ایران در خاورمیانه‌ی جدید
علی اصغر شفیعیان، مدیر انصاف نیوز
۱. «مساله‌ی فلسطین» ادامه دارد اما آتش‌بس غزه و اسرائیل با کش‌وقوس‌هایی قابل پیش‌بینی است. دو طرف برای برنده خواندن خود و بازنده خواندن دیگری در این جنگ هفت ماهه دستشان خالی نیست. هیچ کدام کوتاه نیامدند و حالا آتش‌بس نیاز هر دوی آنهاست.
۲. ایران و اسرائیل برای اولین بار به صورتی مستقیم به خاک هم حمله کردند، البته با هماهنگی و اطلاع آمریکا طوری که تقریبا خونی از دماغ کسی نیامد. باور کردنی نیست ولی رخ داد. هم گزارش بی‌بی‌سی فارسی برای نمایش خسارت‌هایی که ایران زده با این بازی همخوانی دارد، هم گزارش ایران اینترنشنال از نمایش خسارت در اصفهان. آرامشی حکمفرما شده است و مواجهات کلامی کمی خویشتن‌دارتر.
۳. عادی سازی کشورهای مسلمان منطقه با اسرائیل سال‌هاست در جریان است و هیچ مانعی تاکنون نداشته است. آخرین مورد، یعنی عربستان، در تابستان پارسال در حال وقوع بود که ۷ اکتبر پیش آمد ولی فقط عقب افتاد و حالا دوباره در جریان است. علت توییت اخیر آقای ظریف و اصرار او را درک نمی‌کنم و البته جمهوری اسلامی، اسرائیل را به رسمیت نخواهد شناخت.
۴. سرمایه‌گذاری‌های بسیار زیاد عربستان برای جذب گردشگر و تحول عظیم درونی آن تا همین چند سال پیش قابل پیش‌بینی نبود و هنوز هم تحلیلگران این تغییر را فقط به ایده‌های یک بن‌سلمان جوان در سیستم پادشاهی آن کشور نسبت نمی‌دهند؛ ولی به‌هرحال زلزله‌ای در منطقه ازجمله در ایران است و بازتابش را در افکار عمومی می‌بینیم. این سرمایه‌گذاری امنیت می‌خواهد.
۵. این ساده‌انگارانه است که توافق سال گذشته‌ی ایران و عربستان را ناشی از دیپلماسی دولت رئیسی یا به ادعای برخی، ناشی از سیاست شمخانی تلقی کنیم. امروز چین و آمریکا دنبال آرامش در منطقه‌اند. (هرچند در قبال آشتی و رفع نگرانی آنها از یمن و تکرار ماجرای آرامکو، غیر از آن عکس‌های توافق تاکنون چیزی دست ما را نگرفته است).
۶. تکلیف سوریه هم روشن شدنی است با تصمیم و توافق بازیگران اصلی ازجمله آمریکا، روسیه، ایران و ترکیه. این به نفع همه است. هم اراده‌ی ایران در تثبیت بشار اسد به کرسی نشسته است هم نصف آن کشور یعنی تمام قدرت در اختیار دولت نیست، البته دیگر جنگ داخلی نیست. زمینه برای خروج ایران هم در حال مهیا شدن است.
۷. ما در خاورمیانه‌ی جدید قدرت اول نیستیم ولی ثابت شده که قابل حذف هم نیستیم. حالا وقت آن است که اندازه‌ی خودمان از منافع‌اش برخوردار شویم؛ منافع امنیت، ثبات، ارتباطات. پیگیری منافع ایران و ایرانی از شرایط جدید ازجمله تلاش برای عبور کریدورهای منطقه‌ای و کاهش تحریم‌ها، از فاصله‌ی دولت ملت کم می‌کند.
تکمیلی، چهارشنبه ۱۱ شب: پیرو چند پیام و نظر دوستان، لازم است که این نکات را تصریح کنم:
یکم: هماهنگی و اطلاع آمریکا به معنای کم‌اهمیت بودن حمله‌ی بحق ایران نیست. ایران اقتدار خود را در این عملیات به‌رخ کشید. چه کسی باور می‌کرد که ایران بتواند با این حجم موشک و پهپاد قدرت نمایی کند؟ قدرت می‌تواند ثبات و آرامش بیاورد.
دوم: حقانیت فلسطین با هفتم اکتبر در افکار عمومی جهان فریاد شد. حالا مردمی در اروپا و آمریکا هم به دنبال احقاق حق تاریخی آنها و علیه اشغالگران هستند. امروز بیش از هر مقطعی احتمال این حق می‌رود.
انتهای پیام
