شورای دنبل و کباد و کاراته و پلاسکو ۹۵

دکتر «کیومرث یزدان پناه درو»، عضو هیات علمی دانشگاه تهران در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، درباره ی حادثه ی ساختمان پلاسکو نوشت:

اداره تخصصی و حرفه ای امور کلان شهرها بیش از نیم قرن است که مورد توجه کشورهای دنیا قرار گرفته است. شهرها هر چقدر بزرگتر می شوند مصائب آنان پیچده و معضلات اداره آنها سخت تر می شود. به همین دلیل برخی از کشورها با وضع قوانین سختگیرانه و اعمال مقررات شدیدتر و مراقبت های حرفه ای برای کنترل امور شهری و کاهش بحرانهای شهری را در بالاترین سطح ممکن در نظر می گیرند. در این راستا حتی برخی کشورها مثل هلند فعالیتهای سیاسی اداری تجاری و حتی دانشگاهی را در سطح کشور توزیع کرده اند. یا در مسکو به راحتی اجازه مهاجرت داخلی و اسکان دائم داده نمی شود.

ایجاد شرایط مطلوب برای مدیریت بهینه و کم خطر در کلان شهرها، تابع عوامل متعددی است که در صورت شکل گیری ارگانیک و از همه مهمتر آمایش مطلوب شهری، می تواند در مهار و کاهش بحرانهای مختلف گره گشا باشد.

در میان همه این عوامل مشارکت مسوولانه و آگاهانه همه گروههای شهری از الزامات اساسی در مدیریت آمایشی کلانشهرهاست.

در ایران بعد از اجرایی شدن یکی از اصول قانون اساسی در اوایل دهه هشتاد تحت عنوان شوراهای اسلامی شهر و روستا، این امید می رفت که هم مدیریتها تخصصی بشود و هم شهرها به طور حرفه ای با الزامات آمایش سرزمین اداره شوند؛ از جمله کلانشهرها و به ویژه تهران.

اما مطالعات و بررسی ها نشان می دهد که متاسفانه در مجموع این روند در ایران معکوس و زیانبار بوده به گونه ای که دو عامل رفتار غیر حرفه ای و اقدامات سودجویانه در این ساختار جایگزین مدیریت تخصصی و الزامات آمایش شهری شده است.

معمولا شوراهای شهر و روستا مخصوصا شوراهای شهرهای بزرگ یک نهاد کاملا تخصصی و حرفه ای باید از بهترین نخبگان و شخصیتهای برجسته علمی و آکادمیک تشکیل شود تا ساز و کارهای حرفه ای اداره شهر فراهم شود. و شوراها معمولا برخلاف مجالس ملی که عام هستند؛ کاملا باید مبتنی بر تخصص گرایی انتخاب شوند.

اما ترکیب شوراها به ویژه در تهران بسیار تاسف برانگیز است و سرنوشت شهر ۱۲ میلیون نفری در دستان دنبل زنان و کباده کش ها و خوانندگان و کاراته کار و وزنه بردار و سیاسیون آفت زده ای گرفتار آمده که جز نظاره بر بحرانهای متعدد شهری و توزیع سهم خود در مناطق تهران نقش دیگری ندارند.

بررسی های علمی اینجانب نشان می دهد که تهران بیش از ۲۰۰۰ حفره ناامن زای شهری شبیه پلاسکو دارد.

پلاسکو ۵۳ ساله به یک میلیون نفر سرویس می داد و اینک آنها را به عزا نشانده است. پلاسکوی ۵۳ ساله لیستی از بهترین جوانان را با آتش خشم خستگی و پوسیدگی خود به خاکستر تبدیل کرد.

آلودگی سرطانی شهر تهران، ترافیک بیمار تهران، هرج و مرج تردد در خیابانها و جولان میلیونها موتور سوار هنجار شکن و پارک دوبله و سوبله صدها هزار خودرو و دهها مصائب دیگر نتیجه عوامل ناکارآمدی مدیریت شهری کلانشهری مثل تهران است که اگر برای ۹۶ تدبیر هوشمندانه در انتخابات شورای شهرهای بزرگی مثل تهران نشود و اداره امور به متخصصان صاحب فن به جای چهرهای فانتزی ناکارآمد سپرده نشود، تهران می تواند کشور را با بحران مشروعیت مواجه سازد.

انتهای پیام