مسافران همدانی و اتوبوسهای فرسوده شهر
نیلوفر بهرمندنژاد در سایت همدان پیام نوشت: «ساعت نزدیک به 7 غروب است، تعداد زیادی از شهروندان را می‌بینیم که در ایستگاه اتوبوس ایستاده‌اند، از کودک 5ساله گرفته تا افراد سالخورده‌ای به همراه خریدهای خود چشم‌انتظار آمدن اتوبوسهای خسته و فرسوده هستند تا سریعتر به منزل برسند، برخی دیگر از مسافران نیز در سایبان ایستگاه اتوبوس بر روی صندلی‌های فلزی نشسته‌اند تا بلکه اتوبوسی از راه برسد.
سرانجام پس از گذشت نیم‌ساعت انتظار، اتوبوس آمد، آن هم چه اتوبوسی، آنقدر پیر و فرسوده است که مسافران ترس این را دارند که نکند در بین مسیر خراب شود از طرفی هم مسافرانی هستند که حاضر نیستند به هیچ قیمتی تا رسیدن اتوبوس بعدی انتظار بکشند.
مسافران با بحث و درگیری سعی دارند خودشان را در اتوبوس جا دهند، «اجازه بده من سوار بشم، بعد شما بیا بالا»، «خانم چه خبرته، پای دخترم له شد» ، «آقا برو بالا دیگه، صندلی‌ها پرشد!» و …، این جملات را هر بار که سوار اتوبوسهای بدون کیفیت و شلوغ می‌شویم، از سوی رانندگان و مسافران می‌شنویم و فشار آوردن به مسافران شده یکی از موارد روزانه افرادی که با اتوبوس سفر درون شهری می‌کنند.
ازدحام جمعیت در اتوبوس به حدی است که جای سوزن انداختن در آن نیست، یکی از مسافران از قسمت انتهای اتوبوس درحالی که با یکی از دست‌هایش میله اتوبوس را گرفته و با دست دیگرش سعی دارد فرزندش را کنترل کند با صدای بلند خطاب به راننده می‌گوید:«آقای راننده حرکت کن دیگه، اتوبوس دیگه ظرفیت سوار کردن مسافر بعدی رو نداره»، راننده هم بدون آن که توجهی به صحبت مسافر کند از اتوبوس پیاده می‌شود.
اتوبوس آنقدر شلوغ است که اگر کسی بخواهد پیاده شود باید از یک ایستگاه قبل خودش را آماده کند؛ در این میان خیلی وقت‌ها پیش می‌آید که به دلیل ازدحام جمعیت، مسافری نتواند در ایستگاه موردنظر پیاده شود و آن‌وقت است که گاهی کار به بحث و درگیری لفظی بین مسافر و راننده می‌انجامد.
نادیده گرفتن مشکلات مسافران برخی خطوط، تماس‌های مکرر مردم نسبت به این موضوع و انتقاد مردم از ضعف‌های مدیریتی در بخش حمل ونقل عمومی شرکت واحد که بیشتر شامل برخی از خطوط می‌شود که مسیرهای طولانی‌تری نسبت به سایر مسیرهای درون‌شهری دیگر دارد وهمچنین نارضایتی آنان سبب شد ساعاتی را پای درددل مسافران بنشینم و با آنها در‌باره این موضوع صحبت کنیم.
یکی از مسافران درگفت‌وگو با همدان‌پیام می‌گوید: هرسال که می‌گذرد که یک‌سال به سن اتوبوسهای فرسوده اضافه می‌شود و هیچ تغییری هم تاکنون در بهبود کیفیت اتوبوس‌ها تا الان هیچ اتفاقی نیفتاده است، از طرفی هم مسیر طولانی است، کم‌کم به فصل سرما نزدیک می‌شویم، اتوبوسهای خطوط مسیرهای طولانی وسایل گرمایشی و سرمایشی ندارند که هرساله با تغییر فصل شهروندان را دچار چالش می‌کند، بنابراین نیاز است مدیران شهری توجه ویژه‌ای به حقوق شهروندی داشته باشند.
مسافر دیگری نیز که متوجه گفت‌وگو ما می‌شود در این باره نیز می‌افزاید: من با اینکه وسیله نقلیه شخصی دارم، درواقع تحمل ترافیک را ندارم و از طرفی هم ورود به طرح ترافیک جریمه دارد؛ ترجیح می‌دهم از اتوبوسهای درون‌شهری استفاده کنم اما متأسفانه کیفیت آنها به حدی پایین است که هربار از سوار شدن آن پشیمان می‌شوم.
او در ادامه می‌گوید: مشکل بعدی این اتوبوس‌ها، رانندگانی هستند که مسافران را مدت طولانی مدت منتظر می‌گذارند تا حرکت کنند، مشکلات حمل‌ونقل عمومی در شهر همدان نیاز به یک بازنگری دارد و لازم است که مدیران شهری مربوطه جزو اولویت‌های اصلی کاری خود قرار دهند.
برخی دیگر از شهروندان نیز معتقدند که اتوبوسهای سایر خطوط با وجود اینکه مسیرهای کوتاه‌تری دارند اما اتوبوسهای باکیفیت‌تری نسبت به مسیرهای طولانی دارند و همچنین تعدادشان نیز بیشتر است، از همین رو نیاز است شورای شهر، شهرداری و مجموعه فرمانداری نسبت به این دغدغه مردم نیز توجه ویژه داشته باشند.
همچنین لازم به ذکر است که در شنبه شب تصادفی مرگبار به دلیل نقص فنی اتوبوس شرکت واحد(ترمز بریدن) در حوالی میدان‌بار رخ داد؛ به دنبال برخورد چند خودرو سواری با یک دستگاه اتوبوس واقع در بلوار ارتش (محدوده چهار راه میدان‌بار) 5مصدوم برجا گذاشت که تمامی این‌ها نشأت گرفته از بی‌توجهی برخی از مسئولان شهری نسبت به حقوق شهروندی است که منجر به چنین حوادث ناگواری در شهر می‌شود.
29مهرماه بود که رئیس کمیسیون فنی عمرانی، حمل ونقل و ترافیک شورای اسلامی شهر همدان خبر افزوده شدن اتوبوسهای دیزلی را به مردم داد و گفت: ۵۰دستگاه اتوبوس دیزلی بزودی به ناوگان حمل و نقل درون شهری همدان افزوده خواهد شد.
مهدی حیدری اعلام کرد که براساس مصوبه شورای عالی ترافیک کشور، شهر همدان نیازمند ۲۵۰دستگاه اتوبوس و میدل باس (یکی از انواع وسایل نقلیه عمومی) است تا سرفاصله ایستگاه به حداقل برسد اما وضع موجود ما ۱۲۰دستگاه است.
بنابراین از آنجایی که حمل‌ونقل عنصری مهم در کیفیت حقوق شهروندی است و به نوعی می‌تواند تنها راه مقابله با هرج‌مرج‌های ترافیکی و همچنین جلوگیری از افزایش آلودگی‌های زیست محیطی باشد و جایگزینی هم ندارد، لازم است مدیریت‌های شهری سرمایه‌گذاری‌های نامحدودی را برای توسعه سامانه حمل‌ونقل عمومی درون‌شهری به هر راهکار دیگری که می‌تواند به روان‌سازی ترافیک و همچنین به حقوق شهروندی نیز کمک کند، ترجیح دهند.»
انتهای پیام
