۱۱ عادت خوب در خانواده
فریبا نظری، جامعه‌شناس، در کانال تلگرامی خود مطلبی با عنوان «هم‌کنشی روزمره‌ی روادارانه خانواده در کنار یکدیگر» نوشته است که متن کامل آن را در ادامه می‌خوانید.
«در ادامه‌ی نوشتار عادت‌های خوب، یکی دیگر از عادت‌های رفتاری بااهمیت که نیاز به توجه و تمرین دارد؛ هم‌کنشی روزمره سالم و روادارانه خانواده در کنار هم و با یکدیگر است.
زندگی با همه‌ی مسائل و موضوعات پیچیده و ساده خود در جریان است. فقر به‌عنوان متغیری تاثیرگذار و زیان‌بخش، مشغول آزار و تولید رنج مداوم است. اضطراب منازعه و جنگ بی آن‌که ما اراده کنیم و بخواهیم بر زیست روزمره مان تحمیل شده است. در همین حال عمر در گذر است و فصل‌ها می‌آیند و می‌روند و زندگی با تغییراتی پیاپی، جاری است. کودکان مان بزرگ شده و به معادلات پیچیده زندگی در جهان کنونی، با همه‌ی آن‌چه در فرآیند جامعه‌پذیری به ایشان آموخته‌ایم با میدان‌های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و سیاسی و واقعیات آن روبرو می‌شوند و در حال تجربیات زیسته‌ی خود هستند.
می‌توانیم با انجام کارهایی ساده اما بسیار مهم، گروه غیررسمی و نخستین خانواده را به جمعی قابل زیستن همراه با آرامش و امنیت تبدیل کنیم:
۱- به حریم شخصی یکدیگر به‌ویژه کودکان، نوجوانان، جوانان و سالمندان؛ احترام گذاشته و به رعایت آن در عمل، وفادار باشیم.
۲- در ابتدای سال آموزشی جدید، از ایجاد اضطراب و تنش در محیط خانواده که می‌تواند احساس امنیت و آرامش و تمرکز را از کودکان و نوجوانان دانش‌آموز و دانشجو بگیرد، پرهیز کنیم.
۳- ساعاتی از شبانه روز را برای گذران وقت اعضای خانواده در کنار یکدیگر، اختصاص دهیم. این کار باید بدون اجبار و با جذابیت همراه باشد.
۴- به‌طور ویژه به دو گروه از نوجوانان توجه کنیم: آن‌ها که در آزمون کنکور به نتیجه دلخواه خود نرسیدند، و نیز آن‌ها که به نتیجه دلخواه خود رسیده و در حال کشف و سازگاری با دوران جدید زندگی خود هستند.
البته که توجه ما نباید حریم خصوصی و آزادی‌های فردی ایشان را خدشه‌دار نماید.
۵- طوری برنامه‌ریزی کنیم که دست کم نوبت غذای ابتدا یا پایان روز را همه‌ی خانواده در کنار هم و با یکدیگر نوش جان نماییم. اگر آشپزی خانوادگی را هم در برنامه‌ها بگنجانیم، لذت آن انرژی بخش و ماندگار خواهد بود.
۶- در گذراندن وقت جمعی خانوادگی، از تجربیات آموزنده و مفید روزمره خود بگوییم؛ البته کوتاه و در قالب روایت شخصی طوری که طولانی و همراه با نصیحت و کنایه به یکدیگر نباشد.
۷- کسب آرامش از طبیعت هرچند کوتاه را در برنامه خانوادگی خود قرار دهیم.
۸- بهره‌مندی از ادبیات و هنر را حتی در اندازه‌ی اندک، در برنامه خانوادگی خود بگنجانیم. دیدن فیلم، خواندن آثار ادبی ایران و جهان، شنیدن یا نواختن موسیقی، خوشنویسی ، نقاشی ، طراحی ، ساختن دست‌سازه‌های هنری؛ می‌تواند به ایجاد آرامش و تمرکز جمعی و شناخت بیشتر از یکدیگر، کمک کننده باشد.
۹- برای سلامت جسم و روان، برنامه پیاده‌روی را فراموش نکنیم؛ پیاده‌روی خانوادگی نیز می‌تواند بخشی از این برنامه‌ریزی باشد.
۱۰- دورهمی های کوچک و ساده و بی آلایش با حضور سالمندان خانواده و گذران وقت با ایشان را در برنامه‌های هم‌کنشی روزمره‌ی خانوادگی از یاد نبریم.
۱۱- احساسات خوشایند و ناخوشایند خود را با یکدیگر در میان بگذاریم. امنیت و آرامش از کارکردهای بسیار مهم خانواده برای همه‌ی اعضای آن است.»
انتهای پیام
