علی لاریجانی: تلویزیون نمیبینم
خبرآنلاین: اظهارات تازه علی لاریجانی درباره وضعیت صداوسیما مورد توجه قرار گرفته است.
علی لاریجانی اگرچه چهرهای سیاسی است و گاهی ردای ریاست قوه مقننه را بر دوش داشته و روزگاری دبیری شورایعالی امنیت ملی، آن هم در حساسترین روزهای تاریخ که پرونده هستهای ایران بهعنوان مناقشهای جهانی مطرح بود و او باید با مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و مقامات تروئیکا اروپایی چانهزنی میکرد تا «دُر غلطانی را با آبنبات» طاق نزنند و آنچه میدهیم با آنچه به دست میآوریم برابر باشد؛ اما او وجه دیگری دارد که فرهنگی است، قطعاً دوره طولانی ریاستش بر سازمان صداوسیما و فصل کوتاه وزارتش در فرهنگ و ارشاد را نمیگویم که آنجا هم بنابر اقتضائات مسئولیتی سیاسی و فرهنگی بود. زلف او آنجا با فرهنگ گره میخورد که پس از فارغالتحصیلی در رشته کامپیوتر از دانشگاه صنعتی آریامهر (شریف) با توصیه پدر همسرش آیتالله شهید مرتضی مطهری راهی دانشگاه تهران شد تا فلسفه بخواند و با آنکه از خانواده علما لاریجان بود و بهیقین علوم قدیمه را آموخته و در چنته داشت، گرایش فلسفه غرب انتخاب کرد و تمرکزش بر ایمانوئل کانت بود و درگیر قوه عاقله و ادراکات فاهمه و یا به ترجمه زنده نام «میرشمسالدین ادیب سلطانی» سنجش خرد ناب.
محصول مداقه او در کانت سه کتاب بوده است و عنوان رساله دکترایش «فلسفه ریاضی کانت» است. او در همین مصاحبه کوتاه پیش رو علایق فلسفیاش را بروز میدهد هم به کانت استناد میکند و هم در بحثی پیرامون کوروش با دوستان گروه تاریخ به جمهور افلاطون ارجاع میدهد تا خاطرنشان کرده باشد که سیاست را از دریچه فلسفه میبیند و از معدود محافظهکاران ایرانی است که فلسفه سیاسی و تبیین افق بر مبنای فرهنگ برایش مهمتر است تا آن رئیسجمهور که از دبیری شورایعالی امنیت ملی برکنارش کرد و یا نمایندگانی که با او به مجلس هشتم و نهم و دهم آمدند.
دوره ریاست شما در سازمان صداوسیما اوضاع این سازمان معقولتر از امروز بود، مردم با سریالهای ساخته شده ارتباط خوبی داشتند و آثار هم از کیفیت قابلقبولی داشتند و سریالی مانند همسران پخش میشد. اما الان حداقل بر اساس آمار و نظرسنجیها سرمایه اجتماعی صداوسیما ازدسترفته است، چه اتفاقی افتاد که این سرمایه اجتماعی از دست رفت و این سرمایه را چطور میشود برگرداند؟
انتهای پیام