزد دانشگاهیان زابل برگزار شده و تأمین کننده منافع دولت مطلوب باشد، بلکه نهال خشکیده دانش و اخلاق در قطب علمی سیستان از سرمای خودپسندی و بی اخلاقی نجات یابد و جان تازه‌ای بگیرد، زیرا این نهال اگر درختی تنومند شود سایه آن سرپناه نسل آینده ماست.

اساتید دانشگاه زابل

18 دی ماه 1395

اسامی امضاکنندگان:

مهران مهری

محمود سلوکی

فرزاد حسن پور

حبیب مشهدی

بی بی کلان پردلی

محمودرضا ملایی نیا

محمد رکوعی

احمد راشکی

فرزاد باقرزاده کاسمانی

ساحل پاکزاد

محمود قزاقی

صادق اصغری لفمجانی

غلامرضا داشاب

سید هادی هاشمی

احمد غلامعلی زاده

محمود سنچولی

[توضیح: اسامی امضاکنندگان در ساعت 14:53 به خبر اضافه شده است]

انتهای پیام