سودای یافتن گنج برای زندگی لاکچری در خراسان شمالی
توهم گنج و یک شبه پولدار شدن این روزها در خراسان شمالی گسترش یافته و هر شخصی برای تعبیر رویایش در تاریکی شب بیل و کلنگ به دست به جان میراث چند هزار ساله این خطه می افتد. به گزارش ایرنا، این روزها برخی افراد در خراسان شمالی آن قدر با اطمینان در خصوص گنج و طلای ناب با عیار بالا صحبت می کنند که گویی واقعاً گنج در هر نقطه تاریخی از این خطه وجود دارد. حتی برخی مدعی ارتباط با اجنه می شوند و می گویند آن ها نقشه گنج های نهفته در دل زمین را برایشان بازگو می کنند! خیال و توهم گنج آن قدر بر آن ها سیطره یافته که برای رفع عطش گنج یابی روز را به سختی سپری می کنند و در تاریکی ترین حالت ممکن با بیل و کلنگ راهی مناطق تاریخی یا قبور قدیمی می شوند. متاسفانه سودای زندگی های لاکچری را با یافتن گنج در سر می پرورانند و برای تعبیر این رویا به جان تاریخ و هویت این مرز و بوم می افتند. یک بار سر از غارهای بزداغی شهرستان سملقان در می آورند و بار دیگر غارهای هنامه؛ اما آیا واقعاً چیزی به نام گنج وجود دارد.
آیا گنج همان چیزی است که در کارتون های دوران کودکی و فیلم های تخیلی می دیدیم، این گنج چیست که برخی افراد را شبانه تیشه و پتک به دست بر جان آثار تاریخی و میراث فرهنگی می اندازد تا به خیالش ره ۱۰۰ ساله را یک شبه طی کند. در این بین داغ شدن بحث گنج یابی در شبکههای مجازی در دامن زدن به این آسیب نیز بسیار موثر است به گونه ای که کانال ها و صفحات اینستاگرامی وجود دارد که به آموزش گنج یابی میپردازد و نقشه های گنج را به قیمت های هنگفتی می فروشند. یکی از باستان شناسان خراسان شمالی در این باره می گوید: گنج و گنج یابی توهمی بیش نیست که این روزها در این خطه از شمال شرق کشور رواج یافته است. علی اکبر وحدتی می افزاید: عدهای سودجو به دنبال اغفال افرادی هستند که سودای گنج دارند و سود آن ها در فروش نقشه گنج و از این راه به پولهای هنگفتی میرسند.
او تصریح می کند: بنده در طول ۲۹ سال کار حرفه ای در این حوزه تنها ۲ بار در حین باستان شناسی موفق به یافت طلا شدم که آن هم بسیار اندک بود بنابراین از مردم می خواهم فریب این شیادان را نخورند. این باستان شناس بیان می کند: گزارش های باستان شناسی در سال های اخیر نیز گویای آن است که تنها کمتر از یک صدم درصد کاوش ها منجر به کشف تعداد بسیار محدودی از زر و سیم شده است. وحدتی ادامه می دهد: این کاوش های باستان شناسی نیز در مکان هایی بوده که احتمال وجود بقایایی از گذشتگان وجود داشته است.
او می گوید: اشیای با ارزش مختص طبقه خاصی بوده است و همه آن ها نیز معمولاً با جواهرات یا اشیای ارزشمند دفن نمی شوند، از سوی دیگر هیچ فرد عاقلی محل دفن اشیای قیمتی اش را لو نمی دهد تا مردم این روزگار بتوانند به راحتی به آن دست یابند. مسئول امور حقوقی اداره کل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسانشمالی هم می گوید: ۱۹ دستگاه فلزیاب در ۹ ماهه ۱۴۰۲ از حفاران غیرمجاز محوطه های تاریخی استان کشف شد که نسبت به مدت مشابه پارسال ۷۲ درصد افزایش را نشان می دهد.
ملک حسین قویدل چوکانلو می افزاید: این دستگاه های فلزیاب در رابطه با ۲۳ حفاری غیرمجاز محوطه های تاریخی استان کشف و ضبط شده است. وی ادامه می دهد: بیشترین حفاری های غیر مجاز در مناطق تاریخی شهرستان های شیروان و بجنورد بوده است.
مسئول امور حقوقی اداره کل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسان شمالی یادآور می شود: سال گذشته نیز ۱۱ دستگاه فلزیاب و تعداد زیادی ادوات حفاری و قطعات کوزه سفالی کشف شد.
بر اساس ماده ۵۶۲ قانون مجازات اسلامی، هرگونه حفاری و کاوش به قصد به دست آوردن اموال تاریخی و فرهنگی ممنوع بوده و مرتکب به حبس از ۶ ماه تا سه سال و ضبط اشیای مکشوفه به نفع سازمان میراث فرهنگی کشور و آلات و ادوات حفاری به نفع دولت محکوم میشود.چنانچه حفاری در اماکن و محوطههای تاریخی که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است، یا در بقاع متبرکه و اماکن مذهبی انجام شود جدا از ضبط اشیای مکشوفه و آلات و ادوات حفاری مرتکب به حداکثر مجازات مقرر محکوم میشود.»
انتهای پیام