«به جای انتخابات بگویید استشمامات!» | در انتخابات هیئت ممیزهی دانشگاه تهران چه گذشت؟
به داد هیئت ممیزهی دانشگاه تهران برسید!
مصطفی موسویراد، استاد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، در مصاحبه با انصاف نیوز از بخش جدیدی از آنچه بدعتهای مسئولان این دانشگاه در دور قبل مینامید گفت. به گفتهی او قوانین اصلی انتخاب هیئت ممیزهی این دانشگاه در سال گذشته زیر پا گذاشته شده و منجر به انتخاب روسای دانشکدهها یا معاونین دانشگاه یا بعضا کنار گذاشته شدن کسانی که بیشترین رای را آوردهاند شده است.
در این گزارش با اساتیدی از دانشکدههای دیگر نیز مصاحبه شده است.
سیف، پیروز بلامنازع انتخاباتی که کاندیدا ندارد
این بین عجیبترین مورد دانشگاه ادبیات و علوم انسانی بود. جلسهی رایگیری هیئت ممیزهی این دانشگاه همان جلسهایست که فایل صوتیای عجیب از آن منتشر و تکذیب شد. به گفتهی استاد حاضر در این جلسه رئیس این دانشکده پیش از شروع رایگیری فضای جلسه را به گونهای ترتیب داده که کسی در این رایگیری کاندید نشود. در نتیجه تنها کاندید این رایگیری همان عبدالرضا سیف بوده و در نتیجه تنها پیروز این رایگیری نیز خودش بوده است. این در حالیست که طبق قانون در این رایگیری باید رقیبی وجود داشته باشد.
هیئت ممیزه اساتید هیئت علمی را انتخاب میکند
موسوی در یک یادداشت اختصاصی برای انصاف نیوز دقیقا دربارهی آنچه در هیئت ممیزهی دانشگاه در سال گذشته رخ داده و نیز وظایف هیئت ممیزه توضیح داده است. اما به اختصار وظیفهی هیئت ممیزه را میتوان اینطور توضیح داد: هیئت ممیزه عبارت است از اساتید و دانشیارانی که اعضای هیئت علمی را انتخاب میکنند. این هیئت در مورد ترفیع هیئت علمی تصمیمگیری میکند. پیش از این روسای دانشکدهها و معاونین دانشگاه اجازهی کاندید شدن نداشتهاند.
از ۱۴۰۱ اعمال خلاف قانون کلید خورد | معیار انتخاب دیگر تعداد آرا نبود
آقای موسوی در این یادداشت توضیح داده که چطور روندها از 1401 تغییر کرده است به این ترتیب که در بعضی دانشکدهها نفر دوم یا سوم جایگزین شخصی که بیشترین رای را آورده شده است و یا کسانی که اصلا میان کاندیداها نبودهاند رای آوردهاند. او در این موضوع به دانشکده کارآفرینی، ادبیات، الهیات و منابع طبیعی اشاره میکند. این موضوع به ریاست دانشگاه نیز منتقل شده اما تاثیری نداشته است.
حذف کاندیداها به بهانهی حمایت از دانشجویان
به گفتهی این استاد دانشگاه در دانشکدههای دیگر هم مسائلی مانند امضای نوشتههایی در حمایت از دانشجویان در سال 1401 نیز منجر به حذف از لیست کاندیداها شده است. شرایط استفاده از روسا و معاونین در هیئت ممیزه طوری پیش رفته که 15 نفر از اعضای هیئت ممیزه از همین اشخاص بودهاند.
امکان نداشت افراد مرتبط با ارتقا افراد در هیئت ممیزه حضور یابند | با محمد مقیمی ممکن شد
استاد یکی از این دانشکدهها که مایل به ذکر نامش نبود در گفتوگو با خبرنگار انصاف نیوز گفت: پیش از دوران ریاست محمد مقیمی در دانشگاه سابقه نداشت افراد مرتبط با ارتقا افراد در هیئت ممیزه حضور یابند. این در دوران آقای مقیمی ممکن شد.
به صلاحدید رئیس دانشگاه…
او توضیح میداد که علیرغم اینکه در انتخابات نفر اول شده و بیشترین رای را گرفته است از این هیئت کنار گذاشته شده و به صلاحدید رئیس دانشگاه تهران نفر دوم و سوم که هر دو روسای دو دانشکده بودند در این پردیس انتخاب شدهاند.
معمولاً روسای دانشکدهها با هر تعداد رأیی انتخاب شدند
این استاد دانشگاه تهران اضافه کرد که براساس شنیدههایش به روسای دانشکدهها توصیه موکد شده که در انتخابات هیئت ممیزه کاندید شوند و معمولا هم با هر تعداد رایی انتخاب شدهاند.
من رئیسم! هر کاری بخواهم میکنم! میکروفونت را هم قطع میکنم!
