«انسان سالم در جامعه‌ی سالم متولد می‌شود»
محمد عینی‌زاده، در کانال تلگرامی خود نوشت: «اگر صرفاً نگاه فردی به شرایط افراد جامعه داشته باشیم، به ناکجاآباد خواهیم رفت. از جمله خُرده‌هایی که بر مکاتب عرفانی وارد است، گوشه‌گیری و غیر‌اجتماعی‌بودن سالک با هدف خودشناسی است: زاویه‌ای بر می‌گزینند و در خود فرو می‌روند تا به آرامش ابدی نائل آیند. به عبارتی از خود سلب مسئولیت اجتماعی می‌کنند، بلکه به رهایی برسند.
القصه، به کرار در تعریف آسیب‌های روانی به نقش خانواده پرداخته‌ایم، در این فرصت می‌خواهم به تاثیری که سیستم‌های حاکم و دولت‌ها بر سلامت یا بیماری افراد جامعه می‌گذارند، اشاره داشته باشم.
نگاه تک‌بُعدی به فرد و خانواده باعث خواهد شد که به عنوان یک روانشناس یا مشاور خانواده در زمین قدرت بازی کنیم… به استناد مطالعات حوزه‌ی علوم اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و… می‌توان نقش نظام‌های حاکم را در شکل‌گیری شخصیت انسان، مهم‌تر از نقش خانواده دانست.
در پاسخ به این پرسش که چه کسی در حال ما نقش بیشتری دارد؟ باید گفت، آن کس که در اوضاع ما نفوذ بیشتری دارد. بله سیستم از فرآیند شکل‌گیری خانواده گرفته تا مدیریت خوراک، پوشاک، مسکن، بهداشت، نظام آموزشی، قوانین شهروندی و حتی پرورش کودک را در دست دارد.
در جهان اول، نهادهای دولتی به شکل مستقیم در تربیت فرزند از زمان بارداری مادر تا ۶ سالگی در کنار اعضای خانواده حضور دارند و به رشد سالم کودکان کمک می‌کنند.
بنابراین آنجا که به تاثیر خانواده در حال و روز روانی‌مان می‌پردازیم، به این معنا نیست که از تاثیر عمیق‌تر و گسترده‌تر سیستم حاکم غافل مانده‌ایم.
حتی در مورد اتاق‌های درمان مگر می‌شود نقش بهزیستی را نادیده گرفت و همواره شعار فردی سر داد. بر این اساس اندیشیدن به انسان سالم در گرو اندیشیدن به جامعه سالم خواهد بود.»
انتهای پیام
