آتشسوزی جمعه‌بازار یاسوج
باز هم جمعه‌بازار یاسوج حادثه آفرید. هر چند این بازار هیچ‌کدام از شاخص‌های امنیت را ندارد، اما آن‌چه بیش‌ازهمه مشخص شد، عدم آموزش‌های عمومی در شهر یاسوج در مواقع بحرانی است.
باز هم جمعه‌بازار یاسوج حادثه آفرید. هر چند این بازار هیچ‌کدام از شاخص‌های امنیت را ندارد، اما آن‌چه بیش‌ازهمه مشخص شد، عدم آموزش‌های عمومی در شهر یاسوج در مواقع بحرانی است.
سال ۱۴۰۱ پمپ بنزینی در منطقه بنسنجان شهر یاسوج دچار آتشسوزی شد. در حالی که شاخص‌های ایمنی حکم می‌کرد مردم محل را ترک کنند، اما در عین ناباوری تعداد خودروها تا شعاع چندصدمتری پمپ بنزین آنقدر زیاد شد که موجب شد خیابان تا دقایقی بسته شود و کمک‌رسانی به کندی پیش برود. صدای بوق خودروها و ازدحام افرادی که آن‌جا جمع شده بودند، باعث شد نیروهای امدادرسان نتوانند به راحتی از مسیر عبور کنند. در نهایت آن حادثه بدون آسیب خاصی جمع شد. اما خاطره آن به یاد ماند.
همان‌روز در این پایگاه خبری هشدار دادیم در صورت عدم آموزش‌های عمومی ممکن است چنین حادثه‌ای با تلفات بیشتر رخ دهد. اما گوش شنوایی وجود نداشت و صدا و سیمای استان کهگیلویه و بویراحمد کمترین واکنشی نسبت به آن نشان نداد. آن حادثه پشت گوش افتاد. یک بار دیگر جمعه‌بازار یاسوج در همان نزدیکی پمپ بنزین آتش گرفت و از این دو حادثه درسی گرفته نشد.
اما بالاخره پس از دو سال دوباره شاهد آتشسوزی در جمعه‌بازار بودیم. شب گذشته پس از این حادثه، آنقدر حضور مردم و غرفه‌داران ازدحام ایجاد کرده بود که با وجود چند خودروی آتش‌نشانی، خدمات‌رسانی خیلی سخت شده بود.
مدیرعامل آتش‌نشانی یاسوج گفت: مردم بیش از حد هجوم آوردند و در عملیات آتشسوزی اختلال به وجود آوردند. بعضی از مردم شیلنگ آب خودروهای آتش‌نشانی را از دست ماموران ما می‌گرفتند.
کاملا قابل درک است که برخی از شهروندان با دیدن چنین صحنه‌هایی بخواهند کمک کنند که ناشی از حس نوع‌دوستی است و اتفاقا باید برای افزایش میزان آن کوشید. در کهگیلویه و بویراحمد به دلیل نزدیکی‌های سببی و نسبی اکثر مردم با یدیگر، نوع‌دوستی میزان بالایی دارد و حتی باید برای افزایش این سرمایه اجتماعی کوشید. اما آن‌چه حالا مهم است این است که افراد چنانچه آموزش ندیده باشند نباید صرفا با اتکا به همین حس نوع‌دوستی وارد عمل شوند.
چرا که کوچکترین اقدام آن‌ها می‌تواند فاجعه بیافریند. یکی از اصول کمک‌های اولیه آن است که در وهله نخست سعی کنید هیچ کاری نکنید. معمولا در آموزش‌های امدادی گفته می‌شود کاری نکنید و منتظر بمانید که نیروهای کمکی برسند. هر چند این یک قاعده کلی نیست و بر اساس شرایط می‌تواند متغیر باشد، اما نمی‌توان بی‌گدار به آب زد. چرا که نتیجه‌ای به دنبال می‌آورد که در نهایت نه‌تنها باعث کمک نمی‌شود، بلکه کمک‌رسانی را نیز با اختلال مواجه می‌کند.
نوع‌دوستی یکی از گزاره‌های اخلاقی است، اما اگر به‌درستی هدایت نشود می‌تواند به ضد خود تبدیل شده و در نهایت نتیجه‌ای غیراخلاقی به دنبال بیاورد. بر اساس اصل اخلاقی فایده‌گرایی، کمک‌های مردمی در نهایت باید منجر به منفعت عمومی بیشتر شود و سر جمع بیشترین خیر جمعی را ایجاد کند. اما متأسفانه به دلیل قلت آموزش‌های عمومی، حس نوع‌دوستی و کمک‌رسانی شب گذشته منجر به مانع در امدادرسانی شد.
مردمی که قصد کمک داشتند شیلنگ‌های آب را از مأموران آتش‌نشانی گرفتند. هر چند نیت آن‌ها خیر بوده باشد، اما پیامد این رفتار اختلال در اقدامات آتش‌نشانی بود.
اما مشکل از کجاست که بارها شاهد چنین اتفاقاتی بوده‌ایم؟ آگاهی عمومی به خودی خود به دست نمی‌آید و افزایش آن مستلزم همکاری چندین دستگاه فرهنگی است. در رأس این دستگاه‌ها صدا و سیمای استان کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد که در دوره مدیرکلی امیر رئوف ارتباطش با بدنه اجتماعی جامعه تا حد بسیار زیادی کمرنگ شده بود. اصولا برنامه‌های صدا و سیما حول چند مسأله کلیشه‌ای می‌چرخید و نقش چندانی در افزایش آگاهی عمومی ایفا نمی‌کرد.
حالا مدیرکل آن عوض شده و انتظار می‌رود به این رویه‌ها پایان داده شود. فرهنگ عمومی و اخلاق عمومی چیزی نیست که یک شبکه ارتقاء یابد. اگر نهادهای آموزشی ورود نکنند، شاید حادثه بعدی تنها به سوختن شش باب مغازه محدود نشود و علاوه بر خسارت‌های مالی، آسیب‌های جانی نیز به دنبال بیاورد.»
انتهای پیام
