چالش مصاحبه‌ی بی‌چالش با آغداشلو
پس از انتشار گفت‌و‌گوی روزنامه شرق با آیدین آغداشلو سیل نظرات منفی و نقدها به این رسانه روانه شد.
زمینه‌ی تمامشان نیز این بود که «چرا با شخصی که روایت‌های آزار متنوعی از او منتشر شده مصاحبه شده است؟! اگر شده هم چرا به این سبک و سیاق؟! چرا مصاحبه‌کننده محو در جمال آغداشلو شده؟!».
منتقدین می‌گویند مصاحبه کننده به جای چالش، آغداشلو را تایید کرده و حتی در جایی پاس گلی به او علیه آنها که راویان آزار بوده‌اند داده است.
پس از آن، چندین نفر از خبرنگاران و روزنامه‌نگاران بیانیه‌ای با عنوان «محکومیت مصاحبه با آغداشلو و دعوت از رسانه‌ها برای بازنگری در ساختار مردسالارانه‌ی خود» نوشته و امضا کردند.
امیلی امرایی، یکی از شناخته شده ترین این روزنامه‌نگاران امضا کننده‌ی بیانیه، در این باره با انصاف نیوز مصاحبه کرد اما در اواخر مصاحبه به یکباره خواست که مصاحبه‌اش منتشر نشود چرا که برداشتش این بود که رویکرد انصاف نیوز چیزی نیست که انتظار داشته است. او همچنین توئیتی در این باره نوشت و انصاف را متهم به «تطهیر» و داشتن رویکردی خاص در مصاحبه کرد.
باتوجه به چارچوب‌های درونی انصاف نیوز و نیز اطلاع دادن خبرنگار پیش از آغاز مصاحبه و همچنین پس از بررسی دلیل مخالفت ایشان، اعلام شد که این مصاحبه منتشر خواهد شد. [در این باره در کانال تلگرامی باشگاه روزنامه‌نگاران ایران طرح بحث شده و تعدادی از روزنامه‌نگاران نظرات خود را مطرح کرده‌اند].
گفتوگو درباره‌ی وارد بودن انتقادها به اصل مصاحبه با آیدین آغداشلو یا هر کسی که روایتی از آزار او وجود دارد و نیز شیوه‌ی مصاحبه‌ی شرق، با مهدی رحمانیان، مدیرمسئول شرق، امیلی امرایی، روزنامه‌نگار و نیز اکبر منتجبی، رئیس هیات مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران، به ترتیب انجام این گفت‌وگوها در پی می‌آید.
مهدی رحمانیان: اتهامات آغداشلو ثابت نشدند
انصاف نیوز: آقای رحمانیان! نقدهایی که در این چند روز به مصاحبه‌ی شرق با آیدین آغداشلو کرده‌اند را روا می‌دانید؟ حداقل بخشی از آن را؟
مهدی رحمانیان: خیر. اتهاماتی به آقای آغداشلو وارد بوده که در هیچ محکمه‌ای هم ثابت نشده و حکمی هم علیه ایشان صادر نشده. آدم‌هایی که مدعی‌اند هیچ رسانه‌ای حق گفتگو با کسی که اتهامی به او وارد شده را ندارد خودشان بعضاً در مظان اتهاماتی چه اتهامات سیاسی و چه اتهامات دیگر هستند.
چطور نسبت به خود این اتهامات را ناروا می‌دانند و نسبت به دیگران روا؟! خودشان حکم صادر می‌کنند و خودشان هم اجرا می‌کنند. بنظرم رسانه نباید تا این حد دچار محدودیت و خودسانسوری باشد که بدون هیچ بررسی، فکت و سندی در دام همین اتهاماتی که به شخصی نسبت داده‌اند قرار گیرد.
این تریبون در اختیار آزاردیدگان هم هست
انصاف نیوز: آقای رحمانیان بحث اینجاست که شرق یا مابقی رسانه‌های داخلی از سوی دیگر مصاحبه‌ای با آزار دیده‌ها انجام نداده‌اند یعنی یک تریبون یک طرفه داده شده! شما می‌گویید اتهام ولی از آن طرف به روایتگران هیچ تریبونی داده نشده!
مهدی رحمانیان: این تریبون در اختیار آنها هم هست. ما هیچ محدودیتی برای گفتگو با ان‌ها نداریم. هر کدام آمادگی داشته باشند ما گفتگو می‌کنیم.
ولی وقتی شما اتهامی به کسی می‌زنید باید برای آن سند داشته باشید. الان شما می‌توانید به من اتهامی بزنید یا من به شما اتهامی بزنم اما تمام این‌ها اگر مبتنی بر سند نباشند محکمه پسند هم نیستند و نمی‌شود مبتنی بر این نوع اتهامات آدم‌ها را محدود و محروم کرد.
ضمن اینکه در این گفتگو درباره‌ی این اتهامات هم از ایشان پرسیده می‌شود. خیلی‌ها به من می‌گویند که چرا این موضوع را نگفته‌اید! خب وقتی گفتوگو را ندیده‌اید یا نخوانده‌اید همین می‌شود دیگر!
