آهنگساز گروه پازل: دور، دور هفتادیهاست
آرین بهاری آهنگساز گروه پازل میگوید الان دور، دور هفتادیهاست؛ دورِ کنسرت رفتن و جوانی کردنشان. ما هم باید کارمان را با سلیقه آنها تطبیق دهیم و این به روز بودن، ذات موسیقی پاپ است.
به گزارش خبرآنلاین، دهه هفتادیهایی که روز جمعه دهم دی ترانه «جاده/ پای پیاده/ منم و آخر خط/ و یه دوستی ساده/ اشکام/ نمیشه پنهون/ دوباره بغضمو میشکنه نمنم بارون…» را با علی رهبری، خواننده گروه پازل تکرار میکردند کم نبودند.
علی رهبری و آرین بهاری معتقدند اولین کنسرت رسمیشان در تهران، پس از انتشار آلبوم «قایق کاغذی» و اجرای زنده در کیش، تفاوتهای بسیاری با کنسرت سایر خوانندگان پاپ داشته است. رهبری در پایان کنسرت، اعلام کرد قرار بعدیشان با مخاطبان سیام دی خواهد بود. اتفاقی که رخ نداد و آنچه موجب این بدقولی شد، نه ناهماهنگی گروه که سیاستگذاری مسئولین برگزارکننده سیودومین جشنواره بینالمللی موسیقی فجر بود.
آنچه در ادامه میخوانید گفتوگویی است با علی رهبری خواننده و آرین بهاری آهنگساز و تنظیمکننده گروه پازل که همراه با محمد ناصری مدیر اجرایی و بهمن بابازاده مدیر روابط عمومیشان مهمان خبرگزاری خبرآنلاین شدند.
از راست: آرین بهاری، علی رهبری
دهم دی ماه سالن جاری اولین کنسرت رسمیتان را در سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی تهران برگزار کردید. بازخوردی که از این اولین رویارویی با مخاطب گرفتید چگونه بود؟
علی رهبری: نظر ما این بود که اولین کنسرت رسمی گروه پازل تفاوتهایی با اجرای سایر خوانندگان پاپ داشته باشد. با توجه به این که خانوادهای فرضا چهار نفری برای تماشای یک کنسرت مبلغی بالغ بر یک میلیون تومان هزینه میکند، دوست داشتیم احترامش نگه داشته شود و از هر زاویهای نگاه کند به این نتیجه برسد که تاکنون چنین چیزی در کنسرتهای پاپ ندیده است.
خوشحالیم که در پایان برنامه خیلیها معتقد بودند کنسرتمان جور دیگری بوده است، مدلی متفاوت با آنچه معمولا دیدهاند. مانند مراسم رونمایی از «آلبوم کاغذی» که مرداد امسال در محوطه باز برج میلاد انجام شد، همه چیز با برنامهریزی پیش رفت و بعد از کنسرت خودمان از کارمان راضی بودیم.
باور کنید مردم متوجه احترامی که برای آنها قائل میشوید، هستند و میفهمند. در پایان کنسرت، چندین و چند نفر بابت امکانات صوتی و کیفیت صدایی که در کنسرت ما شنیدند تشکر کردند.
یکی از خوانندگانی که میتوان اوج این احترام را در آثارش نسبت به مخاطب دید شادمهر عقیلی بود، کسی که چه در خوانندگی و چه در آهنگسازی سنگ تمام میگذاشت و حاصلش را در وجود طرفداران پر و پا قرصش میدید. مردم این ها را میفهمند.
جایگاهی که برای شما طراحی شده بود طوری بود که کاملا بر سالن احاطه داشتید و میتوانستید واکنشهای تماشاگران را به خوبی ببینید.
آرین بهاری: برای درک حال جالبی که آن جا داشتم، باید به جای من میبودید. همخوانی تماشاگران با علی، نشان میداد کاری که در این چند سال انجام دادهایم دیده شده است و انرژی خوبی که گرفتیم، هیجانمان را چند برابر کرد.
