دو درجه گرم‌تر! | گزارشی از شهرداری منطقه 12 درباره درخواست «دو درجه کمتر» پزشکیان
سرویس اجتماعی، انصاف نیوز: طبقه‌ی اول شهرداری منطقه ۱۲ تهران بسیار گرم بود اما طبقات دیگر هوای متعادلی داشتند. برخی از کارمندان به جای کنترل دما به شکل دستی، تنظیم دمای محیط را وظیفه‌ی تاسیسات می‌دانستند؛ درحالی‌که تاسیسات روشن یا خاموش بودن فن کویل‌ها را برای همه قابل کنترل می‌دانست.
خبرنگار انصاف نیوز، ساعت ۱۰/۳۰ روز شنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۳، بعد از ورود به ساختمان شهرداری، هوای همکف را متعادل و نسبتا خنک ارزیابی میکند اما بعد از ورود به بخشی که به خدمات شهری در طبقه‌ی اول اختصاص داشت، با هرم گرما مواجه می‌شود. هوای این قسمت به وضوح نسبت به سالن بسیار گرم‌تر بود.
مراجعه‌کننده‌ای که کاپشنش را در دستانش گرفته، هوا را «خیلی گرم» توصیف میکند. او که طلافروش است، درباره‌ی طرح دو درجه کمتر می‌گوید: ما در طلافروشی سیستم گرمایشی نداریم و مغازه از طریق چراغ‌ها گرم می‌شود و فضای طلافروشی طوری است که نمیتوانیم چراغ‌ها را کمتر کنیم.
کارمند شهرداری: مگر رئیس‌جمهور به وعده‌اش عمل کرده است که به حرفش گوش کنیم؟
یکی از کارمندان سختش است جواب بدهد و به همکارشان ارجاع می‌دهد. یکی‌شان هم از سوال «هوای اینجا خیلی گرم نیست و هوا چطور است» تعجب میکند و می‌خواهد کارتِ خبرنگار را ببیند.
کمی بعد که متوجه می‌شوند مسئله‌ی خاصی پشت این سوال کمی عجیب نیست و کارت خبرنگاری را هم چک میکنند، جواب می‌دهند. مثلا یکی‌شان با لحن مطالبه‌گرانه‌ای می‌گوید «مگر رئیس‌جمهور به وعده‌اش عمل کرده است که ما بخواهیم حرفش را اجرا کنیم؟ همین فیلترینگ مگر حل شده است؟»
او در جواب این سوال که این ملاحظه برای حل مسئله‌ی ناترازی و مدیریت انرژی برای بهره‌مندی همه‌ی مردم ایران است و ربطی به پزشکیان و سیاست ندارد می‌گوید «آره، ولی می‌بینید که ما هم لباس گرم پوشیدیم. اتفاقا چند دقیقه‌ی پیش بحث بین خودمان هم درباره‌ی همین ناترازی‌ها بود و اینکه این دو درجه کمتر رعایت نشده!»
چند کارمند: دمای اینجا دست ما نیست | شهرداری تابع دولت نیست
مراجعه‌کننده‌ی دیگری هم می‌گوید هوای آنجا خیلی گرم است. یکی از کارکنان اعلام میکند دمای ساختمان دست آنها نیست. همکارش می‌گوید هوای اینجا تعادلی ندارد. مثلا صبح خیلی گرم بود اما الآن خوب است. تابستان‌ها خیلی گرم می‌شود و درکل هوای اینجا روز به روز فرق میکند.
همکار دیگرش در توصیف هوا و اجرای صحبت رئیس‌جمهور برای کم کردن دو درجه از دمای محیط می‌گوید «مگه هرچی رئیس‌جمهور بگه باید اجرا کنیم؟ شهرداری یک جای غیردولتی است و اگر قانونی قرار است اجرا شود باید در قالب دستور ابلاغ شود. رئیس‌جمهور که دستور نداده، فقط یک جنبش و کاری شبیه کارهای NGO راه انداخته. بهش رای ندادم که بخوام چنین چیزی رو اجرا کنم!»
بحث سه چهار نفره بین کارمندان شکل می‌گیرد و یکی‌شان می‌گوید لباس گرم پوشیده‌اند اما با کاپشن نمی‌توانند کار کنند. به نظرشان هوای آنجا خیلی گرم نبود و یکی‌شان گفت: شهرداری مثل شترمرغ است! تابع دولت نیست. (منظورش این بود درست است که شبیه ارگان‌های دولتی به نظر می‌رسد اما از دولت تبعیت نمی‌کند.)
