ترور «حجاریان» ترور تفکر و اندیشه بود

«محمدکیانوش راد»، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت در یادداشتی درباره ی سالگرد ترور سعید حجاریان در روزنامه ی «قانون» نوشت:

🔹ترور سعيدحجاریان، ترور تفکر و اندیشه بود. همواره کسانی که از استدلال کافی جهت رویارویی با رقبای خود برخوردار نیستند، اولین حربه ای که دست به آن می‎زنند حذف فیزیکی مخالفان‌شان است. اندیشه حذف فیزیکی چه در جهان و چه در ایران سابقه طولانی دارد.

🔹نکته اوج آن در کشور، پاییز 76 بود. پاییزی که به قتل جمعی از روشنفکران و شخصيت‌های فرهنگی در جامعه ایران منجر شد. ترور حجاریان نیز در ادامه ترورهای کوری بود که با قتل ناجوانمردانه روشنفکران و دگراندیشان در جامعه ایران به شکل نمایان‌تری خود را نشان داد. حجاریان ازجمله شخصيت‌هايی است که به دلیل تنوع مطالعات و حضور درصحنه‌های عملی، شخصيتي تئوریک پراتیک داشت. حجاریان همان‌گونه که در حوزه تحقیق، بر اندیشه فعالان گام برمی‌داشت و مکاتب مختلف و نظریات گوناگون را به‌دقت موردتوجه قرار می‌داد، از قابلیت بالای بومی‌سازی دیدگاه‌های سیاسی و نظرات اجتماعی در توصیف و تحلیل جامعه ایران برخوردار بود. اینکه نسخه‌های عمل‌گرایانه از اندیشه ساخته شود، از عهده هر متفکری ساخته نیست.

🔹حجاریان امروز نیز که امکان حضور فیزیکی پررنگی را در جامعه ندارد و حتی در هنگام مطالعه‌ آثار و نظریات به دلیل بیماري‌ها و صدمات ترور با سختی کار مطالعاتی انجام می‌دهد، نشان داده است كه این هوش سرشار و نبوغ فکری با ارائه دیدگاه‌های نو همچنان قادر به گشایش‌های فکری و فضاسازی‌های جدیدی در حوزه تئوری و عمل است. به‌هرحال امروزه اگرچه نمی‌توان به شخصیت و ویژگی متنوع و ارزشمند حجاریان توجهی نکرد اما آنچه اهمیت دوچندانی برای بررسی دارد این است که چرا و چگونه فرهنگ حذف در جامعه ایران شکل‌گرفته است و چگونه می‌توان فرهنگ حذف را از ساحت سیاسی ایران حذف کرد.

🔹ترور حجاریان باید به ما بیاموزد که فرهنگ حذف را حذف كنيم و با پذیرش گفت‌وگو و نگریستن به شخصیت دیگری، فضای جدیدی از تعامل برای ارتقا بخشیدن به فضائل انسانی را مدنظر قرار دهیم. بعد از ترور حجاریان، زشتی ترور و حذف فیزیکی تا حد بسیار زیادی در جامعه ایران خود را نمایان ساخت.

🔹نکته ای که نباید از آن غافل شد رفتار و گذشت حجاریان از عامل ترور خود است. حجاریان نشان داده که از ظرفیت بالایی در شنیدن سخن و نظر دیگری برخوردار است. آنچه که امروز نیاز مبرم جامعه ایران است و بیش از همه در میان نخبگان و روشنفکران و فعالان سیاسی و اجتماعی بايد بر آن تاکید ورزید پذیرش دیگری و بالا بردن ظرفیت نقدپذیری است. اصلاح‌طلبان همواره بر چهار متغیر یعنی حرکت

🔹مسالمت‌آمیز، حرکت تدریجی، حرکت مبتنی بر قانون و حرکت مبتنی بر آرا مردم تاکید ورزیدند اما می‌توان متغیر پنجمی با عنوان احترام به حقوق دیگران و احترام به حقوق بشر و حقوق مخالفان تعریف کرد که وجه مهم دموکراسی و پذیرش تفاوت دیدگاه و احترام به مخالف است.

انتهای پیام