هشدار به پزشکیان! | بشیر معتمدی

بشیر معتمدی، در یادداشتی در سایت جماران نوشت: «آیا پزشکیان هم در حوزه اقتصاد و به بهانه‌های واهی و شکست خورده مانند هدفمندی یارانه در مسیر رئیسی، روحانی و احمدی نژاد حرکت خواهد کرد؟!

در روزهای اخیر در خبرها آمده بود که آقای همتی وزیر امور اقتصادی و دارایی گفته اند: «یارانه پنهان را باید متوقف کنیم. ایراد پرداخت یارانه پنهان این است که به آن افرادی که باید برسد، نمی‌رسد (خبرگزاری دانشجو/ 11 آذر 1403). این جملات برای گوشهای مخاطبان بسیار آشناست و در بیش از یک دهه گذشته بارها و بارها شنیده شده است. کافی است جملات رؤسای پیشین را مرور کنیم:

رئیسی، رئیس جمهور در پنجمین گفتگوی زنده تلویزیونی: «اصلاح نحوه پرداخت یارانه کالاهای اساسی کار سختی است، اما نباید از این تصمیم سخت فرار کرد» (سایت اطلاع رسانی ریاست جمهوری/ 19 اردیبهشت 1401)

میرکاظمی، رئیس سازمان برنامه و بودجه: «۸۵ میلیارد دلار یارانه پنهان در کشور پرداخت می‌شود که عمده آن را پر درآمدها مصرف می‌کنند، در حالی که کسی نسبت به این موضوع اعتراض ندارد، اما دولت سعی بر تغییر این روال دارد» (خبرگزاری شانا/ 22 آذر 1400).

روحانی، رئیس جمهور گفت: «یارانه ها باید حذف شود. وی در دیدار اعضای هیات دولت با رهبر معظم انقلاب اسلامی بر لزوم حذف تدریجی یارانه‌ها تأکید کرد». (سایت اطلاع رسانی ریاست جمهوری/ 4 شهریور 1394).

نوبخت معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه : «طرح حذف 934 هزار میلیارد تومان یارانه پنهان» (روزنامه ایران / 21 فروردین 1398).

محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهوری ایران با حضور در تلویزیون دولتی ایران، آغاز اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها را رسماً اعلام کرد. او گفت که از صبح روز ۲۸ آذر، حامل‌های انرژی، آب و نان در سراسر ایران با بهای جدید ارائه خواهند شد (خبرگزاری ایسنا / 27 آذر 1389).

این جملات نشان می دهد که این مسیر پیشنهادی وزیر اقتصاد بارها و بارها پیموده شده است. اکنون سؤال این است که چرا ما این تجارب یک دهه خود را مورد استفاده قرار نمی دهیم و مروری بر نتایج گذشته نمی کنیم؟ آیا بهتر نیست پیش از هر اقدامی، یک بار این مسیر طی شده مورد ارزیابی قرار گیرد؟ آیا تاکنون رؤسا با خود فکر کرده اند که این حذف مداوم یارانه های به قول ایشان پنهان، چه نتایج و ثمراتی داشته و آیا به اهداف خود رسیده است؟ آیا رسانه ها این وظیفه را انجام داده اند که یک بار این مسیرِ پر تکرار را مرور کنند و با استفاده از آمار رسمی و نظرات صاحبنظران، واقعیتی که در این یک دهه اتفاق افتاده، تبیین نمایند؟

آنچه از نتایج ظاهری عیان است، تورم، گرانی، بالا رفتن نرخ ارز، مسکن، خودرو و… به عنوان واقعیت هایی است که مردمان عادی در طول بیش از یک دهه و با اجرای مداوم این سیاست و سیاستهای مشابه – که در همه دولت ها از اصولگرا گرفته تا اصلاح طلب اجرا شده- با پوست و گوشت خود لمس کرده اند و این نشان می دهد که یک جای کار ایراد دارد و لذا نیازمند ایستادن و نگاه به روندِ طی شده است.

اگر بدون چنین بررسی و ارزیابی، این سیاست دوباره اجرا شود، اساساً میتوان پرسید تفاوت این دولت با دولتهای پیشین چیست؟ این دولت نیز در اقتصاد همان مسیری را می رود که دولت های پیش از آن پیموده اند و لذا می توان انتظار داشت که دوباره همان واقعیت ها و نتایج بروز و ظهور یابد. بنابراین باید به آقای پزشکیان هشدار داد که تا پیش از آنکه دیر شود، ارزیابی از مسیری که در گذشته طی شده، داشته باشید و الا این مسیری که دولت شما در پیش گرفته، راه به ناکجاآباد خواهد برد.»

انتهای پیام