پاسخ ناتمام | میثم سعادت

میثم سعادت، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

در جریان حضور مسعود پزشکیان رئیس جمهور در دانشگاه تهران، یکی از دانشجویان بسیجی، به خاطر نداشتن تریبون در این مراسم اعتراض کرد. پزشکیان به او فرصت داد تا پشت تریبون اعتراضش را مطرح کند. این دانشجو هم از پزشکیان درخواست کرد در برنامه ۱۶ آذر، به همه تشکل های دانشجویی فرصت داده شود تا دیدگاه های خود را مطرح کنند.

دیدگاه هایی که این دانشجو مطرح کرد، در ظاهر شیک و درست و منطقی بود. اما در باطن خود نه تنها ادعایی آزادی خواهانه نبود بلکه در راستای سانسور واقعیت بود.

نظرسنجی ها نشان می دهد علی رغم سهمیه های متعدد، حدود ۱۸ درصد دانشجویان گرایش اصولگرایی دارند که کمتر از نیمی از این افراد، یعنی بسیار کمتر از ۹ درصد دانشجویان، در تشکل های سیاسی دانشگاه عضویت فعال دارند. حالا همین، تقریبا ۹ درصد دانشجویان، که البته حق آزادی بیان دارند و باید از این حق صیانت کرد، در دانشگاه های مختلف در ۵ تشکل اصولگرا ساماندهی شده اند: بسیج دانشجویی، جامعه اسلامی دانشجویان، انجمن اسلامی مستقل، جنبش عدالت‌خواه دانشجویی و دفتر تحکیم وحدت پنج اتحادیه اصولگرا هستند که در حال حاضر در دانشگاه های مختلف کشور فعالیت می کنند.

در واقع هر کدام از این تشکل ها به طور متوسط دو‌ درصد از دانشجویان را نمایندگی می کنند. به بیان بهتر اگر قرار باشد، آنطور که فرمانده بسیج دانشجویی در دیدار با پزشکیان پیشنهاد کرده است، در دیدار رئیس جمهور به تشکل ها تریبون داده شود، از شش تشکل موثر در دانشگاه پنج تشکل به اصولگرایان اختصاص دارد و به این ترتیب ۸۳ درصد تریبون ها به هجده درصد دانشجویان تعلق خواهد گرفت!

فرمانده بسیج، به خوبی می داند دانشجویان با گرایش چپ، در شورای صنفی متشکل شده اند و عمدا اسم آنها را سانسور می کند. تریبونی هم که برای انجمن اسلامی (تشکل اصلاح طلب) پیشنهاد می کند از آن جهت است که حداقل یک تشکل دیگر خارج از جمع رفقا تریبون داشته باشد تا به خیال خود، عدالت در دانشگاه رعایت شود. چنانچه در برخی نهادها مثل کمیته های انضباطی یا کمیته های ناظر بر فعالیت های فرهنگی هم این اکثریت تشکیلاتی، گاه باعث تصمیماتی بر خلاف نظر اکثر دانشجویان می شود.

پزشکیان و وزیران علوم و بهداشت، مسئولیت های سنگینی در پیش دارند. اما یکی از مهمترین آنها این است که دانشجویان غیر اصولگرا هم حق تشکل یابی داشته باشند. نه به خاطر تریبون ۱۶ آذر، بلکه به عنوان یک حق مسلم، این حق باید برای همه دانشجویان به رسمیت شناخته شود. باید دید اگر تشکل های اصولگرا به اعتبار همان دو درصد هوادار خود، اجازه اظهار نظر داشته باشند، باز هم از حق تریبون تشکل ها دفاع خواهند کرد؟

از اصلاح‌طلبان صندوقی تا معترضین ۱۴۰۱ و از چپ ها تا لیبرال ها، نشریات و گروه های دانشجویی خود را دارند و چه بهتر که فضای قانونی برای فعالیت این ها هم فراهم شود. نه به خاطر تریبون ۱۶ آذر، بلکه به عنوان یک حق مسلم، این حق باید برای همه دانشجویان به رسمیت شناخته شود.

اگر دانشگاه تهران در کنار ۵ تشکل اصولگرا، ده پانزده تشکل منتقد داشت و دانشجویان چپ و لیبرال و خط امام و اصلاح طلب پیشرو و …، تشکیلات خود را داشتند، این دانشجوی معترض چه بسا جرئت نمی کرد به پزشکیان بگوید به تشکل ها وقت بدهید. خود او هم می فهمید که اگر قرار باشد همه تشکل ها و در واقع نمایندگان همه دانشجویان تریبون داشته باشند، خواسته های اقلیت را نمی توان به اسم خواسته های اکثریت رنگ کرد. باید دید اگر تشکل های اصولگرا به اعتبار همان دو درصد هوادار خود، اجازه اظهار نظر داشته باشند، باز هم از حق تریبون تشکل ها دفاع خواهند کرد؟

انتهای پیام