اشاره کردید براساس بازخوردهایی که گرفتید مطمئن شدید کنسرت دهم دی چیزی متفاوت با آنچه معمولا در کنسرتهای پاپ میبینیم بوده است. اگر بخواهید به این تفاوتها اشاره کنید از چه مواردی نام میبرید.
رهبری: صحبت در مورد تواناییها و تکنیکهای یک خواننده پاپ، چیزی است که تشخیصاش را کارشناسان و مخاطبان بر عهده دارند و نمیتوانید صرفا با ادعا، خود را بالاتر از چیزی که در عمل هستید نشان دهید و اشاره ما به تفاوتمان با دیگران به این نکته برنمیگردد. مساله بعد بحث تنظیم قطعات است که متاسفانه در کشور ما از طرف منتقدان و مخاطبان چندان به چشم نمیآید و معیاری برای متفاوت بودن نیست.
چیزی که ما بر آن تمرکز کردیم بحث پرفورمنس بود. مجموعهای متشکل از خوانندگی، تنظیم قطعات و تاکید بر پرفورمنس چیزی بود که به شکل برنامهریزی شده ما را از دیگران متفاوت کرد. به عنوان مثال نحوه ورود اعضای گروه به صحنه از جمله این برنامهریزیها بود. این که هر کدام از آنها سرِ کدام میزان (فاصله زمانی بین هر دو ضرب قوی) وارد صحنه شوند. این که نوازندگان و خواننده در هر قطعه چه زمانی به یکدیگر نگاه کنند و واکنششان نسبت به هم چگونه باشد. بنابراین ابدا این طور نبود که هر کس هر زمان دلش خواست هر واکنشی دوست داشت نشان دهد و از تماشاگر جیغ یا دست بگیرد.
نکته دیگر بحث هنرهای بصری (visual art ) و تعداد بالای الایدیهایی (LED ) بود که در خدمت نورپردازی و پخش تصاویر قرار داشتند و توجه بسیاری جلب کرد.
بهاری: واکنشهایی که من به عنوان آهنگساز و تنظیمکننده و علی به عنوان خواننده روی صحنه نسبت به هم نشان میدادیم کاملا برنامهریزی شده بود. با توجه به این که خواننده در بسیاری از لحظات به علت تمرکز بر کار خود، ممکن است از ایجاد هیجان غافل شود و نبض سالن را از دست بدهد بخشی از این کار توسط من انجام شد که همان نقش مکمل ما برای یکدیگر در گروه پازل است.
رهبری: ما جلساتی با یکدیگر داشتیم تا به این نتیجه برسیم که برای دیده شدن بیشتر آرین چه باید کرد. متاسفانه اتفاقی که معمولا شاهدش هستیم تمرکز نگاهها بر خواننده است چون نود درصد مردم ایران آرزو دارند خواننده شوند. بحث من و آرین این بود که چه کنیم تا کاری که او در گروه پازل انجام میدهد بهتر دیده شود.
قطعا در طول چند سالی که مشغول فعالیت در حوزه موسیقی هستید، تصویرسازیهایی از اولین کنسرت رسمیتان در ذهن داشتید. آنچه در کنسرت دهم دی گذشت چقدر با تصویر ذهنیتان هماهنگی داشت؟
علی رهبری: ما برای بسیاری از خوانندگان پاپ، آهنگسازی و تنظیم قطعه کردهایم. هر زمان آنها روی صحنه بودند و قطعات ساخت ما را میخواندند احساس میکردیم خودمان آن بالاایم و مردم با ما همخوانی میکنند.
به شخصه تخیل و قدرت تصویرسازی بالایی دارم و بارها و بارها به جای دوستانم، خودم را روی صحنه دیدهام و خوشبختانه اتفاقی که در دهم دی رخ داد به تصویر ذهنیام شباهت بسیار داشت. آن بالا استرسی هم نداشتم چون بارها و بارها در ذهنم تجربهاش کرده بودم.
