دروغی بزرگ به نام “کمک به پایداری صندوقهای بازنشستگی”

محمدعلی شهابی فعال صنفی نظام سلامت و از  منتقدان تامین اجتماعی طی یادداشتی که در کانال تلگرامی خود منتشر کرد با بیان اینکه :«عده ای به درستی نام برنامه هفتم را برنامه کمک به کسری بودجه دولت از جیب ملت فلاکت زده گذاشته اند» خاطر نشان کرد :«دولتی که پولتان را برمیدارد و پس نمیدهد اکنون حتی دست در جیبتان هم میکند تا مابقی پول توجیبی شما رو خرج ندانم کاری های خود کند و اسمش را هم بگذارد کمک به پایداری صندوقها.»

به گزارش سلامت نیوز محمدعلی شهابی فعال صنفی نظام سلامت و از منتقدان تامین اجتماعی طی یادداشتی که در کانال تلگرامی خود نوشت : همین چند روز پیش بود که برای اولین بار یک مقام ارشد ،محمدباقر قالیباف به طور رسمی اعلام کرد این روش فعلی مدیریت کشور غلط است و ما مدیران سالی ۱۰۴ میلیارد دلار ثروت کشور را هدر می دهیم. سخنانی که تاکنون صدها روزنامه نگار و منتقد بعد از بیان آنها، سروکارشان با دادسرا و دادگاه بوده است،اما اکنون از زبان رییس مجلس شنیده می شود!

یکی از بدترین شیوه های مدیریت کشور در مدیریت صندوق های بازنشستگی و بخصوص تامین اجتماعی بوده است که در طول این چند دهه با دخالت های فراقانونی ، غیرقانونی و مداخله گرایانه دولتها، چنان ضربه ای به آن وارد شده که جبرآن آن بسیار سخت است.

صندوقی که متعلق به مردم و غیردولتی است و جمعیت زیادی از جامعه بصورت اجباری یا اختیاری سپرده خود را در قالب حق بیمه نزد آن می سپارند تا در روزگار بازنشستگی و پیری به کارشان آید توسط دولت های مختلف دوشیده شده است.

امروز این صندوق حسب بند ه ماده ۷ قانون ساختار، حدود هزار همت ( با دلار ۵۰ هزار تومانی) ، از دولت مطالبه ۴۰ ساله دارد؛ یعنی معادل ۲۰ میلیارد دلار.

این مبلغ منهای دخالتهای مدیریتی در شرکت ها مانند عزل و نصب های غیر علمی و غیرکارشناسی در شستا و هیات مدیره صندوق، انتصایات فاجعه بار، دخالتهای مجلس و دولت در تعیین نرخ حق بیمه های مختلف و تحمیل بار مالی فراوان از سوی همه جوانب قدرت و حاکمیت به این صندوق بوده است به طوری که اکنون بابت این دخالتها دو سوم بودجه سالانه صرف پرداخت فقط مستمری بازنشستگی و ازکارافتادگی و برنامه های تحمیلی به این صندوق می شود.

چندی قبل رییس بانک مرکزی اعلان کرد که ۱۶ میلیارد دلار ارز در خانه های مردم است؛ یعنی بخشی از مردم به دلیل بی اعتمادی به دولت، برای حفظ ارزش پول خود ارز خریده و به سبک قاجار در لحاف و تشک خود نگه داشته اند، چون به دولتها و حکمرانی اعتمادی ندارند.حتی در صندوق امانات بانک هم نگه نداشته اند چون بعد از سرقت از بانک ملی به صندوق امانات هم بی اعتماد شده اند.

حال دولت چگونه با چنین پیشینه ای، می خواهد حسب بند ث ماده ۴ برنامه هفتم توسعه وجوه دریافتی از مردم بابت حق بیمه را به حساب سازمان امور مالیاتی واریز کند؟ وقتی سپرده گذار پول خود را به امانت نزد این صندوق میگذارد گنجاندن این ماده همان دزدی با چراغ است که فقط شکل و شمایل قانونی به آن داده اند.

مردم حق دارند اجازه ندهند اموالشان بدست دولت هایی بیفتد که ۲۰ میلیارد دلار آن را پس نداده اند و لذا این بند از برنامه، یک دزدی تمام عیار و فاجعه بار است و همه ذی نفعان و تک تک آنهایی که به این صندوق حق بیمه میدهند باید به این تمامیت خواهی آشکار دولت و بخصوص سازمان برنامه و بودجه اعتراض کنند و صدای خود را به گوش نمایندگان برسانند.

عده ای به درستی نام برنامه هفتم را برنامه کمک به کسری بودجه دولت از جیب ملت فلاکت زده گذاشته اند.یعنی در این سالها اموال مردم را تخریب کرده اند(رجوع به بند ۱ همین مطلب) و حالا چون در ادامه تخریب گری خود دچار کسری مجدد شده اند به پول توجیبی آنها هم نظر کرده اند که نمونه آن گنجاندن بند ژ ماده ۲۹ یعنی فرمول برقراری مستمری است .

یعنی اگر تاکنون شما با میانگین ۲۴ ماه آخر ، مستمری بگیر یا بازنشسته می شدید اکنون میانگین پنج سال آخر شما را در نظر می گیرند.بندی که فقط گفتمان اخلاقی جامعه را هدف گرفته و عملا حاصل دسترنج سی ساله بیمه شده را تباه کرده است.

دولتی که پولتان را برمیدارد و پس نمیدهد اکنون حتی دست در جیبتان هم میکند تا مابقی پول توجیبی شما رو خرج ندانم کاری های خود کند و اسمش را هم بگذارد کمک به پایداری صندوقها.

این بند هم خیانت به سپرده گذار و بیمه شده ای است که سالها به این صندوق اعتماد کرده و اکنون با بی اعتمادی دیگری مواجه می شود که در نهایت خروجی آن نه به نفع جامعه و مردم و نه صندوق تامین است.بندی که بدنه کارشناسی این صندوق را هم ملتهب کرده و هزاران کارشناس و کارمند را دچار اضطراب و تشویش کرده و موج بازنشستگی های ناگهانی و تخلیه این تنها صندوق از بدنه کارشناسی را هم دامن زده است.