سانسور رسانه‌ها در دولت پزشکیان | اغراق یا واقعیت؟

سرویس اجتماعی، انصاف نیوز: برخی‌ از روزنامه‌نگاران می‌گویند سانسور خاصی در دولت پزشکیان وجود ندارد و بعضی‌ها هم معتقد هستند اگر سانسور و تهدیدی هم باشد، مربوط به دولت نیست؛ البته علاوه بر تعدادی نهادها، خطوط قرمز در دولت گذشته بیشتر از دولت چهاردهم بود.

چند روزنامه‌نگار درباره‌ی فضای کلی حاکم بر رسانه‌ها در دولت پزشکیان می‌گویند و ارزیابی خودشان را از شرایط سانسور مطرح می‌کنند.

متین غفاریان، روزنامه‌نگار، با بیان اینکه وزیر ارشاد برای انتصاب معاونت مطبوعاتی دیر اقدام کرده است، گفت: دولت هیچ برنامه‌ای برای این موضوع ندارد. 

معمولا نهادهایی برای محدود کردن مطبوعات شکایت می‌کنند و سانسور ارتباط زیادی به دولت ندارد. البته در سال ۱۴۰۱ ارشاد هم اقداماتی می‌کرد اما مثل نهادهای دیگر برخورد نکرد. 

نهادهای خاص و اکانت‌هایی که پرونده‌سازی می‌کنند

دولت آقای پزشکیان در این زمینه کار خاصی انجام نخواهد داد. معمولا نهادهای دیگری هستند که وارد عمل می‌شوند. تعدادی اکانت‌های شخصی در توییتر هستند که با پرونده‌سازی، حکم جلب درست می‌کنند و الی آخر.

درواقع این‌قدر مطبوعات را محدود کردند که عملا از حیض انتفاع خارج شده‌اند و دیگر لزومی ندارد کسی با آنها برخورد کند. خیلی کم گزارش‌های خاصی را در روزنامه‌ها می‌بینید و رسانه‌ها در عمل به همان شکلی که در دوره‌ی خاتمی و اوایل دوره‌ی روحانی بودند، نیستند و بعدها روزنامه‌هایی توقیف شدند.

براساس تغییر فضا، توجه از رسانه‌ها به فضای مجازی معطوف شده است و چیزی نمانده است که بخواهند محدودش کنند!

غفاریان درباره‌ی مسدودیت برخی سیم‌کارت‌ها اظهار بی‌اطلاعی کرد و درباره‌ی مواضع آقای پزشکیان نسبت به مطبوعات گفت: نماینده‌های دو جناح اصلی در دور دوم انتخابات با هم رقابت کردند. رویکرد اصول‌گرا به نمایندگی آقای جلیلی، به برخورد سلبی و امنیتی با مطبوعات و محدود کردن فضا معتقد هستند و حتی طرفدارانشان می‌خواهند اینترنت محدودتر هم بشود.

مقایسه‌ی دیدگاه اصولگرایان و میانه‌روها درباره‌ی رسانه

آنها از لحا‌ظ ایجابی، دنبال شبکه‌های مخصوص به خودشان هستند که بتوانند همان‌ شبکه‌ها را پررنگ کنند. آنها پایگاه خبری و سایت‌های امنیتی درست کردند. نگاهشان امنیتی است و به روایت‌سازی علاقه دارند. درواقع ترکیبی از اطلاعات و پروپاگاندا را منتشر می‌کنند و آزادی مطبوعات برایشان مهم نیست.

جریان اصلاح‌طلب، اعتدال‌گرا یا میانه‌رو، به لحاظ سلبی، قائل به برخورد نیست ولی به‌طورکلی اگر نهادی از آنها بخواهد، دستور را اجرا خواهند کرد. نقد من این است که جناح اصلاح‌طلب از نظر ایجابی هیچ برنامه‌ای برای امور رسانه‌ای کشور ندارد و در مواردی که خواستند کاری انجام دهند، در خدمت نهادهای خارج از دولت بودند. آقای انتظامی در دوران روحانی تلاش کرد همه با مجوز و تحت نظر کار کنند که مناسب نبود.

مهدی رحمانیان، مدیر مسئول روزنامه شرق، گزارش ایران اینترنشنال درباره‌ی سانسور و تهدید روزنامه‌نگاران در دولت پزشکیان را «بی‌انصافی» می‌خواند و می‌گوید دولت در این مدت کوتاه، برای کار کردن یا نکردن مطلبی، هیچ توصیه‌ای نکرده است و مجموع عملکرد دولت در همین ۶۰-۷۰ روزه بر مبنای وفاق است.

