دانشجویان معترض آمریکای شمالی، نسل‌کشی در غزه و قضاوت تاریخ
| در دانشگاه‌های آمریکای شمالی چه می‌گذرد |
رضا نامداری، دانشجوی سابق دانشگاه کنکوردیا در مونترال، فعال اجتماعی و عضو کنگره ایرانیان کانادا، در یادداشتی اختصاصی برای انصاف نیوز، به شرح وقایعی پرداخته است که این روزها در دانشگاه‌های ایالات متحده و کانادا می‌گذرد؛ اعتراض گسترده دانشجویان به رفتارهای اسرائیل با فلسطینیان در جنگ غزه، تحصن در محوطه دانشگاه‌ها، حمایت برخی اساتید، ورود پلیس به ماجرا و بروز درگیری، اخراج دانشجویان و… این نگاه از نزدیک یک ایرانی مهاجر به یکی از بزرگ‌ترین جنبش‌های دانشجویی دو دهه اخیر در آمریکای شمالی را از نظر می‌گذرانید:
بیش از شش ماه است که خیابان‌های اکثر شهرهای مهم آمریکای شمالی هر هفته به تسخیر هزاران نفر از مردم آزادی‌خواه و مخالف نسل‌کشی در غزه درمی‌آید و فیلم‌های این تظاهرات باشکوه، اگرچه تا جای ممکن با بایکوت رسانه‌های جریان اصلی در غرب مواجه شده است ولی به کمک شبکه‌های اجتماعی و خصوصا شبکه اجتماعی تیک‌تاک، که تنها شبکه اجتماعی بزرگ غیرآمریکایی محسوب می‌شود، میلیون‌ها بار در سراسر جهان دیده شده است. از چند هفته قبل و با پایان زمستان، این اعتراضات وارد مرحله‌ای دیگر شده است؛ تحصن دانشجویان معترض در دانشگاه‌های نیویورک و سرکوب و برخورد شدید پلیسی و امنیتی با دانشجویان و اساتید دانشگاه، به خبر نخست اکثر رسانه‌ها تبدیل شد و دیگر رسانه‌های جریان اصلی در غرب نیز توان نادیده گرفتن آن را نداشتند.
خواسته دانشجویان معترض و اساتید حامی آن‌ها، بسیار ساده ولی امری ناممکن برای دانشگاه‌هاست و آن هم قطع رابطه مالی و علمی با شرکت‌های مشارکت‌کننده در نسل کشی فلسطینیان و رژیم آپارتاید اسرائیل است. بسیاری از دانشگاه‌های آمریکای شمالی، میلیون‌ها دلار در این شرکت‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اند و حامیان مالی قدرتمندی از میان صهیونیست‌ها دارند که قطع این رابطه‌ها، منجر به ضررهای مالی هنگفت برای آن‌ها خواهد شد. حضور و حمایت گسترده اساتید دانشگاه در جمع دانشجویان و تلاش آن‌ها برای حفاظت از تجمعات بدون خشونت و مسالمت‌آمیز این دانشجویان و ویدئوهای خشونت دل‌خراش پلیس در بازداشت و ضرب و شتم این اساتید، موجب تحیر بسیاری از ناظران شده است.
این نکته حائز اهمیت است که بسیاری از اساتید هم‌دل و همراه با دانشجویان در آمریکا، خود در جنبش دانشجویی دهه‌های قبل فعال بوده‌اند و این خواسته شجاعانه و مقاومت کم‌سابقه دانشجویان، بسیاری از آن‌ها را به دوران جوانی و دانشجویی خودشان پیوند می‌زند و همین نکته از امتداد جریان روشنفکری در آمریکای شمالی و پیوند آن با جنبش دانشجویی حکایت دارد.
دانشگاه‌هایی هم‌چون دانشگاه کلمبیا در نیویورک یا دانشگاه‌های هاروارد، استنفورد، تگزاس، لوس‌آنجلس و بسیاری دیگر، جزو اشرافی‌ترین دانشگاه‌های آمریکا محسوب می‌شوند و شهریه‌های کلان دارند که پرداخت آن برای بسیاری از اقشار جامعه آمریکا غیرممکن است و اکثر دانشجویان‌شان جزو خانواده‌های متمول و چه بسا خانواده مسئولین عالی‌رتبه دولتی در آمریکا هستند که با حضور و مشارکت در این اعتراضات، چه بسا آینده شغلی خود را نیز به خطر می‌اندازند اما در عین حال توان اثرگذاری بر روی خانواده‌های خود را نیز دارند.
