چند نکته درباره قطعنامه 598، غرامت و 5 سئوال از وزیر خارجه
آفتاب نیوز نوشت:
رضا شرفخانی در یادداشتی نوشت: از کانون کهنه سربازان جنگ عراق علیه ایران (کمیته غرامت کشور) به: کارگزاران عالیرتبه دولت جمهوری اسلامی
ریاست محترم جمهور: آقای ابراهیم رئیسی
وزارت امور خارجه: آقای امیرعبداللهیان
معاونت حقوقی شورایعالی امنیت ملی کشور
و هر آنکس که در خصوص اخذ غرامت جنگ (بند ۶ و ۷ قطعنامه ۵۹۸ ش، ا، س، م) وظیفه‌ای داشته، اما کوتاهی و اهمال نموده است.
موضوع:
پاسخ به افکار عمومی و ایثارگران کل کشور در خصوص مکاتبات میان دستگاه‌های فوق الذکر در فاصله زمانی ۱۴۰۱٫۰۸٫۰۱ تا ۱۴۰۱٫۰۸٫۱۰ در خصوص مسکوت یا بلااثر نمودن شکایت ایثارگران از نهاد‌های حکومتی و حاکمیتی در مورد کوتاهی و عدم اقدام قانونی این نهاد‌ها برای اخذ غرامت جنگی ذیل فصل ۶ و ۷ قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد.
از دشمنان برند شکایت به دوستان.
چون دوست دشمن است، شکایت کجا بریم؟
آری، آری، همرزمان، دلاوران، کهنه سربازان و خانواده‌های معزز شهدا و جانبازان و آزادگان.در نامه معاونت حقوقی شورایعالی امنیت ملی از تلاش مستمر دیپلماتیک در دوران مختلف نام برده شده که به نتیجه نرسیده است. منظورتان کدام تلاش است؟ تلاش مسئول دستگاه دیپلماسی وقت آقای خرازی که گفته بود: در قطعنامه موردی برای پیگیری و اخذ غرامت در نظر گرفته نشده است. دولت‌های مستقر ایران بعد از پذیرش قطعنامه، علیرغم سقوط حزب بعث و صدام حسین، و روی کار آمدن دولت همسو با ایران هم موجب نشد تا دولتمردان ما از این امتیاز بهره ببرند وغرامت جنگی، این حق قانونی و بین المللی مورد قبول جامعه جهانی را از کشور متخاصم پس بگیرند. مگر دولتمردان و ملت عراق در مقابل کوچکترین حقوق کشور خود کوتاه می‌آیند که ما کوتاه امدیم؟ عراق همچنان از پایبندی به قرارداد قانونی ۱۹۷۵ الجزایر برای تعیین سرنوشت اروندطفره می‌رود. آقایان مسئول امور دیپلماتیک! آیا اروند را میشناسید؟ آیا میدانید خون چند هزار گل پرپر ایران عزیز اروند را لاله گون کرده؟ چند شهید همچنان در آن آرمیده‌اند؟ چند هزار چشم مادر، پدر، فرزند و.. همچنان به اروند و فرات و کرخه و.. دوخته شده و میشود؟ کشور عراق از ده‌ها حق قانونی دیگر در قبال ایران طفره میروند. چرا؟ به چه علت؟ زیرا تا زمانیکه دولتمردان ما با بی برنامگی و مماشات روزگار میگذرانند هیچ حقی از ایرانیان زیان‌دیده اعاده نخواهد شد. بعد از سقوط صدام دولتمردان ما باید الزام پایبندی عراق به مفاد این قرارداد بعد از سقوط دولت بعث را یادآوری میکردند و این درخواست را در سازمان ملل ثبت مینمودند تا عراق ملزم به رعایت آن گردد. اما غفلت نمودند و انجام ندادند، حتی با روی کار آمدن نوری المالکی بعنوان نخست وزیر. و، و، و، این قصه سر دراز دارد.
جناب امیرعبداللهیان شما نماینده عالی دیپلماسی کشوری هستید که با خون و ایثار قریب به ۱٫۰۰۰٫۰۰۰ شهید، جانباز، ازاده و داغ دل مادران، پدران، همسران و فرزندان آنان بنا نهاده شده است، این قشر صاحبان این جایگاهند که شما نماینده حراست و نگاهبانی از تمامیت آن هستید. شما وزیر و نماینده کشور‌های فلسطین، لبنان، نوار غزه و یمن نیستید، بعنوان امانتدار ایرانیان حق ندارید بودجه و منابع مالی ضروری ایران را صرف هزینه‌های کشور‌هایی غیر از ایران نمائید. ترکِ فعلِ قانونی رئیس جمهور و جنابعالی که سوگند وفاداری به قانون اساسی یاد کرده آید بر همه ملت شریف، اگاه و تحت فشار‌های اقتصادی، آشکار گردیده و دیر یا زود باید پاسخگو باشید.