مراجعه‌کننده‌ای می‌گوید «اینجا خیلی گرم است. ما در خانه پکیج‌مان را دو درجه کم کردیم و لباس گرم می‌پوشیم. همیشه این کار را می‌کنیم ولی امسال حرف رئیس‌جمهور هم تاثیر داشت.»
پنکه‌‌ی روشن در زمستان با توجیه «تهویه»!
آقایی که پیراهن و ژیله پوشیده است می‌گوید: می‌بینید که لباس گرم پوشیدم. هوا اینجا گرم است و من هم راحتم. این پنکه هم که می‌بینید روشن است به دلیل تعداد بالای ارباب رجوع و تهویه‌ی هواست. در را هم برای همین باز گذاشتیم اما پنجره‌ها بسته هستند.»
به نظر می‌رسید باز بودن در برای تهویه‌ی هوا کافی باشد و از طرف دیگر زورِ یک پنکه به گرمای هوای آنجا نمی‌رسید!
زمانی که خبرنگار برای فیلمبرداری از پنکه اجازه می‌گیرد، مسئول دفتر آن بخش می‌گوید باید از حراست اجازه بگیرید.
کارمند دیگری در همان بخش، هوا را آن‌قدر گرم توصیف میکند که برای به تعادل رسیدن مجبور شده چند دقیقه پنجره را باز بگذارد.
کارمند آقا می‌گوید «اینجا سمت ما خیلی گرم نیست. البته این را هم بگویم این شهرداری مجهز به پنل خورشیدی است. راستی یک گزارش هم از بانک‌ها تهیه کنید. شب‌ها از میدان آزادی که پایین بیایید، می‌بینید چراغ بانک‌ها همین‌طوری روشن است. چرا باید اینطور باشد؟ دولت با این وضعیت بیچاره می‌شود!»
بعد از گذشت چند دقیقه و صحبت با کارمندان دیگر، خبرنگار موقع خروج متوجه شد که پنکه خاموش شده است که شاید علتش به همین پرس‌وجوها درباره‌ی مصرف انرژی مربوط باشد.
چراغ‌های ریسه کم‌مصرف‌اند اما ازشان عکس نگیرید!
خبرنگار هنگام ورود به بخش معاونت امور اجتماعی و فرهنگی در طبقه‌ی سوم، با ریسه‌ای از چراغ‌های روشن مواجه می‌شود. چند شمعدان لاله عباسی هم وجود دارد که چراغ‌هایشان روشن است.
دمای اتاق معمولی است و گرمایی در آن حس نمی‌شود. طبق گفته‌ی کارمندی که آنجاست، تا وقتی هوا خیلی سرد نشود، نیازی به روشن کردن فن کویل ندارند.
کارمند درباره‌ی ریسه‌ی چراغ‌ها می‌گوید «اینجا بخش فرهنگی و اجتماعی است و همانطور که می‌بینید دکور هم هماهنگ با همین موضوع طراحی شده است. چراغ‌ها کم‌مصرف هستند و تمامشان شاید اندازه‌ی یک یا دو چراغ برق مصرف کنند.
آقا در جواب خبرنگار که می‌پرسد اجازه‌ی عکس گرفتن دارم، می‌گوید «نه عکس نگیرید.» او بعد از خاموش کردن چراغ‌ها حرفش را اینطور ادامه می‌دهد «حالا می‌توانید عکس بگیرید!»
او در پاسخ به این سوال که اگر مصرف چراغ‌ها طبق گفته‌ی خودتان خیلی پایین است، پس با عکسش در گزارش چه مشکلی دارید می‌گوید «خب چه فرقی دارد! ممکن بود قبل از آنکه بیایید خاموش می‌کردیم. آن وقت شما نمی‌دیدید چراغ‌ها روشن هستند و نمی‌توانستید از چراغ‌های روشن عکس بگیرید. پس عکس نگیرید!»
کارمندانی که «نمی‌خواهند» یا «بلد نیستند» هوا را متعادل کنند | «همه‌چیز با تاسیسات است»
کارمند دیگری در طبقه‌ی اول می‌گوید صبح اینجا همه می‌لرزیدند! او در جواب خبرنگار که الآن هوای اینجا خیلی گرم است می‌گوید: شاید چون در محیط هستیم عادت کردیم.
چند نفر از کارمندان تنظیم دما را وظیفه‌ی تاسیسات می‌دانند. مسئول تاسیسات با هماهنگی روابط عمومی، تلفنی به خبرنگار انصاف نیوز می‌گوید: قبلا دمای موتورخانه ۵۰ درجه بود که بعد از اعلام شفاهی و حضوری ماموران گاز، ۲۰ روز پیش دما را روی ۴۵ درجه گذاشتیم.
