پاسخ به شبهاتِ وهابی‌گرایان | هادی سروش
حجت‌الاسلام هادی سروش، استاد حوزه، در کانال تلگرامی خود نوشت:
«اخیرا یک متن انحرافی که سرچشمه از افکار انحرافی وهابیت دارد به یکی از مجتهدان مکتب شیعه به دروغ نسبت داده که در آن بخش مهمی از اعتقاداتِ شیعه که ریشه در آیات قرآن دارد مورد حمله شدید قرار گرفته است.
برخی دوستان پاسخ این شبهات را خواستند که البته در مراحل مختلف پاسخ عرضه شده بوده، ولی در عین پاسخ اجمالی تقدیم می‌شود. نوک تیز و زهراگینِ تیرهایِ شُبهه به اهلبیت (ع) و رفتار شیعیان در ارتباط و تکریم مقام آل البیت (ع) است! مانند اینکه چرا به زیارت ائمه (ع) می‌رویم و چگونه آنان صدای ما را می‌شنوند؟ چگونه آنان در مشکلات شخصی مانند بیماری ها از معجزه استفاده نکردند و شبهات دیگر…
پاسخ ها بر اساس قرآن ارائه شده که مورد اتفاق همه فرقه های اسلامی است. اما در مورد توسعه علم امام معصوم. درباره اینکه چگونه یک امام معصوم از حال و قال همه زائرانش مطلع است، عرضه دارم با توجه به قرآن در آیه ۶۵ سوره کهف فرمود: فَوَجَدا عَبْداً مِنْ عِبادِنا آتَيْناهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ عَلَّمْناهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْماً. این علم لدنی قابل مقایسه با علم عادی که نوعِ بشر دارد نیست و از سنخ علم حضوری است. یک مثال بزنم. علم انسان به تمام سطح بدن و اطراف بدن خود است که اگر در هرحالی باشد کوچکترین خاری به انگشت کوچک پایش رود می‌فهمد.
زیارت و بنای ساختمان یک ریشه قرآنی دارد
دوم زیارت هیچ گاه مغتیر با قرآن نیست. طبق آیه ۲۱ سوره کهف بعد از مُردن مردان و اصحاب کهف آنان گفتند این بنا را نگه داریم و بیاییم به زیارتش و انجا را مسجد کنیم. إِذْ يَتَنَازَعُونَ بَيْنَهُمْ أَمْرَهُمْ فَقَالُوا ابْنُوا عَلَيْهِمْ بُنْيَانًا رَبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ قَالَ الَّذِينَ غَلَبُوا عَلَى أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِمْ مَسْجِدًا.
انسان های کامل مظهر قدرت خدا هستند
سوم اینکه قدرت بی انتها از آنِ خداست و لاغیر. اما خدا گوشه و مظهری از قدرت خود را به برخی برگزیدندگان خود مانند انبیاء و اولیاء (ع) می‌دهد مانند زنده کردن مردگان که خدا و شفای بیماران لاعلاج پوستی آن روز را به عیسی ع داد. در قرآن سوره آل عمران آیه ۴۹ در این مورد آمده است. “انِّي أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنْفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ…”
استفاده از معجزه بدون حساب و کتاب نیست
چهارم اینکه انبیاء و اولیاء ع با اینکه مقام ولایت تکوینی و معجزه داشتند اما بخود اجازه نمی‌دادند که در هر جا از آن استفاده کنند. چون عالَم اسباب و مسببات است و بر اساس سلسله علت و معلول بصورت عادی باید اداره شود. بر همین وقتی بیمار می‌شدند به طبیب مراجعه می‌کردند اما در عین حال دل در گِرو لطف خدا داشتند. موسی (ع) هم می‌گفت: خداست که شفا دهنده است. وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (شعراء / ۸۰)
آیات قرآن که درباره بت پرستی است ارتباط به عرض ارادت به مقام شامخ اولیاء الله ندارد. و مطلب آخر آیه ۱۹۴ سوره اعراف که به عنوان رد بر توسل و عرض حاجات به آن دست آویز شده اند، مربوط به بت پرستان است و در هیچ ربطی به مومنان که خدا را قبول دارند و به دستور آیه ۳۵ مائده عمل میکنند که فرمود: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ. یعنی همه خواسته های خود را از خدا میخواهند و بدستور خدا ؛ اولیاء الهی را وسیله برای قرب خدا و عرضه حاجات قرار داده اند.»
انتهای پیام
