بودجه‌ی سازمان‌های مذهبی و یک پیشنهاد به پزشکیان

بهروز مرادی، جامعه‌شناس، در کانال تلگرامی خود نوشت: «تا آخر پاییز که معمولاً لایحه‌ی بودجه‌ی سال آینده به مجلس ارائه می‌شود، چند ماهی باقی مانده است. شایسته است دولت آقای دکتر پزشکیان در امر بودجه‌نویسی، در مبالغ بودجه‌ای که‌ تاکنون به سازمان‌ها و نهادها و ارگان‌ها و مراکز مذهبی و به اصطلاح فرهنگی تخصیص داده شده است، تجدیدنظری اساسی و عمیق صورت دهد.

بسیاری از این مؤسسات علیرغم بودجه‌ی هنگفتی که از بیت‌المال مردم دریافت می‌کنند، بازده و عملکرد قابل‌توجهی ندارند. برخی از این سازمان‌ها از این قرارند:

صداوسیما، حوزه‌های علمیه و سازمان‌های زیرمجموعه‌ی آن همچون تبلیغات اسلامی حوزه، شورای عالی حوزه‌های علمیه، مرکز خدمات حوزه‌ی علمیه.

و همچنین مرکز کمک به معیشت روحانیون، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ستاد حمایت از خانواده، مجمع جهانی تقریب مذاهب، بنیاد حفظ آثار دفاع مقدس، سازمان تبلیغات اسلامی، مؤسسه آموزشی امام خمینی، ستاد امر به معروف و نهی از منکر، حرم امام خمینی، مؤسسه مصباح یزدی، مؤسسه نشر آثار امام خمینی، آستان مقدس حضرت امام، سازمان اوقاف، ستاد مرکزی راهیان نور، قرارگاه قریب بقیةالله، جامعةالمصطفی العالمیه، شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه و…

عجیب است که برای این مؤسسات، ردیف بودجه‌ای بسیار کلان تعریف می‌شود و سالانه هزاران میلیارد تومان از خزانه‌ی ملت به حساب این ارگان‌های حکومتی واریز می‌گردد، بدون آنکه درنتیجه‌ی عملکرد آنها، جایگاه دین و اخلاق و ادب نزد مردم رفیع‌تر شده باشد و فرهنگ زندگی پاک و درستکارانه در جامعه گسترش یافته باشد و یا این سازمان‌ها نقشی در فسادزدایی و اخلاقی‌ترکردن رفتار در جامعه ایفا نموده باشند.

به عنوان یک مدافع دین پیشنهاد می‌شود که دولت آقای دکتر پزشکیان در یک اقدام ملی طی یک رفراندوم از مردم بپرسد که آیا آنان موافق پرداخت بودجه از بیت‌المال به چنین سازمان‌هایی هستند یا خیر. چون مردم حق دارند تعیین کنند حق آنها صرف چه اموری می‌شود.

چنانچه مردم از این کار راضی نباشند، در یک برنامه‌ی ۴ ساله‌ی گام به گام، بودجه‌ی بسیاری از این ارگان‌ها را به مرور کاهش داده تا پس از ۴ سال این بودجه‌ریزی به صفر برسد.

شایسته است که ارگان‌های دینی و مذهبی، خود تدابیری برای تأمین بودجه‌ی مورد نیاز خود اندیشه و اتخاذ کنند، آنچنانکه از وابستگی مالی به دولت رهایی یابند. پرداخت مبالغ هنگفتی از بیت‌المال به چنین ارگان‌هایی بدون رضایت مردم مصداق دزدی و بنابراین حرام است.

در سفر به مراکز مذهبی مثلاً هنگام پیاده‌روی اربعین، هر کس مخارج سفر خود را خود می‌بایست پرداخت کند و لزومی ندارد مردمی که در بحران ناترازی دستمزدها قرار دارند، هزینه‌ی سفر دیگران را بپردازند.

بر کار و عملکرد سازمان‌هایی همچون صداوسیما نیز ضرورت است نظارتی دقیق صورت گیرد تا معلوم شود بودجه‌ی چنین سازمان‌هایی به چه صورت می‌بایست تعدیل یابد.
ائمه‌ی جمعه نیز باید توجیه گردند که در اسلام بابت ادای فریضه‌ی نماز نمی‌توان پول دریافت نمود و اصولأ اقامه‌ی نماز و پیش‌نمازی شغل نیست که بابت آن بتوان پولی دریافت کرد.

از سوی دیگر؛ سازمان‌هایی نیز وجود دارند که علیرغم دریافت بودجه‌ی هنگفت، هم‌اکنون از پرداخت مالیات معاف هستند. برخی از آنها از این قرارند:

بنیاد شهید، کمیته امداد، سازمان تبلیغات اسلامی، دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم، بنیاد مسکن، بنیاد مستضعفان، ستاد اجرایی فرمان امام، مرکز حوزه‌های علمیه، مؤسسه پژوهشی انقلاب، جامعةالمصطفی، آستان قدس رضوی.
پیشنهاد دوم این است همه‌ی این ارگان‌هایی که از دولت بودجه دریافت می‌کنند را می‌بایست ملزم به پرداخت مالیات نمود و بر صحت کار آنان نظارت راستین اعمال کرد و برخی از آنها مانند بنیاد مسکن و بنیاد مستضعفان و… که وجودشان با برخی وزارتخانه‌ها موازی می‌باشند و با آنها تداخل عملکردی دارند نیز حذف شوند.

اصلاح ساختار سیاسی و سازمانی یکی از مؤلفه‌های اجرای عدالت است که رأی‌دهندگان به آقای دکتر پزشکیان سخت منتظر حرکت دولت در مسیر آن‌اند.»

انتهای پیام