«سانسورها ربطی به پزشکیان ندارند»

به‌جز توصیه‌ای که برخی نهادها دارند، وزارت ارشاد از طریق شورای عالی امنیت ملی مواردی را به رسانه‌‌ها می‌گوید و توصیه‌هایشان هم غالبا توصیه‌ای و مشورتی است و دستوری نیست. به‌طورکلی فضا را اینطور نمی‌بینم که تذکر در دولت پزشکیان بیشتر شده باشد.

او درباره‌ی مسدودیت سیم‌کارت چند خبرنگار می‌گوید: این موضوع هم ربطی به دولت ندارد. اگر هر جایی به شکل عمومی، موضوعی را پیگیری کند، جامعه آن را به دولت یعنی قوه مجریه ربط می‌دهد، درحالی‌که الزاما ربطی به رئیس‌جمهور ندارد و ممکن است این قوه با سایر نهادها همراهی و همدلی نداشته باشند.

آقای پزشکیان موضع امر و نهی خاصی به رسانه‌ها ندارد و حتی از دستگاه‌‌های دولتی می‌خواهد که شکایتشان را پس بگیرند.

رحمانیان، صحبت آقای عارف را نقل می‌کند که بخشنامه‌ای را صادر کرده است که اگر دستگاهی می‌‌خواهد از رسانه‌ای شکایت کند، باید در یک شورا موضوع را مطرح کند تا درباره‌اش بحث شود. 

یک روزنامه‌نگار هم از تجربه‌ی شخصی‌اش می‌گوید که دو اعلام جرم داشته است. به نظر این شخص، در شهرستان‌ها هم مواردی از شکایت وجود دارد اما هیچ‌کدام ربطی به دولت نداشته‌اند و مربوط به برخی نهادها بوده‌اند. 

او می‌گوید: البته مسدودیت سیم‌کارت در قالب کمیته تعیین مصادیق محتوای مجرمانه، از نظر حقوقی به دولت مربوط است که در دولت آقای رئیسی تصویب شد اما آقای پزشکیان می‌تواند آن را برطرف کند.

مسدود شدن سیمکارت چند روزنامه‌نگار

سارا معصومی، روزنامه‌نگار می‌گوید: به‌شخصه تماسی نداشتم و برخلاف دولت آقای رئیسی که فشارها و خط قرمزها زیاد بود، در دولت پزشکیان موردی برایم پیش نیامد. از طرف رسانه‌ای که با آن کار می‌کنم هم مسئله‌ای نبوده است که بگویند فلان موضوع را بنویسید یا ننویسید.

در دولت قبلی این‌طور بود که اگر مطلبی در روزنامه اعتماد می‌نوشتیم، با نام خودمان در رسانه‌‌های نزدیک به دولت به فضاسازی‌های خاصی کار می‌شد اما تا امروز در این دولت چنین تجربه‌ای نداشتم و از همکاران هم نشنیدم.

این روزنامه‌نگار درباره‌ی پس گرفتن شکایت‌های وزارت اقتصاد از رسانه‌ها اظهار بی‌اطلاعی کرد و در ادامه گفت: چند روز پیش شنیدم که سیم‌کارت سه چهار نفر از همکارانم توقیف شده است که برخی نهادها مجبورشان کرده‌اند که بعضی از توئیت‌هایشان را پاک کنند.

دستوراتی از سمت شورای عالی امنیت ملی وجود دارد که در همه‌ی دولت‌ها هست و موضوعاتی هستند که تحت عنوان امنیت ملی باید رعایت شوند. این فضا به‌طورکلی نسبت به گذشته، اگر نگویم کمتر شده، بیشتر هم نشده است.

نهادهای خاصی هم هستند که تماس می‌گیرند اما تا امروز در حوزه‌ی خودم که سیاست خارجی است، موردی را نشنیدم که همکارانم بگویند خط قرمز جدیدی تعریف شده است.

یک خبرنگار با سابقه هم می‌گوید شرایط در دولت پزشکیان بهتر شده است. البته هنوز برخی از سیاست‌های دولت گذشته جاری است و می‌توان پیش‌بینی کرد که با گذشت زمان، شرایط بهتر هم خواهد شد.

انتهای پیام