حدود آزادی در انتخابات

فرهاد قنبری در کانال تلگرامی خود نوشت: «هر تفکر و نگاهی اعم از اصولگرا و اصلاح‌طلب و سلطنت‌طلب و چپ و راست و مشروطه‌خواه و جمهوری‌خواه و…، را با تمام اختلاف‌نظرها باید به رسمیت شناخت، به شرط آنکه:

۱- تمامیت ارضی ایران خط قرمز و اولین و مهمترین اولویت او باشد. (هر تفکر و جریانی باید این امر بدیهی که برای حکومت باید پاهایش روی زمین باشد و طبیعتا اولویت اولش باید حفظ و نگه داشتن همان زمین باشد را درک نماید)

۲- اندک درکی از واقعیت‌های موجود خاورمیانه (عصبیت‌هایی چون بنیادگرایی، قبیله‌گرایی، پان‌گرایی و امثالهم) داشته و در توهم ایجاد نظام و ساختار سیاسی چون انگلیس و سوئیس و اتریش و…، نباشد.

۳- تمام نیروهای نظامی و دفاعی کشور را به رسمیت شناخته و کنش و سخنی بر علیه قدرت نظامی و تسلیحاتی کشور بر زبان نیاورد.

۴- نگاه آنتاگونیستی به سیاست نداشته، تنوع سلایق را در چارچوب منافع کلان ملی به رسمیت بشناسد و در صدد سرکوب و سر به نیست کردن رقیب و مخالف جناح خود با اَنگ‌هایی چون جیره خوار و بی بصیرت و امثالهم نباشد.

۵- نقش مخرب غرب در شرایط امروز کشور را فهمیده و فشارهایی که از سوی نظام سلطه (امپریالیسم بین‌المللی) بر کشور وارد می‌شود را محکوم کرده و موضع کاملا مشخصی در قبال تحریم، محاصره اقتصادی و تهدید به تهاجم نظامی به کشور داشته باشد.

۶- تحت هیچ شرایطی کوچکترین همکاری با سرویس‌های امنیتی و اطلاعاتی و رسانه‌ای دشمنان ایران که با هدف آسیب زدن به کشور فعالیت می‌کنند، نداشته باشد.

۷- چشم امید به دشمنان کشور (که از عوامل اصلی بحران‌ اقتصادی موجود هستند) نداشته و توان تمیز این بدیهیات را داشته باشد.

۸- متلک‌پراکنی‌های لوس و غر زدن‌های ابلهانه را عملی روشنگرانه و اساس کنشگری خود قرار نداده و در پس هر کنشی نیم‌نگاهی به منافع ملی داشته باشد.

۹- نگاه قومی، فرقه‌ای، قبیله‌ای به مسائل مختلف نداشته و به دنبال خودشیرینی برای تروریست‌های کوه‌نشین نبوده و به تمام ایران و شهروندان ایران به یک چشم بنگرد.

۱۰ – منافع و سربلندی ایران و مردم ایران را بر هر کشور و ملتی مقدم بداند و بدون و شناخت واقعیت‌های حاکم بر عرصه جهانی در مورد روابط بین‌الملل سخن نگوید.»

انتهای پیام