یکی از راههایی که هنرمندان عرصه موسیقی از طریق آن مخاطب را با خود همراه میکنند استفاده از حس نوستالژیک و توسل به خاطراتی است که تماشاگران پیش از این با آنها داشتهاند. از این که بار بعد نتوانید رکورد خود را بزنید و خاطره کنسرت دهم دی را تکرار کنید نگران نیستید؟
رهبری: حقیقتش نه. تکرار آن خاطره خوب برای ما سخت نیست چون تصادفی و اتفاقی نبود که نگران دوباره تکرار نشدنش باشیم. کنسرت دهم دی نه ادا که برآمده از قلب ما بود و مطمئن باشید در برنامههای بعد کیفیت کارمان را پایین نمیآوریم. قرارداد ما با موسسه فرهنگی آوازی نو، یک برنامهریزی دراز مدت است و این طور نیست که بخواهیم با چند برنامه باکیفیت بارمان را ببندیم و برویم و بعد از آن بیخیال احترام به مخاطب شویم.
متاسفانه بعضی از اهالی موسیقی ناچارند با تهیهکنندگانی کار کنند که هیچ احترامی برایشان قائل نیستند. این خوانندگان و نوازندگان اگر کنسرتهایشان پرفروش باشد و مورد استقبال مخاطب قرار بگیرد که هیچ اما اگر نفروشد همان لحظه بلیتشان در جایی مانند سایت تخفیف و خرید گروهی نتبرگ قرار میگیرد که به هیچ عنوان صورت خوشی ندارد.
بسیار پیش آمده است که تهیهکنندگان، من و آرین را به کنسرت خوانندگانی دعوت کردهاند که آهنگسازی و تنظیم قطعاتشان را انجام دادهایم و خودشان هم میدانند که بخشی از استقبال مخاطب به علت کاری است که ما کردهایم اما احترامی را که باید به ما نمیگذاشتند و طبیعتا ما هم پیشنهاد همکاری از طرف آنها را قبول نمیکردیم.
حرفم این است که به علت همین احترام و همکاری دو طرفه ما و تهیهکنندهمان به یکدیگر و به مخاطب قطعا بیخیال کیفیت کارمان نمیشویم.
ماجرای دعوت شدنتان به سیودومین جشنواره بینالمللی موسیقی فجر و در ادامه حذف شدنتان چه بود؟
رهبری: طبق دعوت مسئولین برگزارکننده جشنواره و قراردادی که بسته بودیم تا ساعت 9 شبِ جمعه 10 دی گروه پازل قرار بود در جشنواره حضور داشته باشد اما صبح شنبه 111 دی با انتشار جدول برگزاری و آغاز بلیتفروشی اینترنتی، با حذف ناممان مواجه شدیم.
این قرارداد آن قدر جدی بود که زمان و مکان برگزاری کنسرت ما برای آخرین روز جشنواره، پنجشنبه 30 دی مشخص شده بود و اگر خاطرتان باشد من در انتهای برنامه به تماشاگران گفتم که قرار بعدیمان سیام دی خواهد بود. حتی شرکت آوازی نو لایت باکسهای (تابلوهایی که نورپردازی آن از پشت تصویر انجام میشود) سالن میلاد نمایشگاه را اجاره کرده بود تا تبلیغات کنسرت سیام دی را انجام دهد.
محمد ناصری:روز شنبه 11 دی بعد از انتشار جدول، هر چه قدر نگاه کردیم نام پازل را ندیدم و (با خنده) گفتیم شاید اسممان را جا انداختهاند. با وجود تماسی هم که با مسئولان برگزارکننده جشنواره گرفتیم دلیل این اتفاق ناگهانی را متوجه نشدیم. طبیعتا وقتی علی رهبری در شامگاه جمعه دهم دی به مخاطبان میگوید دیدار بعدیمان سیام دی و فردا صبح با کنسل شدن آن مواجه میشود هم غافلگیر و هم دچار شبهه میشویم.
