دو نوع زندگی
کانال تلگرامی علامه کریمی متنی از محمدرضا حکیمی، منتشر کرده است که متن کامل آن را در ادامه میخوانید.
«زندگی هر انسانی در جامعههای بشری بر دوگونه است: زندگیای خودخواهانه و حیوانوار و زندگیای غیرخواهانه و انسانوار یا به تعبیری دیگر: زندگیای قطرهای و زندگیای دریایی.
در زندگی قطرهای روح انسان و احساسات و افکار او مانند قطرهای کوچک و محدود است که تنها خود را میبیند و خود را میخواهد و کسانی و چیزهایی را که به خود او مربوطند، نه دیگران را.
این انسان حقیر همین که خودش و فرزندانش سیر شدند، خانه و مسکن داشتند، از آسیب سرما و گرما رهیدند، در امان و آسایش بودند و از امکانات رفاهی و بهداشتی و تحصیلی و امثال آن برخوردار گشتند، دیگر به هیچ کس دیگر و انسان دیگر و خانوادهی دیگری کار ندارند؛ بر سر دیگران هرچه آمد آمد.
این زندگی، زندگی حیوانی و حیوانوار است و این خصلت، خصلت جانور است که تنها خود و خوراک و خانهی خود و بچههای خود را میخواهد و مییابد و بسی این زندگی به هیچ روی زندگیای افقی نیست و مناسب روح انسان و شأن انسانیت نیست تا چه رسد به اسلام و مسلمانی.
اما در زندگی دریایی، انسان بزرگ میشود میگسترد، از محدودهی بسیار کوچک وجود قطرهای خویش رها میشود و به اقیانوس کبیر انسان و جامعه (بلکه انسانها و جامعهها) میپیوندد، خود را عضوی از اعضای پیکر جامعه و جامعه را فضای گستردهی خویش میداند، درد همه را چونان درد خود حس میکند. آسایش همه را آسایش خود میشمارد:
– اگر کسی گرسنه بماند، چنان است که او گرسنه مانده است،
– اگر کسی برهنه بماند، چنان است که او برهنه مانده است،
– اگر کسی بیخانه باشد، چنان است که او بیخانه است،
– اگر بیماری بی دوا و درمان بماند، چنان است که او بی دوا و درمان مانده است،
– اگر زن و فرزند کسی به دلیل فقر و حرمان در معرض انواع خطرها باشند، چنان است که زن و فرزند او در معرض انواع خطرها هستند،
– اگر طفل خردسال دیگران بیمار گردد و رنج ببرد، چنان است که طفل خردسال او بیمار گشته است و رنج میبرد،
– اگر دیگران از رفاه و بهداشت و تعلیم و تربیت محروم باشند، چنان است که او و فرزندان او محرومند،
– اگر بر کسانی دیگر ستم رود، چنان است که بر او ستم رفته است،
– اگر انسانهای دیگر تحقیر شوند، چنان است که او تحقیر شده است
و…
این زندگی، زندگیای انسانی و اسلامی است. در تعلیم اسلامی (قرآنی و حدیثی) اینگونه زیستن و انسان بودن مورد تأکید بسیار قرار گرفته و ملاک ارزشها خوانده شده است.»
انتهای پیام