آقای پزشکیان! اساتید و دانشجویان اخراجی و محروم از تحصیل را به دانشگاه برگردانید
عمده مطالبات فعالان دانشجویی از دولت چهاردهم مربوط به شیوه‌های مدیریتی دانشگاه و برخوردها با دانشجویان است. متن پیش رو مطالبات چند فعال دانشجویی از دولت چهاردهم و رئیس آن، مسعود پزشکیان، است.
تقویت جامعه‌ی مدنی، گسترش مشارکت سیاسی و تحکیم نهادهای مدنی
پرهام صلاحی، فعال دانشجویی دانشگاه علم و صنعت:
امروزه دیگر در سپهر سیاسی-اجتماعی ایران، بیان خواست‌ها و اصطلاحا “مطالبات” نه لفظی کنشگرانه بلکه مزورانه و سکون‌طلبانه از سوی کنشگرنمایانی به شمار می‌آید که در پی اجرای نمایش توده‌سالاری فرادستان باشند نه بدنبال برآورده‌سازی حقیقی خواست‌ها؛ خواست‌هایی که بارهاوبارها گفته شده و شنیده نشده‌اند. چرا که اساسا نیازهای گروه‌های گوناگون جامعه امری است درون‌ساز و برآورده نخواهد شد مگر بدست خود جامعه و بازگرداندن نهادهای مدنی، صنفی، محلی و … به دایره تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی.
دانشجویان در کنار دیگر اقشار جامعه خواست‌هایی دارند متفاوت و متغیر، بعضا شفاف و واضح، اما دیگر از نیاز به شنیده شدن توسط دیگرانی که شاید انصافی به خرج دهند یا ندهند، گذرکرده‌اند؛ سخنم با رئیس جمهور منتخب این است، چنانچه بر گفته‌ی خود استوارید از شما انتظار می‌رود همانند آنچه در بند پنجم میثاق‌نامه تعهد داده‌اید در مسیر تقویت جامعه‌ی مدنی، گسترش مشارکت سیاسی و تحکیم نهادهای مدنی گام نهید «تا برپادارید عدالت را بوسیله مردم».
فکری به حال آیین‌نامه‌ی انضباطی دانشجویان مصوب 1401 کنید
سید احسان هاشمی، دبیر سابق انجمن اسلامی دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران:
بحران کارکرد: عدم اثربخشی در حل مسائل و ابربحران‌های کشور است. در سال‌های اخیر دیگر دانشگاه در راس امور نبوده است. یکی از مواردی که موجب این امر شده هم تضعیف استقلال دانشگاه بوده است. ما شاهد این امر بوده‌ایم که نهادهای بیرونی و ناهمگون با دانشگاه برای دانشگاه تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی می‌کنند.
فضای امنیتی در دانشگاه: نگاه‌ها به دانشگاه به عنوان یک فرصت نیست بلکه دانشگاه را به عنوان موضوعی امنیتی می‌بینند.
ایدئولوژیک شدن دانشگاه‌ها: تخصص و علم جای خود را به ایدئولوژی داده است و در روند پذیرش اساتید و انتصاب مدیران آموزش عالی به گرایشات سیاسی و عقیدتی و ایدئولوژیک آن‌ها توجه می‌شود.
محدود کردن فضای فعالیت‌های دانشجویی: در سال‌های اخیر به صراحت به دلیل ابلاغ شیوه‌نامه‌ها و آیین‌نامه‌ها‌ی دستوری و خارج از چارچوب قانون اساسی، آزادی دانشجویان در تشکل‌های اسلامی، کانون‌های فرهنگی و انجمن‌های علمی تحت الشعاع قرار گرفته است. به صراحت از مسعود پزشکیان این مطالبه را داریم که در ارتباط با آزادی عمل دانشجویان اقدامی کند. آیین نامه‌ی انضباطی دانشجویان در آبان 1401 یکی از مصادیق این قیدهای ناروا در فضای دانشگاه است.
ضمن آرزوی موفقیت برای ایشان در مسیر پرچالش پیش رویشان متذکر می‌شویم که دانشگاه و دانشگاهیان همواره فعالیت‌های ایشان را تحت نظر خواهد داشت و در راستای تحقق مطالبات خود ایستادگی می‌کند. امید است دانشگاه در شان دانشجویان و اساتید آن مدیریت و اداره شود و به دست دانشگاهیان هم این موضوع محقق شود.