یکی از رسانه‌های آمریکایی با پدری اهل آمریکای لاتین که برای حمایت از دختر دانشجویش به دانشگاهی در آمریکا آمده بود، مصاحبه‌ای انجام داد. این پدر می‌گفت در عین نگرانی برای بازداشت قریب‌الوقوع دخترش، هیچ افتخاری را بالاتر از بازداشت او به دلیل مقابله با نسل‌کشی اسرائیل نمی‌داند. این سخنان، از پیوند محکم آرمان فلسطین با قلب بسیاری از آزادی‌خواهان جهان از هر رنگ و با هر پرچمی نشان دارد.
این نکته نیز مهم است که بسیاری از دانشجویان معترض مهاجر، که از ویزای دانشجویی استفاده می‌کنند یا وضعیت اقامتی تثبیت‌شده‌ای ندارند، از حضور در این تجمعات خودداری می‌کنند تا از بازداشت و چه بسا مشکلات حقوقی و مهاجرتی که گریبان‌گیرشان خواهد شد، جلوگیری کنند و بار اصلی اعتراضات را دانشجویانی که شهروند آمریکا و کانادا هستند، یهودیان ضدصهیونیست و نسل دومی‌ها، بر دوش می‌کشند. در میان چادرهای دانشجویان، پرچم گروه‌ها و نگاه‌های مختلف سیاسی به چشم می‌خورد؛ از عرب و ایرانی و آسیایی و آفریقایی و آمریکای جنوبی تا مسلمان و مسیحی و یهودی تا چپ‌ها و هم‌جنس‌گرایان و بومیان و اتحادیه‌های کارگری و زنان، دست در دست هم و همگی با هدف پایان دادن به نسل‌کشی در غزه در کنار یکدیگر قرار دارند.
هنگامی که دانشجویان مسلمان، نماز جماعت می‌خوانند، دانشجویان غیرمسلمان با بردست گرفتن چفیه‌ها و پرچم‌های‌شان به دور آن‌ها حلقه می‌زنند تا فیلم واضحی از چهره و هویت نمازگزاران به دست سرکوب‌کنندگان نیفتد. این تنوع رنگ‌ها در میان چادرهای دانشجویان، زیبایی دوچندانی به خواسته مسالمت‌آمیزشان می‌دهد. در کنار آگاهی‌رسانی و شعار و رقص گروهی فلسطینی در میان این چادرها، هر روز برای دانشجویان و مشارکت‌کنندگان، آموزش سکوت و تحمل در برابر اهانت‌ها و خشونت پلیس نیز داده می‌شود تا دانشجویان از دست زدن به هرگونه مقابله در برابر بازداشت و یا تحریکات عوامل صهیونیست خودداری کنند که منجر به تشکیل پرونده جدی در دستگاه قضایی و بهانه‌ای برای سرکوب بیشتر دانشجویان نشود.
عکس از نخستین نماز جماعت دانشجویان متحصن در دانشگاه هاروارد و دانشجویان غیرمسلمانی که برای حفظ هویت نمازگزاران با چفیه‌های‌شان دور آن‌ها حلقه زده‌اند.
حضور گسترده دانشجویان یهودی در مخالفت با سیاست‌های اسرائیل و نسل‌کشی در غزه و اعلام حمایت آن‌ها از دانشجویان و حضورشان در چادرهای برپا شده در صحن دانشگاه‌ها، تبلیغات گسترده صهیونیست‌ها مبنی بر یهودستیز بودن دانشجویان را نقش بر آب کرده است. در واقع، اکثر این کمپ‌ها با سخنرانی دانشجویان یهودی به عنوان سخنران اصلی برپا شده‌اند. چندی پیش، دکتر جیل استاین، که خود یهودی، رهبر حزب سبز و کاندیدای ریاست جمهوری آمریکاست، در جمع دانشجویان متحصن حاضر شد اما او را با ضرب و شتم به همراه صد نفر دیگر در دانشگاه واشنگتن بازداشت کردند. بسیاری از اساتید بازداشت‌شده دیگر نیز خود یهودی هستند. هم‌چنین از حضور یهودیان پا به سن گذاشته، که تجربه نسل‌کشی در جنگ جهانی دوم توسط نازی‌ها را داشته‌اند، در میان دانشجویان برای حمایت از مخالفان نسل‌کشی در غزه نیز فیلم‌های متعددی در شبکه‌های اجتماعی موجود است.