موسیقی پاپ، بخش پولساز موسیقی به شمار میآید و در جشنواره موسیقی فجر هم شاهد بودیم که حمیدرضا نوربخش دبیر جشنواره از همین نوع موسیقی برای افزایش درآمد این رویداد موسیقایی استفاده کرد. نسبت هزینههایی که برای برگزاری یک نوبت کنسرت در سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی تهران انجام میدهید با سودتان چگونه است؟
محمد ناصری: عمده کسانی که به تماشای کنسرت پاپ مینشینند نوجوان یا در آستانه جوانیاند، کسانی که شاید خود هنوز وارد بازار کار نشده باشند اما چرخه اقتصادی کنسرتهای پاپ را میچرخانند.
کنسرتهای پاپ میتوانند درآمدزا باشند اما بستگی دارد که برنامهریزی و تبلیغاتتان در چه سطحی باشد. زمانی که هزینههای اجراییتان برای برگزاری بهتر بهتر بالا میرود، اعتبار بیشتری میگیرید که در آینده به کارتان میآید اما در لحظه سودتان کمتر میشود که هم بر دستمزد گروه و هم بر عایدی تهیهکننده اثر میگذارد.
اساس کار اقتصادی این است که در ابتدا به سود فکر نکرد و برای کسب اعتبار و ماندگاری هزینه کرد و از طریق برندسازی در ادامه به سود بسیار بیشتری نسبت به سود اولیه رسید.
در کنسرت دهم دیتان، درخواست کردید دهه هفتادیها، شصتیها و پنجاهیها به افتخار خود دست بزنند. این فاکتوری نیست که بتوان با آن به آماری از سن مخاطبانتان رسید اما صدای دست زدن دهه هفتادیها از مخاطبان دو دهه دیگر بسیار بیشتر بود. این که اکثر مخاطبانتان دهه هفتادی هستند براتان جا افتاده است یا به گسترش دامنه سنی آنها فکر میکنید؟
بهاری: الان دور، دور هفتادیهاست؛ دورِ کنسرت رفتنشان، تفریح کردنشان و جوانیشان. طبیعتا وقتی جا افتادهتر شوند و سنشان بیشتر شود، جای خود را به مخاطبان دهه هشتادی میدهند. آن موقع ما باید آهنگسازی، تنظیم قطعه و متن ترانههایمان را با سلیقه آنها تطبیق دهیم. این به روز بودن ذات موسیقی پاپ و مردمی است.
رهبری: اکثر مخاطبان کنسرت پاپ در ردهای سنی بین 15 تا 30 سالاند. کسانی که در دل ماجرایند و پیگیر قطعات تازه منتشر شده، آلبومهای تازه به بازار آمده و خوانندگان تازه مطرح شده هستند. به شکل کلی و بدون در نظر گرفتن استثناها معمولا کسانی که سی سالگی را رد کردهاند آن قدر پیگیر اتفاقات حوزه موسیقی پاپ نیستند. (با خنده) شاید تعجب کنید اما من بعد از کنسرت پیغامهای بسیاری از طرف دهه هشتادیها داشتم که چرا نگفتی ما هم به افتخار خود دست بزنیم.
در فضای گسترده موسیقی پاپ این روزهای ایران با تعداد بالای خواننده و تعدد گزینههایی که مخاطب میتواند از میان آنها دست به انتخاب بزند، چه برنامهای برای حفظ طرفدارانتان دارید؟
بهاری: تمرکز اصلی ما بر محتواست و محتوا برایمان شامل ترانه، تنظیم و ملودی میشود. برنامه ما در ادامه این است که تا پاپان سال، هر ماه سه یا چهار قطعه به صورت تکآهنگ در فضای مجازی منتشر کنیم. تلاش میکنیم تا جایی که در توان داریم و به شرط آسیب ندیدن کیفیت، پرکار و در چشم مخاطب باشیم.
چرا انتشار تک آهنگ در فضای مجازی را به تمرکز بر تولید آلبوم دوم ترجیح میدهید؟
بهاری:با انتشار تک آهنگ اگرچه سود مالی ناشی از انتشار آلبوم را از دست میدهید اما دسترسی مخاطب به آثار خود و فراگیر شدن آن را راحتتر میکنید. در مجموع کفه ترازو به نفع انتشار تک آهنگ سنگینتر است.
عکسها: عارف طاهرکناره
انتهای پیام