هاشمی گفت همین که گفتم، تمام

به گزارش انصاف نیوز، پایگاه اطلاع رسانی هاشمی رفسنجانی در این روایت تاریخی از ساخت متروی تهران این مطلب را نوشت که:

سال 1365 مشاور وزیر کشور بودم. یک روز وزیر بنده را احضار کردند و گفتند در تدارک تیمی باشید که موضوع مترو را بررسی و کار آن را استارت بزنند. باید توضیح بدهم که سال 1345بحث مترو در ایران مطرح شده و در دستور کار قرار گرفت . سال 1350 کار احداث اولین خط مترو آغاز شد و تا سال 1355 نزدیک به 2400متر تونل و یک ایستگاه در حقانی ساخته و کار متوقف شد.

همانطور که گفته شد بعد از انقلاب هم برای اولین بار در سال 65وزیر کشوراز الزام استارت دوباره ساخت مترو خبرداد. در آن مقطع زمانی دوخط زرد شمال – جنوب و شرق – غرب به قیمت روز 60ملیارد تومان بودجه می خواست.

بدیهی بود که در آن شرایط که کشور درگیر جنگ بود، اساساً امکان تامین این بود جه از سوی دولت وجود نداشت . بنابراین شروع کردم استدلال کردن که در این شرایط تامین 60 میلیارد تومان بودجه ممکن نیست و… بعد از کمی استدلال آقای وزیر با دستش نشان داد که سکوت کنم و اجابت امر : « همین که گفتم !»

همزمان با تعجب کمی هم به بنده برخورد که وزیر به این محترمی ، چرا چنین برخوردی کرد. در همین اثناءوزیر گفت : « ناراحت نشوید ، صبح آقای هاشمی بنده را احضار کرد و در پاسخ مخالفتم ، همین پاسخ را به من داد» آیت الله هاشمی آن زمان رئیس مجلس بودند و دستور شان ردخور نداشت . بنابراین باید موضوع در دستور کار دولت قرار می گرفت ، چون برای تامین منابع مالی و اعتباری مترو باید هیات دولت مصوبه ای می داد که در آن شرایط بانک ها مشارکت کرده و تسهیلات به مترو ارایه دهند .

بنابراین موضوع از طریق وزیر کشور در جلسه دولت طرح شد . بحث مترو در دولت وقت طرح شد و با 14مخالف ، 2 موافق و 6 رأی ممتنع از دستور کار خارج شد. ما روند کار را خدمت آقای هاشمی گزارش دادیم و آیت الله پاسخ دادند که به آقای  موسوی بگویید دولت را باحضور ایشان تشکیل دهند. همینطور شد و در جلسه هیات دولت با حضور آیت الله هاشمی بحث مترو از سوی ایشان مطرح و توجیه شد. در خاتمه جلسه ساخت متروی تهران با 16 رأی موافق ، 2 رأی مخالف و 4 رأی ممتنع تصویب شد .

امروز بعد از نزدیک به سه دهه اهمیت نگاه استراتژیک ، معنا دار و مهم آقای هاشمی روشن می شود . به برکت همین تصمیم درست امروز دو و نیم میلیون مسافر از همه طبقات جامعه روزانه از مترو استفاده می کنند. تصور کنید  که اگر این نگاه استراتژیک آن سال وجود نداشت ، امروز ما چه وضعیتی داشتیم .

داستان متروی تهران مصداق این سخن است که فکرها و اراده های بزرگ در نقاط بحرانی و مهم می توانند سرنوشت ها را درست رقم بزنند.

انتهای پیام