قتل وکلا و نسیان انسان
علیرضا ربیعی ایرانی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز نوشت:
حقیقتا نامیدن فرزند آدم و حوا به انسان اگر برگرفته از نسیان و فراموشی باشد بسیار دقیق و منطبق بر واقع است!
۱۷ مرداد ماه سال ۱۴۰۱ زمانی که وکیل مرحوم جعفر آقایی به ضرب گلوله و با خشونت فراوان در برابر دیدگان همسر و فرزند خردسال ۵ ساله اش کشته شد طی یادداشتی که کشتگان صنف وکالت این بال های زخمی عدالت را برشمردم از دست اندرکاران تقاضای حمایت کردیم و خواستیم که به جای نمایش های زود گذر ابراز تاسف گونه به فکر راه حلی برای حمایت از وکلاء باشند و اما باز هم صفت نسیانی انسان بر ایشان غالب شد و هیچ حمایتی صورت نپذیرفت که هیج صدمات و فشارها بر وکلاء نیز بیشتر از پیش شد!
۲۸ مهر ماه سال ۱۴۰۳ زمانی که علی سلیمانی وکیل دادگستری مطابق وظیفه قانونی خود در جلسه رسیدگی شرکت کرد ولی این حضور و انجام وظیفه به مزاج طرف مقابل خوش نیامد و پس از پایان جلسه دادرسی با شلیک هشت گلوله در مقابل شورای حل اختلاف شهرستان جویم لارستان فارس به قتل رسید.
خبری کوتاه اما عمیق، جانسوز، هزار بار تلخ و حاکی از بی اهمیتی جان وکلای کیف به دست برای مجلس و کانون های وکلا و مرکز وکلا و قوه قضاییه.
در سال ۱۴۰۲ مجموعا قریب به ۲۵ هزار کارآموز وکالت توسط نهادهای قانونی جذب شدند و مشغول به فعالیت شدند اما آیا قوانین حمایتی از وکالت و وکلا به اندازه یک درصد افراد جذب شده به سمت وکلا تغییر یافت و حمایتی از ایشان شد؟حاشا و کلا!
متاسفانه عوامل مختلفی مثل تبلیغات سوء علیه وکلا از طریق رسانه ها، عدم وجود حمایت های قانونی از وکلا و جذب بی رویه کارآموزانی که بعضا به کارچاق کنی مشغول تر هستند تا وکالت موجب شده تا وکلائی که یک بال فرشته عدالت هستند در نظر عام مردم مردمانی زشت سیرت و بد کردار به نظر برسند که اولویت اول ایشان نفع شخصی خودشان است و نه حق که البته این امر با تعالیم دینی مان که گرفتن وکیل در دعاوی را مستحب دانسته و مورد تاکید قرارداده و همچنین قسم روز تحلیف وکلا در تعارض آشکار قرار دارد.
امید است با توجه به رشد فزاینده خشونت علیه وکلا قوه قضایه با ارائه لایحه ای از جانب دولت به مجلس خواستار اصلاح ماده۶۰۹ قانون مجازات و آوردن وکلا در زمره اشخاص مندرج در آن ماده برای نشان دادن حمایت عملی خود از وکلا باشد.
انتهای پیام
