«روش رقبای روحانی با او مبتنی بر “اخبار جعلی” است»

به گزارش انصاف نیوز، «رضا نصری»، کارشناس حقوق بین الملل در یادداشتی در صفحه شخصی خود با عنوان «روش رقبای روحانی با او مبتنی بر “اخبار جعلی” است» نوشت:

یکی از موضوعات نگران‌کننده در سال‌های اخیر در سراسر دنیا، توسعه و فراگیر شدنِ پدیده «اخبار جعلی» (Fake news) بوده است. «اخبار جعلی» عبارت است از مجموعه شایعات و اطلاعات غلطی که به صورت مغرضانه، به منظور جهت‌دادن به افکار عمومی در راستای یک هدف خاص، بواسطهٔ رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی پخش و ترویج می‌شود. نگرانی از توسعهٔ پدیدهٔ اخبار جعلی در سال‌های اخیر تا حدی بوده که حتی سازمان ملل نیز نسبت به گسترش و عواقب سنگین آن هشدار داده است و برخی کشورها تمهیدات مهمی برای مبارزه با آن تعریف و اجرا کرده‌اند. نگرانی آن‌ها هم بی مورد نیست: به واقع، اخبار جعلی – با مختل کردن گردش صحیح اطلاعات و گمراه‌سازی افکار عمومی – نه تنها این قابلیت را دارد که امنیت کشورها را مختل کند، و نه تنها می‌تواند شهروندان را از حق اساسی «دسترسی آزاد به اطلاعات» محروم سازد، بلکه در عمل موضوعیت و کارآمدی نظام‌های انتخاباتی و دموکراتیک را نیز به شدت به مخاطره می‌اندازد.

معتقدم یکی از خطرهای جدی برای ایران و دموکراسی جوان و سیستم انتخاباتی آسیب‌پذیر آن نیز رواج و مرسوم شدنِ همین پدیده در انتخابات ریاست‌جمهوری پیش رو است. نشانه‌های اولیهٔ رواج یافتن آن را نیز می‌شود در مواضع و اظهارات رقبای انتخاباتی آقای روحانی – آن هم از تریبون‌های رسمی کشور – به وضوح مشاهده کرد.

ظاهراً، جریان مخالف دولت که پیش از این ترویج اخبار جعلی در مورد «برجام» را سرلوحهٔ فعالیت‌های خود قرار داده بود،‌ اکنون، در آستانهٔ انتخابات ریاست جمهوری، تصمیم گرفته است که موضوع «ناکارآمدی دولت روحانی در حوزه اقتصاد» را به عنوان یک «حقیقت»‌ به جامعه تزریق کند.

از این روست که می‌بینیم دولتی که تورم را از ۴۰٪ به ۸٪ رسانده است؛ دولتی که فروش نفت را از ۸۰۰ هزار بشکه به ۳ میلیون بشکه افزایش داده است؛ دولتی که بخش زیادی از مردم را تحت پوشش بیمه همگانی بهداشت قرار داده و هزینه‌های درمانی آن‌ها را گاه تا ۹۰٪ کاهش داده است؛‌ دولتی که شش قطعنامه تحریمی شورای امنیت، ده‌ها قانون تحریمی ایالات متحده و اتحادیهٔ اروپا را بی اثر کرده و راه را برای تنفس صنایع، بالندگی دانشگاه‌ها و ایجاد اشتغال، کارآفرینی و ورود فن‌آوری نوین باز کرده است؛ دولتی که مانع رسیدن ایران به برنامه‌های فاجعه‌آفرینی از قبیل برنامهٔ «نفت برای غذا» شده است؛ دولتی که سفرا و بخش مهمی از دستگاه دیپلماسی‌‌اش را موظف به جذب سرمایه خارجی کرده است؛ دولتی که با شکستن فضای «ایران‌هراسی» و ترمیم وجههٔ کشور «موانع روانی» و «هزینه‌های حیثیتی» کار با ایران را برای سرمایه‌گذاران و بخش خصوصی خارجی تا حدود زیادی برطرف کرده است؛ دولتی که در سال ۱۳۹۵ به تنهایی ۷۰۰ هزار شغل ایجاد کرده است؛ و دولتی که رشد اقتصادی «منفی» کشور را به یک رشد دو رقمی تبدیل کرده است، به آسانی توسط جاعلان خبر – با تکنیک‌های سادهٔ پروپاگاندا و جعل خبر – به «سوءمدیریت»‌ و ناکارآمدی در حوزه اقتصاد متهم می‌شود!

از این روست که می‌بینیم گزاره‌های بی اساسی مانند «دلسردی مردم از عملکرد اقتصادی روحانی» و «ایرانی‌ها به آمارهای رشد اقتصادی حسن روحانی تردید دارند» به تیتر برخی روزنامه‌ها و سایت‌ها تبدیل می‌شوند و برخی سیاستمداران جناح رقیب نیز به راحتی «سوء مدیریت دولت» را «بدترین اتفاق سال گذشته»‌ عنوان می‌کنند!

هدف هم البته این است که این اخبار جعلی – مانند پیش‌گویی‌های کامبخش یا خودانجام که صرفِ بیان‌ و تکرار بی وقفهٔ آن موجب تحقق‌اش می‌شود – به تدریج در اذهان عمومی ریشه بدواند و موجب تصمیم مردم به شکست دادن و اخراج دولت کنونی شود.

جدا از ایرادات مهم اخلاقی و قانونی که به این شیوه تبلیغات منفی و این‌گونه ترویج اخبار جعلی در فصل انتخاباتی وارد است، لازم است عاملان این روش، مروجین این ضداطلاعات و تصمیم‌گیران کلان کشور نسبت به تبعات بلندمدت و صدمات ساختاری پدیدهٔ «اخبار جعلی» حساس شوند و در این راستا راه‌‌حل‌هایی نیز پیدا کنند.

انتهای پیام