فروشگاه‌های آنلاین چگونه پول کلان به جیب می‌زنند؟
لیلا مقیمی در سایت اصفهان زیبا نوشت: «تبلیغاتشان لحظه‌به‌لحظه در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود تا خریداران را اغوا کنند. آن‌ها همه‌جا هستند و پیج‌ها و کانال‌هایشان را در شبکه‌های مختلف راه‌اندازی کرده‌اند.
از جان مرغ تا شیر آدمیزاد هم در فضای مجازی عرضه می‌کنند؛ از انواع لباس‌های زنانه و مردانه و بچگانه گرفته تا لوازم خانه و کیف و کفش و اکسسوری و… خیلی‌هایشان درگاه اینترنتی هم ندارند و سفارش‌هایشان فقط از طریق ردوبدل‌کردن شماره‌کارت انجام می‌شود.
آنلاین‌شاپ‌ها، حالا مدت‌هاست که پا به فضای مجازی گذاشته‌اند و در این محیط، کسب‌وکاری برای خود راه انداخته‌اند؛ فروشگاه‌های آنلاینی که البته برخی‌هایشان کلاهبردار هستند و به شیوه‌های مختلف و تبلیغات کاذب کلاه از سر شهروندان برمی‌دارند تا آن‌ها را به‌راحتی آب خوردن فریب دهند. فاطمه یکی از همین افراد است که وقتی لباس‌های کودکانه زیبا و ارزان‌قیمت یکی از آنلاین‌شاپ‌ها را دید، وسوسه شد تا از آن‌ها خرید کند.
همه‌چیز طبق برنامه پیش رفت. فاطمه به صاحب فروشگاه پیغام داد تا سفارشش را ثبت کند: «برای دخترم چند دست لباس سفارش دادم که قیمتشان روی‌هم‌رفته شد یک‌میلیون و 500 هزار تومان. صاحب فروشگاه شماره کارتش را داد و خواست که مبلغ را به آن واریز کنم. پس از واریز، فیش را برایش ارسال کردم و او گفت که تا ده روز آینده سفارشم ارسال خواهد شد. ده روز شد، بیست روز؛ اما خبری نشد که نشد.چندین‌بار به صاحب فروشگاه پیام دادم و جویای وضعیت سفارشم شدم؛ اما جوابی دریافت نکردم. چند روز بعد هم فروشنده بلاکم کرد!»
سفارش‌هایی که هرگز به دست مشتری نمی‌رسد!
آنلاین‌شاپ‌هایی ازاین‌دست کم نیستند! هرروز و هر ساعت، شهروندان بسیاری به بهانه خرید، مبالغی را برای صاحبان این پیج‌ها واریز می‌کنند؛ اما هرگز سفارشی به دست آن‌ها نمی‌رسد. مرضیه یکی دیگر از کسانی است که فریب تبلیغات رنگارنگ یک آنلاین‌شاپ دیگر و قیمت‌های ارزانی را که برای اجناس خود اعلام می‌کرد، خورده است: «خیلی اتفاقی در اینستاگرام با پیجی آشنا شدم که مدعی فروش کیف و کفش بود. مدل‌هایی که تبلیغ می‌کرد، بسیار زیبا و به نظر باکیفیت می‌رسید؛ درحالی‌که قیمت‌های بسیار ارزانی برای آن‌ها اعلام می‌کرد. تصمیم به خرید گرفتم؛ هرچند قیمت‌ها با اجناس هم‌خوانی نداشت و آدم به شک می‌افتاد.»
مرضیه، اما وسوسه شد و بالاخره سفارشش را با ارسال پیام به صاحب پیج ثبت کرد: «سفارشم حدود سه‌میلیون تومان شد. شماره‌کارت را دریافت و پول را واریز کردم و قرار شد تا یک هفته بعد، خریدهایم به دستم برسد. پس از یک هفته به فروشنده پیام دادم و از تأخیر در ارسال گله کردم. فروشنده عذرخواهی کرد و گفت که ظرف همین چند روز ارسال می‌شود.» یک هفته دیگر هم گذشت؛ اما خبری از سفارش‌های مرضیه نشد: «بعد از این ماجرا، هرچه پیام دادم، کسی جوابم را نداد؛ به همین سادگی، سه میلیون تومان از دستم رفت!»
قیمت‌های ارزان؛ اما جعلی!
قیمت‌های خرد و کم، شگرد برخی از آنلاین‌شاپ‌هاست که به‌واسطه آن مشتری‌های بیشتری را جذب کنند و پول فراوانی را به جیب بزنند. معصومه می‌گوید که خیلی اتفاقی در تلگرام کانالی به چشمش خورد که لباس‌های شیک و زیبایی می‌فروخت، لباس‌هایی که قیمتشان بسیار پایین و باورنکردنی بود: «برای مثال، بلوز زنانه قیمتی حدود 80هزار تومان داشت؛ درحالی‌که خوش‌دوخت و باکیفیت به نظر می‌رسید. وسوسه شدم بخرم. هشت عدد سفارش دادم؛ ضمن اینکه این فروشنده مدعی بود اگر در فلان روز سفارش را ثبت کنم، می‌توانم هدیه دلخواهم را هم انتخاب کنم.»