اعتراضات دانشجویی در بیش از 70 دانشگاه آمریکای شمالی که تا امروز به بازداشت بیش از هزار و 500 نفر منجر شده، بیش از هرچیز یادآور اعتراضات دانشجویی در دهه 1970 علیه جنگ ویتنام است که گسترده‌ترین اعتراضات دانشجویی در آمریکای شمالی پیش از اتفاقات این هفته‌ها محسوب می‌شد. آن اعتراضات نیز به کشته شدن چند نفر و بازداشت عده زیادی منجر شده بود.
حالا دانشگاه‌های بسیاری در شرق و غرب و شمال و جنوب ایالات متحده و کانادا شاهد حضور شبانه‌روزی دانشجویان معترض هستند و مقامات دانشگاه‌ها، پلیس و ارتش ایالتی با باطوم، اسپری فلفل و شات‌گان (با گلوله‌های پلاستیکی)، استقرار تک‌تیرانداز روی بام ساختمان‌های دانشگاه و حمل مسلسل‌های اتوماتیک که فیلم‌ها و عکس‌هایش به صورت زنده به همه مردم دنیا مخابره می‌شود، مشغول سرکوب و بازداشت دانشجویان و اساتید دانشگاه و اخراج و تعلیق آن‌ها هستند. سکوت و کناره‌گیری پلیس و مسئولان انتظامات برخی دیگر از دانشگاه‌ها در مقابل حملات لباس‌شخصی‌های طرفدار اسرائیل به دانشجویان متحصن و ضرب و شتم دانشجویان توسط آن‌ها نیز جزو روش‌هایی‌ست که برای خسته و منفعل کردن دانشجویان توسط سرکوب‌گران استفاده می‌شود.
در عین حال شکایت‌های حقوقی از سوی صهیونیست‌ها، که یکی از حربه‌های حقوقی مهم در سرکوب و اجبار به انفعال دانشجویان و اساتید هست نیز به شکل گسترده توسط لابی‌های رژیم آپارتاید اسرائیل در آمریکا و کانادا در جریان است. این تهدید به پیگیری حقوقی از سوی دانشگاه، نمایندگان پارلمان و سیاستمداران در کانادا چنان وسعت دارد که هفته گذاشته یک میلیونر لبنانی کانادایی مخالف نسل‌کشی که از حامیان مهم و تاثیرگذار دولت لیبرال کانادا هم محسوب می‌شود، اعلام کرد که هزینه‌های دفاع از هر دانشجویی که بدون دلیل و بی‌گناه در این تجمعات توسط پلیس بازداشت شود را خواهد پرداخت.
سیاستمداران و نظام سیاسی آمریکا در دهه 1970، با وجود سرکوب سنگین و کشتار و بازداشت گسترده، مجبور به خروج از ویتنام و تن دادن به خواسته‌های دانشجویان شد. عقب‌نشینی در برابر خواسته‌های دانشجویان و سازماندهی گسترده جامعه مدنی حول هدف پایان حمایت از اسرائیل و نسل‌کشی‌اش در فلسطین نیز دیر یا زود اتفاق خواهد افتاد. زمانی که تاریخ، روایت نسل‌کشی در غزه را برای آیندگان بگوید، بی‌گمان نمی‌تواند با سکوت از کنار آن‌ها که به این نسل‌کشی اعتراض کردند و آن‌ها که از آن حمایت کردند یا در برابر سرکوب معترضان به آن ساکت بودند، بگذرد و اعتراضات دانشجویان در آمریکای شمالی، بخشی از این تاریخ خواهد بود.
انتهای پیام