او همچنین از برخوردی در جلسهای که مانند جلسهی خداحافظی با محمد مقیمی بوده و اعضای هیئت ممیزهی قدیم و جدید حضور داشتهاند نیز به خبرنگار انصاف نیوز گفت: در آن جلسه من به ایشان اعتراض کردم که این کار شما و کنار گذاشتن افرادی که بیشترین رای را میآوردند درست نبوده. ایشان(محمد مقیمی) گفت «من از اختیارات ریاست خود استفاده کردهام». در واقع گفت من رئیس دانشگاه بودهام و هرکاری خواستم کردهام! اصلا نفر آخر را هم بخواهم انتخاب میکنم. در آن جلسه میکروفون مرا قطع کردند و اصلا اجازهی ادامهی صحبت به من ندادند.
این استاد دانشگاه در مورد تغییراتی که در آییننامه اعمال شده است نیز گفت که منتقدین به این شرایط پذیرش روسا و مسئولین به عنوان کاندیدا هم پذیرفتهاند و مشکل آنجاییست که به تعداد آرای افراد اهمیتی ندادهاند.
فشار برای استعفا
او همچنین به خبرنگار انصاف نیوز گفت که تحت فشار از مدیرگروهی نیز استعفا داده است. حتی همسرش را که کارمند دانشگاه تهران بوده است را نیز به یک دانشکدهی خیلی دورتر فرستادهاند و جایگاه شغلیاش را نیز تغییر دادهاند.
در دانشکده الهیات هم نفر اول انتخابات با غرضورزی کنار گذاشته شد
دکتر عباس یزدانی استاد فلسفه دانشکده الهیات دانشگاه تهران نیز که چنین اتفاقی برای او افتاده بود به خبرنگار انصاف نیوز گفت که او هم در انتخابات هیئت ممیزهی دانشکدهشان بیشترین رای را کسب کرده اما کنار گذاشته شده است. در این انتخابات نفر دوم که اختلاف رای بسیاری با یزدانی داشته انتخاب شده.
او به گلایه گفت: هیئت ممیزه نمایندهی اعضای هیات علمیست نه مدیریت دانشکده و دانشگاه. مدیریت دانشکده و دانشگاه با غرضهای شخصی نفر دوم را که به آنها نزدیکتر بود انتخاب کردند.
مطابق دستور پزشکیان نباید حکمی صادر میشد اما شد!
نهایی شدن این انتخاب و صدور حکم یک سال به تعویق افتاد تا سرانجام پس از یکسال که دانشکده بدون نماینده در هیات ممیزه بود به وزیر وقت علوم آقای زلفیگل فشار آوردند و در واپسین روزهای مدیریت وزیر قبلی حکم گرفتند. با توجه به دستور آقای پزشکیان نباید در آن زمان حکمی صادر میشد. این اقدام برخلاف بخشنامه وزیر وقت علوم که به همه دانشگاه ها ابلاغ نمود که اعضای هیات ممیزه باید بر اساس انتخابات برگزیده شوند بود و همچنین بیاحترامی به رای و نظر اکثریت اعضای هیات علمی بود.
در مورد حضور روسای دانشکدهها در انتخابات هیئت ممیزه دو دیدگاه مثبت و منفی وجود داشت
آقای امیری، استاد دانشکده مدیریت، که خود در این انتخابات کاندید نشده بود نیز اطلاعاتی در مورد این انتخابات داشت. او میگفت در مورد حضور روسای دانشکدهها در انتخابات هیئت ممیزه دو دیدگاه وجود داشته: یکی اینکه اگر این افراد حضور داشته باشند بهتر میتوانند از پروندهی افراد دفاع کنند و دیگر اینکه خب خودشان میتوانند ذینفع باشند.
مطابق آییننامه لزوماً نفر اول انتخاب نخواهد شد اما بعضی حتی کاندید هم نبودند
این استاد دانشگاه توضیح میداد: آییننامهی جدید میگوید در این انتخابات ضرورتا نفر اول انتخابات انتخاب نمیشود و انتخاب نهایی براساس صلاحدید رئیس دانشگاه است. اما برخی حتی کاندید هم نبودند و انتخاب شدند!
«به جای انتخابات بگویید استشمامات»
او حرفش را به گلایه اینطور ادامه داد: اسمش را یا انتخابات بگذارید یا استشمامات! واژهها معنی دارند. انتخابات معنی دارد. اگر انتصابات است خب بپذیرند و پاسخگو هم باشند.
اگر رئیس از افراد خودش انتخاب کند به جای انتخاب من نامش را استشمام می گذارم! رئیس میخواهد استشمام کند. روسای دانشگاه واقعا این کلمه را به کار بردند. میگفتند ما استشمام میکنیم که فلان کس بهتر است! خب دیگر نامش را عوض کنید!