معصومه تنها چند دقیقه پس از ثبت سفارش و واریز پول به کارت فروشنده متوجه شد که کلاه بزرگی سرش رفته است: «وقتی پول را واریز و فیشش را برای فروشنده ارسال کردم، او فقط تشکر کرد. اصلا آدرسی از من نخواست! بعد از آن هم دیگر خبری از آن نشد که نشد! پیام‌هایی که به او ارسال کردم هم جواب نداد.»
کلاهبرداران اینترنتی در کمین نشسته‌اند
به‌‌رغم اخطارهای پی‌درپی پلیس فتا مبنی بر عدم اعتماد به آنلاین‌شاپ ها، به‌ویژه آن‌هایی که فاقد درگاه اینترنتی هستند، هنوز بسیاری از شهروندان به‌صورت اینترنتی از آن‌ها خرید می‌کنند و فریب می‌خورند. کلاهبرداران اینترنتی هرروز و با شگردهای مختلف در کمین نشسته‌اند تا با فریب شهروندان پول به جیب بزنند.
این موضوع را مصطفی مرتضوی، رئیس پلیس فتای اصفهان، چندی پیش در گفت‌وگو با «اصفهان زیبا» تأیید کرد؛ آنجا که گفت: «در حال حاضر اقبال به فروشگاه‌های اینترنتی پوشاک و لوازم بهداشتی و خرید از آن‌ها به‌ویژه در بین زنان بسیار زیاد است؛ درحالی‌که در این حوزه شاهد کلاهبرداری‌های زیادی هستیم. علت این است که کاربران فضای مجازی، شبکه‌های اجتماعی را با فروشگاه‌ها اشتباه می‌گیرند؛ درحالی‌که این فروشگاه‌ها باید در فضای مجازی جایگاه تبلیغاتی داشته باشند.
فردی که در شبکه‌های مجازی اقدام به خرید می‌کند، باید این ریسک را بپذیرد که ممکن است آسیب ببیند، آسیبی که درصد آن‌هم بالاست. فردی که پیجی را مدیریت می‌کند، مدعی است که دارای فروشگاه اینترنتی است و شماره کارت و چندین عکس و پیام‌های تبلیغاتی نیز در پیج خود بارگذاری کرده است؛ اما چه زمانی کاربر متوجه می‌شود که این پیج کلاهبردار است یا نه؟ زمانی که مشتری سفارش را ثبت کرده، اما به دستش نرسیده است.
فروشگاه اینترنتی باید نماد اعتماد الکترونیک و دامنه معتبر داخلی و پروتکل رمز و گواهی کسب‌وکار دیجیتال داشته باشد. دفتر جرائم سازمان‌یافته سازمان ملل، مقاله‌ای را حدود 10 سال پیش منتشر کرد که بنا بر آن، 85 درصد از جرائم به پلیس گزارش نمی‌شود.
اعتقاد من این است که در فضای مجازی جرائمی که به پلیس یا مراجع قضایی گزارش نمی‌شود، بسیار زیاد است. در کشور ما معمولا جرائم حوزه اخلاقی به خاطر مسائل حیثیتی و آبرویی خیلی گزارش نمی‌شود؛ همچنین بر جرائم خرد و ریالی نیز طرح شکایت یا اعلام گزارش نمی‌شود؛ درحالی‌که ما همین چند ماه پیش فردی را دستگیر کردیم که در مدت چهار ماه، پنج‌میلیارد تومان گردش مالی داشت و هرکدام از آن‌ها هم بین 50 هزار تا دومیلیون تومان بود.
فراوانی جرم در این عددهای ریز فوق‌العاده است که معمولا به مراجع قضایی هم گزارش نمی‌شود. کلاهبرداری در شبکه‌های اجتماعی فراوانی زیادی دارد؛ درحالی‌که خریدوفروش اینترنتی جایگاهش باید در فروشگاه‌های اینترنتی باشد، نه در شبکه‌های اجتماعی. این کلیدواژه‌ای است که شهروندان باید آن را آویزه گوش خود کنند.» به گفته او، هستند افرادی که آسیب دیده‌اند و مبالغ بسیار کمی را باخته‌اند؛ اما صرفا برای جلوگیری بیشتر از اعمال مجرمانه آن را گزارش می‌دهند؛ پلیس هم موظف است حتی برای یک ریال، طرح شکایت کرده و تخلف را پیگیری کند.»
انتهای پیام
