پروپاگاندای انتخاباتی با رمز «افشاگری اطلاعات محرمانه»

سایت کلیدملی در یادداشتی درباره ی اوج گیری افشاگری در رقابت های انتخاباتی نوشت:

مقام معظم رهبری یکم فروردین 94 در مشهد مقدس فرمودند: «من مردم عزیزمان را به بی‌تفاوتی دعوت نمیکنم، به نظارت نکردن دعوت نمیکنم؛ آنها را به اهتمام در مسائل اساسی کشور دعوت میکنم؛ امّا اصرار میکنم که برخوردها نه از سوی مردم نسبت به مسئولین و نه از سوی مسئولین نسبت به منتقدین، تخریبی نباید باشد؛ نه تحقیر باشد، نه اهانت.»

آنهایی که دستشان از اطلاعات صحیح و انتقاد سازنده خالی است، هنوز تنور انتخابات خود را با تهمت و افترا پر می کنند. به مثل برادری که این روزها از محرمانه های دولت گلایه دارد و معتقد است که دولت یازدهم همه چیز را محرمانه کرده و اطلاعات آن را در اختیار عموم قرار نمی دهد از برجام گرفته تا توافق ایرباس و از FATF گرفته تا حقوق مدیران. وی که از یاران نزدیک رییس دولت نهم و دهم محسوب می شود و به گفته خودش سخنانش، رییس جمهور را از قهر یازده روزه با پاستور بازگردانده است می گوید که عملکرد شفاف دولت های قبل در این دولت مشاهده نمی شود.

این در حالی است که تا ابتدای دولت یازدهم، برای مدت چهار سال، تنها اطلاعاتی که از مذاکرات در اختیار مردم قرار می گرفت بیانیه پایانی طرفین بود که اعلام خوشبینی به آینده می کردند و بس. با روی کار آمدن دولت یازدهم مشخص شد که مذاکرات پنهانی نیز بین طرف ایرانی با آمریکایی ها به صورت مستقیم در عمان صورت می گرفته است که دولت درباره آنها گزارشی به مردم نمی داد. شفاف نبودن دولت قبل، تنها در این مذاکرات نبود بلکه در عرصه اقتصادی نیز رییس دولت نهم و دهم بارها نشان داد که اطلاعات را به صورت طبقه بندی شده و در شرایطی که منافع شخصی و جناحیشان تامین شود در اختیار مردم قرار می دهد.

به عنوان مثال وقتی می خواست فشاری به مخالفان درون جناحی وارد کند از اسکله های غیر مجازی سخن می گفت که به اندازه اسکله های دولت فعال هستند و کنترل کنندگان آنها را برادران قاچاقچی خطاب می کرد اما در عمل هرگز با آنها مقابله نکرد. یا خط قرمز پر رنگی که بدور کابینه خود کشیده بود و قوه قضائیه را تهدید می کرد که اگر به کابینه دست اندازی شود (بازداشت یا بازجویی)، آنگاه اطلاعاتی را افشا می کند؛ در حالی که برای رییس جمهور تنها خط قرمز باید قانون باشد و اولویت اجرای قانون نیز باید برای مردم باشد نه نزدیکان وی. نتیجه تعیین این خطوط قرمز نیز چند سال بعد با زندانی شدن بابک زنجانی، محمدرضا رحیمی، بازپرسی از حمید بقایی و تشکیل پرونده برای خود رییس جمهور در دادگاه مشخص شد.

درخواست افشای اسناد و پشت پرده مذاکرات برجام از سوی یک جریان داخلی در شرایطی مطرح می شود که تلاش اسرائیل برای کسب همین اطلاعات و جاسوسی از هتل محل مذاکرات، به یک جنجال علیه آنها تبدیل شد. حال چرا باید مقامات ایرانی اطلاعات محرمانه مذاکرات را افشا کنند مشخص نیست. آنچه مسلم است تایید این توافق توسط تمامی مسئولان عالی رتبه کشوری ازجمله مقام معظم رهبری است. بخش هایی از سند که لازم الاجرا بوده و برای طرفین تعهد ایجاد می کند نیز به صورت علنی اعلام شد و در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید.

بر کسی پوشیده نیست که یکی از مهمترین فعالیت سرویس های جاسوسی دنیا، در حوزه اقتصادی است. اینکه بدانند چه قراردادی با چه مبلغی و چه میزان تخفیف منعقد شده و قرار است در چه زمانی تحویل گردد. این اطلاعات می تواند اثرات عمیقی به آینده اقتصادی کشورها داشته باشد از این رو بسیاری از قراردادهای بین المللی برای دوره طولانی، پنهان می مانند. ایرباس و بوئینگ تقریبا همه قراردادهای خود را به صورت محرمانه و بدون اعلام عمومی درباره تخفیف های داده شده و امتیازات رد و بدل شده بین طرفین، به امضا می رسانند تا از اطلاعات مالی خود در برابر رقبا حفاظت کنند.

با این حال انتقاد از دولت و عملکرد مدیران آن نه تنها مورد تایید همه شخصیت های نظام از جمله رهبری و رییس جمهور است بلکه مورد استقبال نیز قرار می گیرد اما این انتقاد زمانی سازنده است که گوینده آن بخشی از تاریخ را فراموش نکند. مثلا کسانی که با خطاهای گفتاری و رفتاری سبب شکل گیری انسجام بین الملی علیه ایران و تصویب شش قطعنامه ضد ایرانی شده اند آنهم به دلیل عدم رعایت اصل محرمانه بودن اطلاعات طبقه بندی شده (رجوع شود به مصاحبه مقام ایرانی با روزنامه الحیات در مهرماه 91) نباید از چرایی محرمانه بودن مذاکرات گله کنند زیرا پیش از این نتیجه صداقت خود در عالم سیاست را دیده اند یا شاید بهتر باشد بگوییم مردم نتیجه رفتار آنها را دیده اند.

جریانی که تا پیش از انقلاب مبارزه سیاسی را حرام می دانست و تنها به تلاش فرهنگی برای مبارزه با بهائیت معتقد بود (به گفته مرحوم آیت الله هاشمی) این روزها داعیه دار سیاست در ایران شده و با تخریب جریان های رقیب و غیر مبارز و غیر انقلابی خواندن آنها تلاش می کند تا بار دیگر کرسی های قدرت را به دست گیرد. بار دیگر باید به سخنان پیر جماران نگریست و تامل کرد آنجا که می فرماید: “…حواستان را جمع کنید که نکند یک مرتبه متوجه شوید که اینها همه چیزتان را نابود کرده ‏اند… (صحیفه امام، ج‏21)

انتهای پیام