معجزه میانه‌روی دولت مسعود و آینده ایران
علی نیلی، انصاف نیوز: آن چه بعد از ظهر روز چهارشنبه 31 مرداد 403 در سپهر سیاسی ایران رخ داد را می‌توان معجزه میانه‌روی دانست؛ دولت مسعود پزشکیان توانست پس از 6 دوره، به تمامی و کامل از مجلس شورای اسلامی رای اعتماد بگیرد. حالا می‌توان گفت میانه‌روی دولت چهاردهم به مجلس دوازدهم هم سرایت کرده و میانه‌روی به سکه رایج بازار سیاست ایران تبدیل شده است.
پرونده رای اعتماد کامل مجلس به دولت، پس از دوره اصلاحات بسته شد و نه محمود احمدی‌نژاد و نه حسن روحانی نتوانستند نخستین جلسات کابینه‌شان را با حضور همه اعضای هیات دولت برگزار کنند. حتی مرحوم رئیسی که انتخابش حاصل یک توافق سیاسی حداقلی و بدون حضور مردم بود، نتوانست از سد مجلس هم‌سو بگذرد و بدون وزیر آموزش و پرورش منتخبش، نخستین جلسه هیات دولت را اداره کرد.
مسعود پزشکیان اما توانست برای تمام گزینه‌های پیشنهادی‌اش از مجلسی رای بگیرد که حداقل روی کاغذ، اکثریتی غیرهمسو دارد. این اتفاق از مرداد 1380 رخ نداده بود و کسان زیادی هم برای رخ ندادنش تلاش کردند؛ دشمنان خارجی ملت ایران که دائما و یک‌بند در حال پمپاژ ناامیدی هستند و تلاش دارند مردم را اقناع کنند که نه اتفاقی افتاده و نه اتفاقی خوشایند خواهد افتاد.
در کنار آنان طیفی از تندترین اصول‌گرایان انرژی زیادی صرف فعال‌کردن گسل‌های سیاسی 2 دهه اخیر کردند و با کلیدواژه فتنه، انرژی خود را روی افتادن یکی دو وزیر با صبغه پررنگ اصلاح‌طلبی متمرکز کردند.
این تیغه، برای کامل‌کردن قیچی تندروی و بریدن نهال میانه‌روی، تیغه دیگری لازم داشت که تندروهای جریان اصلاح‌طلبی تدارکش دیدند؛ اینان هم روی گسل‌های سیاسی این دو دهه متمرکز شدند، هرگونه مصالحه را خون‌شویی و خیانت به آرمان اصلاحات معرفی کردند و رئیس‌جمهور را ترغیب می‌کردند که در صورت افتادن گزینه‌های اصلاح‌طلبش برای اداره وزارت‌خانه‌ها، چهره دیگری معرفی کند که مواضع سیاسی تندتری دارند!
پزشکیان اما بازی خودش را پیش برد؛ بازی ساده اما حساب‌شده‌ای که از لحظه تایید صلاحیت تا امروز، دائما برگ برنده رو می‌کند و پیش می‌رود!
او حالا هیات دولتی را اداره خواهد کرد که هم معدل تخصص و کاردانی‌اش قابل قبول است، هم معدل اصلاح‌طلبی و باورش به لزوم تغییر، هم معدل پای‌بندی‌اش به اصول.
آن‌چه پزشکیان طراحی کرده؛ ایجاد توافق‌های حداکثری در سطح بالای حاکمیت به علاوه مشارکت‌جویی سطح قابل قبولی از نخبگان غیرحکومتی، در کنار تلاش (البته هنوز نه چندان موفق) برای اقناع افکار عمومی، معجزه میانه‌روی و راهبرد تضمین موفقیت دولت مسعود است و امکان بحث از افق‌های توسعه را برای جامعه ایران فراهم می‌کند. بحث‌هایی در سطح ملی که در نهایت ما ملت را در مورد مفهوم و مسیر توسعه به توافق می‌رساند. آن‌گاه می‌توان تعبیر «دولت مسعود» را نه برای کابینه پزشکیان که برای توصیف حکم‌رانی در ایران استفاده کرد. دولت مسعودی که آینده‌ای روشن برای ایران رقم می‌زند.
انتهای پیام