رعایت عدالت در تقسیم امکانات و بودجه میان تشکل‌ها
علی کریمی، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شریف:
تشکل‌های دانشجویی در تاریخ معاصر ایران همواره نماد آزادی‌خواهی و اعتراض مدنی بوده‌اند و نقش آن‌ها در رشد فکری جامعه ایرانی قابل انکار نیست، اما مجموع سیاست‌ها و تصمیمات اتخاذ شده چند سال اخیر در حوزه‌ی دانشگاه متاسفانه نتیجه‌ای جز کم رنگ شدن نقش دانشجو و به طور ویژه جنبش دانشجویی در کشور نداشته است.
نهاد دانشگاه استقلال فکری و عملی خود را از دست داده است و مسئولین آن تاب نظر‌های مختلف که موجب پویایی دانشگاه می‌شود را نداشته و جز به تشکل‌های همسو با جریان فکری حاکم اجازه فعالیت نمی‌دهند. رعایت عدالت در تقسیم امکانات و بودجه تشکل‌ها دیگر به آرزو بدل شده و حتی در ظاهر هم اجرا نمی‌شود. انتظار می‌رود دولت آینده با رفع موارد ذکر شده زمینه‌ساز بازگشت امید و روحیه‌ی دغدغه‌مندی در سرمایه‌های این کشور باشد.
ملتزم به ولایت فقیه بمانید تا کشور دچار مخاطرات نشود
شایان ترکمان، دبیر سابق جامعه اسلامی دانشگاه تهران:
آن هنگام که در تاریخ ۱۶ تیرماه ۱۴۰۳ جناب آقای پزشکیان بعنوان رئیس جمهور منتخب ایران توسط ملت ایران برگزیده شدند، همه‌ی جریان‌ها بایستی با تکیه بر فریضه امر به معروف و نهی از منکر به دولت جدید تشکیل شده کمک کنند تا ان‌شاءالله ادامه دهنده شهید رئیسی باشد. از هر رئیس‌جمهوری انتظارات و توقعاتی هست که از سر خیرخواهی به چند مورد آن در این متن اشاره خواهد شد.
اولاً رئیس جمهور باید به ما هوی، رئیس جمهور باشد، یعنی رئیس تمام جمهور و اولین انتظاری که از او می‌رود این است که فارغ از هر جهت‌گیری و اندیشه‌ای که دارد و به آن معتقد است، بتواند تمامی جریان‌ها و نیروها را زیر عبای خود بیاورد و تمامی سلایق و اندیشه‌ها را ذیل کلمه مقدس وحدت جمع، هم‌جهت و متشکل کند. همانطور که شهید عزیز و مغتنم‌مان شهید رئیسی انجام داد.
ثانیاً رئیس‌جمهور باید معتقد و ملتزم به ولایت مطلقه فقیه باشد و نباید یک قطبی در کنار رهبری بوجود بیاورد. چرا که خارج شدن از دایره ولایت و مقابل آن قرار گرفتن علاوه بر آنکه او و دولت‌اش را به محاق خواهد برد همانطور که برخی گذشتگان را به زباله‌دان تاریخ برده است، کشور را دچار مخاطرات و خسارت‌های سنگینی می‌کند. درنتیجه رئیس جمهور باید در وهله اول سرباز ولایت باشد.
ثالثاً، رئیس‌جمهور نباید قیم مردم باشد بلکه باید خادم و در کنار مردم باشد. مردمی بودن و خادم بودن به صرف حضور در میان مردم بودن که البته ارزشمند است، نیست؛ مردمی بودن یعنی قرار دادن بار سنگین اجرایی و تصمیم‌گیری نظام به دوش همین ملت عزیز ایران و دخیل کردن آن‌ها در تمامی امور حکومت اسلامی چه در بعد اجرایی و چه در بعد تصمیم‌گیری، همان‌هایی که همواره در سخت‌ترین شرایط با اقتدار، ایستادگی و مقاومت کرده‌اند.
رابعاً، رئیس‌جمهور باید صادق، عدالتخواه، فسادستیز و صادق‌الوعد باشد و واقعاً نهایت اهتمام خود را در راستای تحقق حکومت عدل علی(علیه السلام) به خدمت بگیرد و مصداق بارز نامه‌ی امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) به جناب مالک باشد. در پایان نیز ایشان و دولت‌شان را به ادامه‌ی راه دولت شهید رئیسی و چنگ زدن به ریسمان ولایت عظما توصیه می‌کنم.
مداخله‌ی مستقیم نیروهای امنیتی در دانشگاه پذیرفته و معقول است؟
امیرعلی رستمی، دبیر سابق صنفی دانشگاه شریف جای بیان مطالباتش از مسعود پزشکیان به طرح چند سوال از او اکتفا کرد:
دو سوال از منتخب انتخابات گذشته دارم.
