بی‌بی‌سی: شبکه نمایش خانگی خط قرمزها را شکست
بی‌بی‌سی در بخشی از گزارشی با تیتر «سریال‌های نمایش خانگی «مستهجن»، «هالیودی» یا نمایی از زندگی واقعی»، با میان تیتر «خط قرمزهایی که شکسته شد؟» نوشت:
«اجازه نمی‌دهیم هالیود را در ایران تکرار کنند». این جمله عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در انتقاد به تولیدات شبکه نمایش خانگی است.
به چشم منتقدان شبکه نمایش خانگی، خانه و خانواده و ارزش‌های اسلامی در فیلم‌ها و سریال‌هایی که به نمایش در می‌آید هدف قرار گرفته شده است و به نمادی از «بی‌دینی» و «پشت کردن به ارزش‌های اسلامی» تبدیل شده‌اند.
به طور مشخص زنان در سریال‌های ایرانی که در صداوسیما به نمایش در می‌آید بیشترین محدودیت‌ها را در اجرای نقش دارند.
جدا از محدودیت‌های زیادی که زن و مرد در نقش همسر و پدر و مادر و فرزند داشته و همچنان دارند، زنان به عنوان مثال در سریال‌ها و فیلم‌ها هیچ وقت به دستشویی نمی‌رفتند، یا در رختخواب نبودند. به گفته پیمان قاسم‌خانی، فیلمنامه‌نویس «در تلویزیون خانم‌ها حتی اجازه خوردن خیار یا هویج را هم ندارند».
در مقابل فضای بسته و محدودیت‌های «رسانه ملی» آرام آرام این خطوط قرمز در شبکه خانگی نمایش شکسته می‌شوند. مثلا در سریال «عاشقانه» به کارگردانی منوچهر هادی در سال ۱۳۹۵ زنان در چند سکانس از جمله قسمت سوم، در مقابل یک توالت عمومی در رستوان بین‌راهی ایستاده‌اند وبه دستشویی می‌روند.
بخشی از داستان سریال «عاشقانه» حکایت از روابطی بین یک دختر جوان با مرد پا به سن گذاشته دارد که به «شوگر ددی» معروف هستند؛ دختران و پسران جوانی که مردان و زنان پولدار را به دام می‌اندازند تا یک شبه ثروتمند شوند.
اگر در گذشته به قول مجید قناد، تهیه کننده و مجری برنامه‌های سابق کودکان، بچه‌ها اجازه کف و دست زدن در برنامه کودک نداشتند یا زنان و مردان با فاصله معنا داری کنار هم می نشستند، حالا در اکثر سریال‌ها لمس کردن، هل دادن، مرتب کردن لباس و کروات یکدیگر امر عادی و مرسومی است و بازیگران مرد دختران نوجوان و کودک را که در نقش فرزندشان است می‌بوسند و به آنها ابراز محبت می‌کنند (سریال گناه فرشته به کارگردانی حامد عنقا).
زمانی حتی امکان نمایش بدن لخت یک مرد در یک سریال نبود اما حالا در اکثر سریال‌های شبکه خانگی از جمله «زخم کاری» به کرات این صحنه‌ها مشاهده می‌شود و گاهی احساس می‌کنی کارگردان هرجا لوکیشنی کم می‌آورد، بازیگران مرد را راهی استخر یا زیر دوش حمام می‌کند.
اگر بخواهیم به سریال‌های همین یک سال اخیر اشاره کنیم ملاحظه می‌شود که در سریال «افعی تهران» و «گناه فرشته» ابراز عشق در بین شخصیت‌ها امر عادی و جا افتاده است و در «گناه فرشته» کارگردان با کمک طراحی صحنه، حرکات بدن بازیگر و دیالوگ تا مرز نشان دادن روابط جنسی پیش می‌رود و بقیه را به ذهن بیننده واگذار می‌کند. برای نمونه در سکانسی از سریال «گناه فرشته»، کارگردانی سریال به گونه‌ای پیش می‌رود که دو شخصیت محوری داستان یعنی حامد (با بازی شهاب حسینی) و فرشته (با بازی پردیس پورعابدینی) پس از مراسم عقد در زندان، شب زفاف را تا پیش از اعمال عاشقانه به نمایش می‌گذارد، سکانسی که تا چند سال پیش تابوی بزرگی محسوب می‌شد.
در نمونه دیگر، سریال «در انتهای شب» به کارگردانی آیدا پناهنده از نظر مضامینی که بین زن و شوهر رد و بدل می‌شود، شایان توجه است و معضلات زناشویی و شکست عشقی یکی از محوری‌ترین موضوعات این سریال است.
شبکه خانگی نمایش در زمینه‌های دیگر نیز از خط قرمزهایی عبور کرده است، پخش موسیقی خارجی، نمایش فساد در جامعه و مدیران عالیرتبه، زد و بندهای سیاسی، نمایش زندگی و خانه‌های لاکچری موضوعات دیگری است که در سریال‌های پرخرج این مجموعه به نملیش در می‌آید.
انتهای پیام
والا مرتب کردن لباس همدیگر یعنی رن ومرد که تو سریال های تلویزیونم بوده همیشه زنها یقه کت مشوهراسون را درست می کنند.