(عقل میخواست کزان شعله چراغ افروزد!)
ذکر چند عدد و آمار از ابتدای پذیرش قطعنامه ۵۹۸ و موضوع غرامت جهت روشن شدن ذهن جامعه هدف و ایرانیان سربلند ضروریست:
۱- مبلغ ۹۹ میلیارد دلار خسارت مستقیم و ۱۵۰ میلیارد دلار خسارت غیر مستقیم جنگ علیه ایران. براورد اولیه سال ۱۳۶۷ خاویر پرز دکوئیار دبیر کل سازمان ملل.
۲- مبلغ ۱۰۰۰ الی ۱۱۰۰ میلیارد دلار برآورد همان سال‌های ابتدای پذیرش قطعنامه توسط مسئولان و مدیران جنگ در ایران.
جناب آقای امیرعبداللهیان، چند سوال؟
۱- چرا رسیدگی به دعاوی بحق ایثارگران تحت ظلم و ستم به مصلحت نیست؟
چرا برآورده نمودن انتظارات خواهان‌ها و سایر رزمندگان جان برکفِ ارتش، سپاه مردمی و و نیرو‌های مردمیِ حاضر در جنگ به مصلحت نیست؟
مصلحت چه افرادی و کشور‌هایی مد نظر جنابعالیست؟…
۲- مستندات و استدلال کافی شما از منظر تکالیف قانونی آن وزارتخانه چیست؟
اگر چنین مستنداتی داشتید و دارید، چرا سایر دستگاه‌های طرف شکایت را توصیه به برخورد با ایثارگران، در صورت عدم انصراف از شکایات نموده‌اید؟
۳- کدام پیچیدگی و تبعات احتمالی در این احقاق حقِ پذیرفته شدهِ منطبق بر قانون اساسی و قانون بین الملل، ما ذیحقان و حتی شما در جایگاه امانتدار دیپلماسی کشور را از دریافت آن برحذر میدارد که درخواست انصراف از شکایات را دارید؟
۴- با کدام دستگاه‌ها قرار است به بررسی حقوقی ابعاد غرامت بپردازید تا به نتیجه مورد انتظار جامعه میلیونی هدف غرامت منتج گردد؟ چه زمانی؟ چگونه و با چه ساز و کاری؟ آیا ۳۵ سال گذشته برای شما و اسلاف و مسئولین وقتِ گذشته کافی نبوده و نیست؟
۵- بر اساس کدام استدلال حقوقی و قضایی فرموده‌اید که صدور احکام قضایی به نفع شاکیان در شعبه ۲۰۸، برای ایران (کشور زیان‌دیده) ایجاد دیون میکند؟ مگر خدای ناکرده شما وزیر خارجه کشور عراق هستید؟
مگر قرار است از منابع و ثروت ایرانیان غرامت پرداخت شود؟
آقای وزیر، ما ایرانی هستیم و برای تمامیت ارضی کشور ایران در زمان مقتضی حضور یافتیم، خون، جان و سلامت خویش را عاشقانه در طبق اخلاص نهادیم و در صورت تعدی هر متجاوزی، باز چنین خواهیم کرد، اما، اما، اما! انتظار داریم که شما امانتداران کشور جایگاهی را که در آن قرار گرفته‌اید بار دیگر بدور از تعصبات سیاسی، مذهبی، قومی و.. مورد ارزیابی قرار دهید و جایگاه دوست و دشمن را از هم تمیز دهید.
غرامت تنها حق ما جانبازان، ازادگان و شهداء نیست، حقی مسلم و مورد پذیرش جامعه جهانی و مبتنی بر قانون اساسی مترقی ایران و قابل استیفاد است که بشکل غیرمستقیم تمام زیرساختها، صنایع و نیاز‌های ملت تحت فشار‌های ویرانگر اقتصادی هم از آن بهره خواهند برد.
عذر تقصیر بابت مطلب طولانی از مدافعان مظلومِ ایران.
ما زنده به آنیم که آرام نگیریم
موجیم، که آسودگی ما عدمِ ماست.
کهنه سرباز وطن