اول، با توجه به اینکه در دو مرحله انتخاباتی که گذشت اکثریت واجدین شرایط در انتخابات شرکت نکردند، و درباره بخشی از آرای ایشان هم این فرضیه اجتناب ناپذیر است که جنس آرا بیشتر “نه به رقیب” بوده، ارزیابی ایشان از گروه تحریم کننده و رویگردان چیست و چه برنامه‌ای برایشان دارند؟
سوال دوم اینکه نظر ایشان درباره ایجاد فاصله میان نیروهای مختلف امنیتی و اطلاعاتی و دانشگاه چیست؟ آیا بنظرشان رصد منظم و گاه مداخله مستقیم نیروهای امنیتی، اطلاعاتی با دانشگاه و دانشجو پذیرفته و معقول است؟
اجازه ندهید با دانشگاه برخورد کنند
احمدرضا قائدی‌فرد، عضو سابق انجمن اسلامی دانشگاه تهران:
با توجه به شرایط کشور و گره خوردن اقتصاد به تصمیمات خارج از دولت توقع گشایش‌های اقتصادی ندارم اما انتظار دارم تصمیماتی که در اختیار دولت هست را با جدیت پیگیری کنند؛ تصمیماتی مثل آزاد گذاشتن دانشگاه‌ها و انتخاب روسایی که همراه دانشجویان هستند و باعث رشد و ترقی جامعه می‌شوند. انتظار دارم مسعود پزشکیان اجازه سرکوب دانشگاه را به نهادهای بیرونی ندهد.
اساتید و دانشجویان اخراجی و محروم از تحصیل را به دانشگاه برگردانید
یکی از فعالین دانشجویی دانشگاه امیرکبیر نیز که خواست نامی از او برده نشود گفت:
آقای پزشکیان اگر صادق هستند باید وعده‌هایی که در مناظرات و در طی کمپین داده‌اند را به خاطر داشته باشند. علیرغم تلاش ایشان برای نزدیک نشان دادن خود به قشر دانشگاهی و وعده پیگیری مطالبات آنان، فضای انتخاباتی به نفع ایشان در داخل دانشگاه‌ها شکل نگرفت که این نشانه عدم اعتماد جامعه دانشگاهی است. این عدم اعتماد نیز میراثی است که وزارت علوم دولت روحانی با خلف وعده در تمامی جنبه‌ها ایجاد کرده است. علی ای حال با توجه به وعده‌های انتخاباتی ایشان و فضای دانشجویی، مطالبات زیر به نظر من اهمیت ویژه‌ای دارند:
1- باز گرداندن دانشجویان اخراجی، محروم از تحصیل و اساتیدی که از دانشگاه کنار گذاشته شدند
2- ایجاد فضای شایسته سالاری در دانشگاه و انتصاب روسا و مدیران دانشگاه‌ها از بین اعضای هیئت علمی دارای مقبولیت میان دانشجویان و اساتید و افراد متخصص و کاردان
3- زدودن فضای پلیسی و امنیتی از دانشگاه‌ها که پس از اعتراضات پاییز 1401 حاکم شد
4- بازنگری در جذب‌های خلاف قاعده و فرمایشی افراد فاقد صلاحیت‌های علمی لازم در کادر اساتید دانشگاه‌ها که در چند سال گذشته اتفاق افتاده است
5- تغییر و اصلاح سریع شیوه نامه انضباطی دانشجویی که در دولت قبل و پس از اعتراضات پاییز 1401 تصویب و کرامت دانشجو و اساتید را عملا زیر پا گذاشته و همه دانشجویان را تبدیل به مجرمین بالقوه کرده است
6- جلوگیری از مهاجرت اساتید جوان، متخصص و با دانشی که در سال‌های گذشته به دلیل برخوردهای سلیقه‌ای و یا مسائل مالی و معیشتی مهاجرت را انتخاب نموده‌اند. اما نه با زور و ممنوع کردن مهاجرت اساتید! بلکه با ایجاد شرایط زندگی مناسب و با احترام برای اعضای هیئت علمی جوان و متخصص.
به پزشکیان رای دادم برای تنفس جامعه مدنی و روزنه‌ای برای مطالبه‌گری
محمدامین سلطان‌زاده، عضو انجمن اسلامی دانشگاه علوم پزشکی تبریز:
تنها علاج، جامعه مدنی است. سیل فساد، تنها با سد مبارزه و فعالیت دسته جمعی قابل پیشگیری است. یک فاسد، هیچ ترسی بیشتر از مطبوعات و رسانه ندارد. هیچ سازوکاری پرقدرت‌تر از تشکل و نهاد مردم، قابلیت احیای مملکت را ندارد. من به رئیس جمهور رای ندادم الا برای تنفس جامعه مدنی و روزنه‌ای برای مطالبه‌گری.
انتهای پیام
