خاطرات هاشمی ۴ دی سال ۸۰ | علت «انتقاد» رفسنجانی از قوه قضاییه چه بود؟
انصاف نیوز: خاطرات روزنوشت آیت‌الله اکبر هاشمی در دی سال ۱۳۸۰ را در ادامه می‌خوانید:
سه‌شنبه 4 دی 1380 | 9 شوال 1422 25 دسامبر 2001
«آقای [محمدعلی] شرعی، [مدیر حوزه‌های علمیه خواهران]، همراه مدیران دانشگاه [علوم] پزشکی فاطمیه قم آمدند. سیر تاریخی تأسیس آن با هدف انطباق نظامات پزشکی با اسلام را توضیح دادند و کارشکنی‌های وزارت بهداشت و تحریکات دوم خردادی‌ها که باعث تحصن و مخالفت دانشجویان شده؛ برای تقویت آن استمداد کردند. اکنون بیمارستان و حدود هزار دانشجوی دختر دارند. گفتم، اگر با محور پژوهش‌های عمیق عمل شود که مناسب با رسالت حوزه باشد، خوب است و اگر صرف آموزش پزشکی باشد، کاری است که دانشگاه‌های دولتی انجام می‌دهند.
[آقایان ژرژیک آبرامیان، لون داویدیان، یوناتن بت‌کلیا، موریس معتمد و خسرو دبستانی]، نمایندگان اقلیت‌های ارامنه کشور، آشوری وکلدانی، کلیمیان و زرتشتیان آمدند و ضمن قدردانی به خاطر کمک‌هایی که به اقلیت‌ها کردم، در مورد مسأله دیه وارث و بعضی مصادره‌ها، مشکلاتشان را مطرح کردند.
عصر جمعی از افرادی که برای انجام مراسم نماز عید فطر خدمت کرده بودند، آمدند. آقای [جواد] مقصودی، [رئیس ستاد برگزاری نمازجمعه تهران] گزارش داد و من هم درباره اهمیت مراسم و حضور مردم در صحنه صحبت کردم.[1]
شب میهمان رهبری بودم. گفتند، آقای خاتمی را به خاطر برنامه دانشگاه تهران و سخنرانی ایشان، شماتت کرده‌اند؛ زیرا برنامه مُضری بود و بی‌جهت به مخالفان نظام، میدان ابراز وجود داده شد و صحبت‌های آقای خاتمی هم با وحدت مسئولان که از وظایف رئیس‌جمهور است، منافات دارد.
به علاوه، در نهایت معترضان طلبکار و نظام بدهکار از آب درآمد و نیز از مصوبات مجلس در مورد صداوسیما و هیأت‌منصفه، ابراز ناراحتی و نیز از اظهارات امروز آقای بهزاد نبوی، [نایب‌رئیس مجلس] در مجلس و فتنه‌های جمعی از دوم خردادی‌ها، ابراز خشم کردند.
با رفع حصر از آیت‌الله منتظری و عفو آقای عبدالله نوری، بدون پس گرفتن حرف‌های مضر، موافق نیستند. من هم در مورد بی‌تدبیری قوه قضاییه در اجرای برنامه مبارزه با فساد اقتصادی و بردن آبروی خانواده‌هایی مثل آقایان [قربانعلی] دُرِّی [نجف‌آبادی] و [مرتضی] مقتدایی، انتقاد کردم. گفتم، چون به عنوان اجرای نظر شما مطرح می‌شود، خودتان نظارت کنید که بی‌تدبیری نشود. ایشان انتقاداتی از بی‌تدبیری آنها در برخورد با ملی‌مذهبی‌ها دارند.
در مرز اردن به سربازان اسراییل حمله شده و اسراییل هم به خاک اردن تجاوزکرده است. در این مورد و فشار اسراییلی‌ها بر فلسطینی‌ها و احتمال حمله آمریکا به عراق مذاکره کردیم. ایشان هم نگرانی دارند؛ معتقدند باید برای مهار آمریکا فکر شود.
بالاخره اسراییل اجازه نداد که [یاسر] عرفات، در مراسم کریسمس در بیت‌لحم شرکت کند و خیلی‌ها اسراییل را به این خاطر سرزنش‌کردند. تشنج در مرز هند و پاکستان و حملات لفظی به یکدیگر و تهدید رسمی، باعث نگرانی است.
امروز آقای [حسین] لقمانیان، نماینده همدان را که [به اتهام توهین و نشر اکاذیب] محکوم شده بود، به زندان بردند[2] و مجلسیان سخت به تکاپو افتاده‌اند و هیأت رییسه مجلس، خواستار آزادی فوری او شده است.
[1] – در بخشی از این سخنرانی آمده است: «22 سال از پیروزی انقلاب می‌گذرد و اینکه در تهران، جایی را برای اجتماعات مردم درست نکرده باشیم، عیب است. در خیلی از شهرستان‌ها مصلاها را ساختند؛ مصلاهای خوبی هم ساختند. در تهران تأخیر دارد. شاید یک دلیل این است که خیلی بزرگ انتخاب کردیم. اولاً فکر کرده بودیم که با کمک‌های مردمی ساخته می‌شود. مردم هم این قدر بضاعت ندارند. به‌علاوه فکر می‌کنندکه مصلا مال رهبری و متن نظام است، می‌گویند با پول خودشان بسازند، مثل طرح‌های دیگر اینجا را هم بسازند.
مردم بلدند که خیرات‌شان را (کجا خرج کنند. انسان ممکن است نمازش را در خانه با حال بهتری هم بخواند، اما خداوند می‌فرماید که باید معلوم باشد و ببینیم که مردم با حکومت، نظام و وضع کلی کشور و جامعه ارتباط دارند. معنی این حضور این نیست که انتقاد ندارند و از همه چیز راضی هستند، بلکه معنای آن این است که ما این اصل را قبول داریم و این فوق‌العاده مهم است..» رجوع‌کنید←کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانی‌های 1380»، دفتر نشر معارف انقلاب، 1402.
[2] – آقای حسین لقمانیان، در نطق پیش از دستور خود خطاب به آقای هاشمی شاهرودی، رییس قوه قضاییه، گفته بود که شما در زمان ورود به قوه قضاییه گفته بودید، من از آیت‌الله یزدی، ویرانه تحویل‌گرفتم؛ شما که ویرانه را ویرانه‌ترکردید!»
منبع: کتاب خاطرات هاشمی در سال ۱۳۸۰؛ «افراط در اختلاف»
انتهای پیام