با بخشنامه جدید من هم میتوانستم دو دورهای در این انتخابات حضور داشته باشم. استشمام میکردم که اگر رای هم بیاورم منتخب نخواهم شد؛ فقط روسا که نمی توانند استشمام کنند!
مورد خاص دانشکدهی ادبیات
یکی از اساتید دانشکدهی ادبیات از مورد خاصتر این دانشکده گفت. به گفتهی این استاد دانشگاه تهران زمانبندی انتخابات این دانشکده طوری تعیین شده بود که کسی از جناح مقابل اصلا نتواند حضور پیدا کند یا به همکاران اعلام کند که در انتخابات شرکت خواهد کرد. البته گلایه از این شرایط متوجه خود این اساتید نیز هست.
به گفتهی این استاد دانشکده ادبیات، تعداد حاضران در جلسه رای گیری کمتر از حد نصاب بوده به طوری که جلسه برای رایگیری رسمیت نداشته است. او توضیحش را اینطور ادامه داد: گفتند کسانی که نیستند نمیتوانند به صورت ایمیلی یا وکالتی رای بدهند. به این ترتیب تعداد زیادی از رای دادن بازماندند. اما بعدا رئیس دانشکده گفت تعدادی رایها را به صورت ایمیلی به من اعلام کردهاند که البته طبیعتا آرای طرفدار خود ایشان بود.
با آن برخورد سیف عطای کاندید شدن را به لقایش بخشیدند
این استاد دانشگاه میگفت که رئیس دانشکدهی ادبیات جلسه را با تهدید و گارد ویژهای آغاز کرده طوری که تعدادی عطای کاندید شدن را به لقایش بخشیدهاند. این جلسه در واقع همان جلسهایست که صوتی از آن منتشر و البته توسط رئیس دانشکده ادبیات تکذیب شد. در آن صوت رئیس دانشکده ادبیات با لحن توهینآمیزی دربارهی دانشکدهی هنرهای زیبا صحبت کرده بود.
«آقای مقیمی اعتراض داریم» | مقیمی: متشکرم!
نهایتا رئیس دانشکده با سی و اندی رای در این جلسه انتخاب میشود که کمتر از تعداد نصف استادان دانشکده بود. این استاد دانشگاه توضیحاتش را اینطور ادامه داد: ما اعتراض هم کردیم. در میان جلسه هم به ریاست دانشگاه پیام دادیم که ایشان جلسه را به نفع خودش مهندسی کرده است طوری که مشخص است نهایتا خودشان انتخاب میشوند. آقای مقیمی فقط یک کلمه برای من نوشتند «متشکرم». هیچ کاری نکردند. به اعتراضهای ما هیچ جوابی ندادند.
پیروزی سیف در انتخاباتی با یک کاندیدا
آقای سیف در آن انتخابات هیچ رقیبی نداشت. در نهایت هم خودش را پیروز انتخابات اعلام کرد و تمام شد دیگر! مسئله این است که دانشگاه هم با ایشان همراهی کرد! ایشان کاری کرد که هیچ کس کاندید نشود و بیرقیب رای کسب کند.
این استاد دانشگاه توضیح میداد که بخشی از اقدام نکردن طیف مقابل برای کاندیداتوری نیز به دلیل یکدستی افراد حاضر در جلسه به نفع آقای سیف بوده است.
انتهای پیام
دردانشکده های فنی هم این چنین بود و افرادی که حتی بازنشست شده بودند برگردانده و یهو رئیس شدند در صورتی که خلاف ضوابط دانشکده هاست و ریاست دانشکده ها با رای اساتید انتخاب می شوند والبته در دانشگاه تهران کم اتفاق نیفتاده است استخدام اساتید ضعیف اما ….
جمشیدیها را هم بگویید. علوم اجتماعی. تا قبل از مقیمی امکان نداشت رییس دانشکده کاندید شود. البته این ننگ برای اعضای هیات علمی دانشکده علومج باقی می ماند که در جلسه ای 50 نفره، 36 نفر به جمشیدیها رای دادند.
آقای دکتر امیری نوشته اند که بنا بر آیین نامه جدید لزوما نفر اول انتخاب نخواهد شد ولی در آیین نامه تشکیل هیئت ممیزه که به امضای آقای دکتر زلفی گل وزیر وقت علوم رسیده اصلا چنین چیزی قید نشده است بلکه فقط بر انتخابات تاکید شده است.
سیف هنرمندیهای بسیاری داشته و دارد. بگذریم از مردکها و ارتقاهایش. برای اینکه بدانید جامه استادی چقدر بر تن ایشان برازنده است کافی است در جلسات دفاع که آزاد است شرکت کنین. دریغ از یک کلمه علمی. حال سوال این است. او در کدام بخش دانشگاه نیست؟ و چرا همه جا هست؟ از جان دانشگاه چه می خواهد؟