خطر گسترش افراط‌گرایی دینی
یوسف شیخی، مدرس فلسفه، مطلبی با عنوان «خطر گسترش افراط گرایی دینی و ضرورت تقویت گفتمان وفاق ملی» در کانال تلگرامی خود نوشت: «ظاهرا همه‌ی امکانات رسانه‌ای و تبلیغاتی ارگان‌ها، سازمان‌ها، نهادهای دولتی و حاکمیتی و نیروی کارگزاران دینی بسیج شده‌اند تا کاندیدایی خاص به پاستور فرستاده شود.
حتی ریاست محترم قوه‌ی مقننه که با خلاء حضور رئیس‌جمهور، مجری انتخابات است و لذا قانونا باید اصل بی‌طرفی را حفظ نماید علنا از هوادارانش دعوت می‌کند که کمک کنند تا این کاندیدای خاص بر ریاست قوه‌ی مجریه تکیه زند.
این کاندیدای طیف رادیکال و بنیادگرای محافظه‌کاران، سیاستمداری بسیار زیرک، تودار، مرموز و دارای تشکیلات و سازمانی منسجم، با برنامه و قدرتمند است که از آن تعبیر می‌کنند به که بعد از دو بار تلاش ناکام جهت کسب قدرت اجرایی کشور، عزم کرده است، این بار آفتابی شود.
متأسفانه بسیاری هنوز بی‌تفاوت هستند و این خطر بالقوه #برای_ایران را درنیافته‌اند. با توجه به شرایط خطیر منطقه‌ای امیدوارم ما ایرانیان با همه‌ی تنوع قومی و مذهبی که داریم نسبت به سرنوشت ایران بی‌تفاوت نباشیم.
در وضعیت فعلی، جنگ و بنیادگرایی بیش از هر دوره‌ای بر منطقه‌ی خاورمیانه سایه انداخته است که نمونه‌ی آن جنگ غزه و جنایات وحشیانه دولت راستگرای نتانیاهو و خطر رویارویی تمام عیار اسرائیل با لبنان است. تهدیدات بالقوه‌ی دیگری از جمله ظهور مجدد طالبان در افغانستان، قدرت گیری راستگرایان افراطی در برخی کشورهای اروپایی و احتمال روی کار آمدن دوباره‌ی ترامپ، دنیای ما را بیش از پیش به سمت خشونت و افراط گرایی سوق می‌دهد. ویژگی مشترک دولت‌های راستگرای غربی و افراط گرایی دینی، تقویت پروژه‌ی اسلام هراسی است.
از وقایع دی ۹۶ تا کنون، آمارها و پیمایش های علمی مختلف حکایت از تغییر نگرش جدی اکثریت جامعه‌ی ایران نسبت به سنت و باورهای دینی دارد و افول میزان مشارکت سیاسی نیز به زیر ۵۰ درصد با توجه به تکلیف شرعی خواندن حق طبیعی افراد در رأی دادن یا رأی ندادن از سوی متولیان امر، نشانه‌ای است از افول شدید جایگاه اسلام سیاسی، چنانچه برخی صاحب‌نظران فراتر رفته و از آغاز عصر پسادینی در ايران نیز سخن می‌گویند.
روشن است در شرایط اجتماعی فعلی، قدرت گیری بیشتر جریان افراط گرایی دینی نه به سود دین است، نه به سود ایران.
لذا لازم است فارغ از هر اختلاف نظر و سلیقه‌ی سیاسی و اجتماعی که در جای خود محترم است، اکنون به گفتمان وفاق ملی بیاندیشیم. بدین منظور لازم است با انتخابی درست و منطقی، برای ایران بیاییم و عقلانیت و تخصص گرایی را به قوه‌ی اجرایی کشور بازگردانیم و از قدرت یافتن بیشتر افراط گرایان دینی جلوگیری کنیم.»
انتهای پیام
