مشهورترین جامعهشناسان جهان | بخش دوم
سایت تلاطم نوشت: «مطلب پیش رو دربارهی زندگینامه، آثار، نظریهها، سیر فکری و به طور کل اقدامات حائز اهمیت افرادی مانند: پیر بوردیو، آنتونی گیدنز، هربرت اسپنسر و… است. بخش اول این مطلب را از اینجا بخوانید.
11- پاتریشیا هیل کالینز
«پاتریشیا جامعهشناس آمریکایی متولد (1948)، در حال حاضر بهعنوان یکی از معتبرترین متخصصین این رشته زنده است. او یکی از پیشگامان نظریهپردازی و پژوهشگری در زمینههای فمینیسم و نژاد است؛ ولیکن شهرت او بهخاطر عمومیت بخشیدن به نظریهی تقاطع است که بر ماهیت قابل تقسیم نژاد، طبقه، جنس و جنسیت بهعنوان نظامهای سرکوبگر تأکید میکند. همچنین او کتابها و مقالات علمی متعددی نوشته است که پرطرفدارترین آنها که در سال 1986 منتشر شد که به شرح زیر است: 1- اندیشهی فمینیستی سیاه، 2- «مقالهی یادگیری بیرون از درون: که اهمیت جامعهشناختی اندیشهی فمینیستی سیاه را بیان میکند».
12- پیر بوردیو
پیر بوردیو فرانسوی (1930-2002) در جایگاه یک جامعهشناس و فیلسوف، در زمینههای نظریهی عمومی جامعهشناسی و پیوند بین آموزش و فرهنگ، مشارکت ارزندهای ایفا کرده است. او واژگانی مانند: عادت، خشونت نمادین، و سرمایهی فرهنگی را پیشگامانه مطرح کرد و اثری مشهور با عنوان «تمایز: در نقد اجتماعی قضاوت سلیقه» دارد.
13- رابرت کی مرتون
مرتون (1910-2003) یک جامعهشناس آمریکاییتبار و از تأثیرگذارترین دانشمندان علوم اجتماعی ایالات متحده است. علت شهرت او بر سه قسم است: نظریههای انحراف، توسعه مفاهیمی چون: «پیشگویی خودشکوفا» و «الگو».
14- هربرت اسپنسر
اسپنسر (1820-1903) جامعهشناسی بریتانیایی است که زندگی اجتماعی را بر اساس نظامهای اجتماعی مطالعه کرد و معتقد بود فرایند تکاملی پیشرفت جوامع، مشابه موجودات زنده است. او همچنین نقش اساسی را در توسعهی دیدگاه کارکردگرایی ایفا کرد.
15- چارلز هورتون کولی
شهرت چارلز کولی (1864-1929) بهخاطر نظریههای او در مورد «خود آینهای» است که میگوید: خودپندارهها و هویتهای ما بازتابی از نحوهی درک دیگران از ماست. او همچنین به دلیل توسعهی مفاهیم روابط اولیه و ثانویه مشهور است و یکی از اعضای مؤسس و هشتمین رئیس انجمن جامعهشناسی آمریکا بود.
16- جورج هربرت مید
هربرت مید (1863-1931) جامعهشناس و روانشناس آمریکایی است که نظریهای تحت عنوان خود اجتماعی را مطرح میکند و طبق این نظریه، خود یک پدیدآمدهی اجتماعی است. او پیشگام توسعهی نظریهی کنش متقابل نمادین بود و مفهوم «من (I)» و « مرا (Me)» را توسعه داد؛ مید از بنیانگذاران روانشناسی اجتماعی است.
17- اروین گافمن
گافمن (1922-1982) جامعهشناس و متفکر کانادایی است که در حوزهی جامعهشناسی بهخصوص نظریهی کنش متقابل نمادین، شهرت یافت. او به خاطر نوشتههایش در مورد دراماتورژی (یک پارادایم خاص از نظریهی کنش متقابل نمادین که زندگی را به یک درام تعبیر میکند) و مطالعهی تعامل چهره به چهره شناخته میشود. آثار شاخص او عبارت است از: «نمود خود در زندگی روزمره» و «داغ ننگ: یادداشتهایی دربارهی افراد داغ خورده (کسانی که از هنجارهای متداول جامعه پیروی نمیکنند)». طبق گفتهی TIMES HIGHER EDUCATION (مجلهای هفتگی در بریتانیا که در خصوص ارائهی اخبار آموزش عالی فعالیت میکند) گافمن بهعنوان هفتاد و سومین رئیس انجمن جامعهشناسی آمریکا و ششمین روشنفکر مطرح در علومانسانی و اجتماعی شناخته میشود.
18- جورج زیمل
جورج زیمل (1858-1918) جامعهشناسی آلمانی، با رویکردی نوکانتی به جامعهشناسی است که طبق آن پایههای ضد اثباتگرایی جامعهشناختی و سبکهای استدلال ساختارگرایانهاش را پایهگذاری کرد.
19- یورگن هابرماس
هابرماس (متولد 1929) جامعهشناس و فیلسوف آلمانی در سنت نظریه انتقادی و عملگرایی (پراگماتیسم) است. او بهخاطر نظریهی عقلانیت و مفهوم مدرنیته شهرت یافته است. هابرماس در حال حاضر به عنوان یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان جهان و یک روشنفکر برجسته در آلمان است. هابرماس در سال 2007، بهعنوان هفتمین نویسندهی پراستناد در علوم انسانی معرفی شد.
20- آنتونی گیدنز
گیدنز (1938) جامعهشناس بریتانیایی است که با سه عامل شناخته میشود: نظریه ساختارگرایی، دیدگاه کلنگر خود نسبت به جوامع مدرن، فلسفه سیاسی او به نام «راه سوم». او 34 کتاب منتشر شده دارد که به 29 زبان دنیا ترجمه شده به همین دلیل از چهرههای برجستهی جامعهشناسی محسوب میشود.
21- تالکوت پارسونز
پارسونز (1920-1979) بهعنوان تأثیرگذارترین جامعهشناس آمریکایی قرن بیستم در اثر پایهگذاری دیدگاه کارکردگرایی مدرن شهرت یافته است.
به طور کلی ما سعی کردیم 21 نفر از جامعهشناسان معروف جهان را در قالب دو مطلب (لینک بخشت نخست در کادر بالا تعبیه شده است) به شما علاقهمندان علم جامعهشناسی ارائه دهیم تا به آگاهی مختصر و جامعی در این زمینه دست یابید.»
انتهای پیام