حسین پناهی هنرمند محبوب ملی و غریب در زادگاه

صیاد خردمند، اهل کهکیلویه و بویراحمد، در یادداشتی به همراه عکس‌هایی از مقبره مرحوم حسین پناهی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

آبانماه ۱۴۰۲ تصویری از مزار زنده یاد «حسین پناهی» منتشر شد و موجی از واکنش‌های منفی نسبت به وضعیت نامناسب مزار او در فضای مجازی سرازیر شد.

در نوروز ۱۴۰۳ سفری به مقبره زنده‌یاد «حسین پناهی» در شهر سوق و همچنین روستای دژکوه و خانه پدری این هنرمند ملی داشتیم.

روستای دژکوه یکی از محروم ترین نقاط محروم کهگیلویه و بویراحمد است، از شهر دهدشت تا سوق و همچنین ورودی روستای دژکوه هیچ تابلوی راهنمایی برای علاقه‌مندان به این هنرمند نصب نشده بود.

در خلال این سفر به کرات دیده شد که مسافران و گردشگران برای رفتن به روستای دژکوه دچار مشکل می‌شدند؛ بخش قابل توجهی از مسیر روستای دژگوه خاکی و پر از چاله است، بگونه‌ای که حتی می‌تواند کیس مناسبی برای علاقمندان به آفرود سواری باشد!

از طرف دیگر خانه‌ی پدری مرحوم پناهی وسط این روستا به امان خدا واگذار شده است، این خانه که یادگار کودکی این نویسنده و هنرمند فقید است به جای مرمت، در معرض تخریب و ویرانی است!

این روستا در ایام نوروز محل رفت و آمد گردشگران است اما از هر گونه امکانات رفاهی و خدماتی نیز بی بهره است.

در نهایت با اندکی خلاقیت این خانه می‌تواند با تبدیل به یک موزه و محل جمع آوری یادگارها و آثار این نویسنده فضای متفاوت و خاصی را ایجاد کند.

آنگونه که مشهود است، مسئولان هیچ‌گونه شناختی از جایگاه رفیع و ملی شخصیت برجسته‌ای مانند «حسین پناهی» ندارند، هنرمند و نویسنده‌ای که کتاب‌هایش به بیش از ۳۰ زبان زنده دنیا ترجمه شده است و در کارنامه او به‌عنوان یک سینماگر آثار فاخری به چشم می‌آید.

مسئولان شهرستانی و استانی در این سالها حتی نتوانسته‌اند از این چهره شناخته شده ملی به‌عنوان یک اِلمان و نماد استفاده کنند.

کم کاری و سهل‌انگاری‌های دستگاه‌های فرهنگی در خصوص حسین پناهی ملموس و محرز است.

در حالی که در این سالها، بسیاری از افراد که گاها خود خانواده مرحوم پناهی نیز می‌باشند از قِبل آن مرحوم موسسه فرهنگی، انتشارات و مجموعه‌های مختلفی ایجاد کرده و به آورده‌های مالی نیز رسیده‌اند اما هیچگونه حمایتی در جهت استفاده از ظرفیت نمادین وی در شهرستان کهگیلویه نکرده‌اند.

«حسین پناهی» زندگی کوتاهی داشت اما توانست در همین زمان کوتاه، آثار ادبی و هنری تأثیرگذار و ماندگاری از خود به یادگار بگذارد.

حسین پناهی در زمان حیات و مرگ در تنهایی عمیق و فلسفی قرار داشت اما به نظر می‌رسد در دوره کنونی نیز و سالها بعد از مرگ در انزوا و تنهایی به سر می‌برد و آنچنان که باید از میراث او صیانت نمی‌شود.

انتهای پیام