آشنایی با افکار سیّدمحمّدمهدی میربـاقری /2 تئوریسین خالص‌سازی!
رضا دانشمندی، در یادداشتی که در اختیار «انصاف نیوز» قرار داده است، نوشت:
انتخابات زودهنگام چهاردهمین دورۀ ریاست جمهوری(1403خورشیدی) و جدّی‌ترشدن زمزمه‌هایی دیگر، ضرورت جریان‌شناسی «فرهنگستان علوم اسلامی قم» [آکادمی] و آشنایی با افکار نظریه‌پردازان آن‌را بیش‌ازپیش آشکار ساخت.
فهم افکار پدرِ معنوی -کنونی- این جریان، یعنی «سیّدمحمّدمهدی میرباقری» برای مخاطبِ عام شاید کمتر ممکن و جذّاب باشد. مسیرِ مفهوم‌تر و کارآمدتر، شناختِ نمودها، پیامدها و مصادیق این اندیشه‌ها و روش شگفت‌انگیزِ دین‌فهمی این جریان است -رویکرد استقرایی، و نه نگاه کلان و قیاسی.
خالص‌سازی در دو حرکت!
گویا نخستین بار، پروژۀ «یکدست‌سازیِ» قوّۀ مجریه، در انتخابات سیزدهمین دورۀ ریاست جمهوری آشکارا اعلام و اجرا شد.
پاییز سال 1402خورشیدی و پیش از انتخابات دوازدهمین دورۀ «مجلس شورای اسلامی»، اعضای ارشد جبهۀ پایداری -صادق محصولی و مرتضی آقاتهرانی- از ضرورت اجرای این پروژه گفتند – البته این بار ذیل تعبیر «خالص‌سازی».
قرآنی‌سازی!
اما ظاهراً، مشروع‌سازی و توجیه چنین رویکردی پیش‌تر، توسط پدرِ معنوی این جریان آغاز شده بود. برای نمونه، میرباقری دو ماه پس از آغاز حوادث تلخ شهریور 1401خورشیدی، خطاب به مدّاحان گفت که آزمایش‌ها و ابتـلائاتی مانند «شهادت»، بستر خلوص و جداشدن صف‌هاست و سبب می‌شود غبار و خاکستری که بیش از دو دهه (در دولت‌های سازندگی، اصلاحات و اعتدال) بر ایمان مردمان نشسته و آنان را از توجّه به «ظهور» و «آرمان‌های انقلاب» دور ساخته، زدوده می‌شود. به بیان دیگر، پادزهر دنیاخواهی، غرب‌گرایی و فرهنگ غربی، جوشش عمیق [ایمانی] مردم است.
استناد میرباقری هم به فرازی از آیۀ 179 سورۀ «آل‌عمران» و ارتباط «آزمون‌های الهی» و «خالص‌سازی» بود [1]؛ حتَّی یَمِیزالخَبیثَ مِنَ‌الطَّیِّب؛ «[پروردگار درمیان اهل ایمان] می‌آزماید تا ناپاک را از پاک جداسازد». [گویا چنین تعبیری دو بار در قرآن مجید آمده است؛ در آیۀ 37 سورۀ «انفال» و توصیف رفتار با اهل دوزخ می‌خوانیم: لِيَمِيزَاللَّهُ الْخَبِيثَ مِنَ‌الطَّيِّبِ؛ تا آن‌که خدا پلید را از پاکیزه جدا سازد].
میرباقری در جمع اعضای سازمان تبلیغات اسلامی، با اشاره به سورۀ «برائت» و شکل‌گیری سه جریانِ «کفر»، «نفاق» و «ایمان» در جامعۀ دینی، درگیری با دوجریان نخست را پیش‌نیاز «خالص‌سازی» مؤمنین می‌داند [2]. البته این مواجهه بدون آگاهی و رویکرد معرفتی به دو جبهه، امکان‌پذیر نیست.
عاشورا؛ جداکنندۀ صفوف
از نظر میرباقری، نمونۀ اعلای این خالص‌سازی -یا به تعبیر مرحوم «مصباح یزدی» گزینشِ «اصلح»- در رویداد «عاشورا» رُخ داد که سبب‌ِ جداشدن «خبیث‌ها از طیب‌ها» گشت.
به بیان دیگر، رویدادی ویژه در تاریخ اسلام (عاشورا) عاملِ «جداسازِ» حقّ‌وباطل و رسواگر ناراستی است، که لباس راستی پوشیده است [3]. البته او طهارت‌بخشی این واقعۀ عظیم را منحصر به هیچ زمان‌ومکانی نمی‌داند؛ «عاشورا، محور تطهیر نفوسِ جوامع و تاریخِ اجتماعی بشر است» و در نتیجه، جامعۀ «خالص» ایجاد می‌شود [4].
در جای دیگری، میرباقری در ایّام زادروز امام حسین(ع) حدیثی از پیامبر اکرم(ص) را مطلع سخن قرار می‌دهد(5) که در آن «اهل بیت» به «کشتی نوح» تشبیه شده‌اند. او با بیان آزمون‌های فراوان قوم نوح، می‌گوید: وقتی امتحان‌ها را پس‌دادند و آن‌هایی که باید می‌رفتند، رفتند، «خالص»ها ماندند – احتمالاً اشارۀ او به آیۀ 36 سورۀ «هود» است: و به نوح وحی شد که از قومت، جز آنان که تاکنون ایمان آورده‌اند، هرگز کسی ایمان نخواهد آورد (وَ اوحِيَ الَى نُوحٍ اَنَّهُ لَنْ يُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِكَ إِلَّا مَنْ قَدْ آمَنَ).
پ.ن.:
Instagram: reza.daneshmandi
X(Twitter): DaneshmandiReza
User ID inTelegram: @rezadaneshmandi
1- سی‌ام آبان 1401خورشیدی/ دیدار با «مدّاحان»؛ لینک سخنرانی (پایگاه اطلاع‌رسانی محمّدمهدی میرباقری)
2 و 3 – سخنرانی 29 شهریور 1397خورشیدی
4- سخنرانی سی‌ام آبان 1397خورشیدی
5- پانزدهم اسفندماه 1400خورشیدی / مثَلُ أهلِ بَيتِي فِيكُم كَمَثَلِ سَفِينَهِ نُوحٍ؛ مَنْ رَكِبَهَا، نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنهَا؛ غَرِق
انتهای پیام