او می‌گوید: نمیتوانیم دما را پایین‌تر از این تنظیم کنیم چون آب گرم باید به طبقه‌ی چهارم هم برسد؛ اما همه‌ی کارمندان می‌توانند خودشان دمای اتاق خودشان را تنظیم کنند. هرکسی براساس گرما و سرما می‌تواند فن کویل را خاموش و روشن کند.
فرد مطلعی که کنار مسئول تاسیسات ایستاده است، با تائید حرف‌های او می‌گوید «بعضی از همکاران یا بلد نیستند یا نمی‌خواهند فن کویل‌ها را خاموش یا تنظیم کنند. واگرنه همه‌ی این‌ها کار میکنند.»
گرمای زیاد محیط برای بعضی‌هایشان مهم نیست
اتاقی در طبقه‌ی چهارم هوایی معمولی و نسبتا خنک دارد. کارمندان آن طبقه با لباس فرم نشسته‌اند و هوا را معمولی (نه گرم و نه سرد) توصیف میکنند. آقا می‌گوید: «کلید فن کویل ما خراب است. واحد HSE به شکل ماهیانه دما را چک و تنظیم میکند.»
او لامپ‌ها را نشان می‌دهد و می‌گوید «ما برای صرفه‌جویی، یکی از لامپ‌ها را شل کرده‌ایم چون همین اندازه برای روشنایی اتاق کافی است.»
خبرنگار به شکل تصادفی به برخی از اتاق‌ها در طبقه‌های مختلف سر می‌زند. طبقه‌ی سوم هم به اندازه‌ی طبقه‌ی اول گرم نیست.
کارمند دیگری در طبقه‌ی بالا درباره‌ی اینکه آیا کلید فن کویل‌ها سالم هستند یا خیر می‌گوید «این‌ها سالم هستند و اگر خراب بشوند هم تاسیسات خیلی سریع درستشان میکند.»
صحبت چند نفر از کارمندان دیگر که می‌گفتند کلید فن کویل‌ها خراب است یا تاسیسات باید دما را تنظیم کند، با حرف این کارمند همخوانی ندارد.
اما حرف این کارمند مشابه مسئول تاسیسات است و به نظر می‌رسد احتمالا برخی از کارمندان ترجیح می‌دادند برای تنظیم دما به جای خاموش کردن یا تنظیم دمای فن کویل‌ها پنجره‌ها را باز کنند یا تنظیم دما را به‌طورکلی وظیفه‌ی تاسیسات بدانند!
طبقه‌ی دوم به وضوح از نظر دما با طبقه‌ی اول متفاوت است. یکی از کارمندان می‌گوید طبقه‌ی اول «از ما بهترون» هستند و چون پول شهرداری از آنجا درمی‌آید، آزادند!
کارمند دیگری درباره‌ی هوای ساختمان در تابستان‌ها می‌گوید به‌قدری گرم است که خودشان را با بادبزن خنک میکنند! او وضعیت را در زمستان بهتر توصیف میکند و می‌گوید: اینجا الآن به نظرم گرم و خوب است.
هوای معمولی بانک شهر
بانک شهر کنار شهرداری منطقه‌ی ۱۲ قرار دارد و فضای کوچکش نه سرد است و نه گرم. مخصوصا با باز شدن درِ ورودی، هوا نسبتا خنک هم به نظر می‌رسد اما اصلا گرم نیست و وسیله‌ی گرمایش ایستاده‌ای هم آنجا به چشم نمی‌خورد. یکی از کارمندان هوای آنجا را «معمولی» توصیف میکند.
خانمی از متصدیان بانک می‌گوید: دما همین چیزی است که خودتان حس می‌کنید. برای سوال‌ها باید با مجوز بیایید.
او درباره‌ی نور زیاد بانک و امکان شل کردن بعضی از مهتابی‌ها برای صرفه‌جویی در برق می‌گوید: چنین امکانی وجود ندارد. درکل بانک با جاهای دیگر فرق دارد. اگر دو ساعت هم برق بخواهد قطع بشود، بانک با امکانات دیگر برق را فراهم میکند.
متصدی بانک درباره‌ی نور اضافی بانک‌ها در شب جواب می‌دهد: شعبه‌های مختلف بانک شهر شب‌ها فقط دو چراغ داخلشان روشن است و تابلو هم که باید روشن باشد. بقیه‌ی بانک‌ها را نمی‌دانم اما بانک شهر اینطور است.
انتهای پیام