اگر می‌گفتیم فلان فلان شده چرا این اتهامات علیه تو وجود دارند خوب بود؟!
انصاف نیوز: بحث دیگری که منتقدین دارند این است که طی مصاحبه آقای آغداشلو اصلا به چالش کشیده نشده و بیشتر شکل تعریف و تمجید داشته است.
مهدی رحمانیان: چه کار می‌کردیم؟! بهشم می‌گفتیم فلان فلان شده چرا این اتهامات علیه تو وجود دارد یا اینکه از او می‌پرسیدیم که آقا معماهایی در زندگی شما وجود دارد از جمله همین اتهامات؟! با چه گویشی باید می‌پرسیدیم که طرح نشده؟!
روزنامه را نه یک شبه که در یک فرآیند قضاوت کنید
انصاف نیوز: برداشت منتقدان این است که مصاحبه‌کننده بیشتر در نقش تاییدکننده بوده است.
مهدی رحمانیان: حالا این قضاوت و برداشت آن‌هاست. ما که نمی‌توانیم در دام قضاوت مخاطب قرا بگیریم. این حق مخاطب است که قضاوت داشته باشد و اظهار نظر کند.
ببینید روزنامه، کاری یک باره و یک شبه نیست. روزنامه و رسانه یک فرایندی دارد که مخاطبین هم باید آن فرایند را نگاه کنند. این رسانه در طول عمر و فرآیند خود تلاش کرده که در چارچوب باورها و مانیفستی که برای خودش تعریف کرده کار بکند. کسانی هم که می‌خواهند قضاوت کنند باید قضاوت فرآیندی کنند قضاوت لحظه‌ای و مقطعی قطعا قضاوت درستی نیست.
بنظرم رسانه نمی‌تواند اینقدر برای خودش محدودیت و خط قرمز ایجاد کند. اگر روزنامه شرق هم می‌خواست اینقدر محدودیت داشته باشد می‌شد شبکه یک تلویزیون ایران! ولی خب ما که شبکه یک نیستیم!
ما به عنوان یک رسانه‌ی مستقل این حق را داریم که با آدم‌های مختلف گفتگو کنیم. آدم‌های مختلف هم حق دارند در رابطه با ما اظهار نظر کنند. تا اینجا هیچ محدودیتی وجود ندارد اما مسئله اینجاست که یک نفر پیدا می‌شود و می‌گوید آنچه من می‌گویم درست است و شما باید به همان عمل کنید. ما خیلی اعتقادی به این حرف‌ها نداریم بنابراین نمی‌توانیم به آن عمل کنیم.
انصاف نیوز: آقای رحمانیان فکر نمی‌کنید محدودیت‌های قانونی برای رسانه‌ها در انتشار روایت آزار دیده‌ها قدری سفت و سخت‌تر است؟! و شاید همین دلیل شده که آزاردیده‌ها به رسانه داخلی مراجعه نکرده‌اند.
مهدی رحمانیان: راستش نمی‌دانم. حالا محدودیتی که همیشه در این حوزه بوده خب به هر حال مسئولیت اخلاقی بوده. آدم‌ها نمی‌خواستند اصطلاحا خیلی تابلو شوند. خیلی‌ها ممکن است در این مسیر آزار دیده و هیچ وقت به زبان و قلم نیاورده باشند. کما اینکه خانمی برای من نوشت که در دوره دانشجویی مورد آزار استاد سرشناسی قرار گرفته ولی هنوز جرات نکرده به زبان بیاورد.
بله، محدودیت‌ها وجود دارد اما موضوعاتی هم هست که رسانه نمی‌تواند به آن ورود کند چون نیاز به فکت دارد. یعنی اگر شخص ادعایی کند که فلانی به من آزار رسانده این ابتدا به ساکن باید به دستگاه قضا مراجعه کند و اگر آنجا به هر حال این اثبات شد خب می‌تواند بخش‌هایی که هنجار عمومی را به اصطلاح نمی‌شکند را در رسانه مطرح کند.
آزاردیدگان اگر سند محکمه پسندی دارند به ما مراجعه کنند
انصاف نیوز: آقای رحمانیان شما به عنوان مدیر مسئول شرق اعلام آمادگی می‌کنید که روایت آزاردیده‌ها هم منتشر کنید؟
مهدی رحمانیان: بله، اگر فکت محکمه پسندی آزار دیده دارد ما حتما منتشر می‌کنیم. هیچ محدودیتی نداریم.
امیلی امرایی: تمام آن نقدها رواست
انصاف نیوز: به عنوان یک روزنامه نگار، به نظرتان چقدر از نقدهایی که درباره‌ی مصاحبه‌ی شرق، چه در بیانیه و چه به طرق دیگر گفته شده رواست؟
امیلی امرایی: همه‌ی آن نقدها رواست. بهتر است شما با اساتید روزنامه‌نگاری حرف بزنید. من شما را به مصاحبه‌ای با علی‌اکبر قاضی‌زاده در شرق که اتفاقا آقای سامان موحدی‌راد (سردبیر شرق‌آنلاین که در اعتراض به مصاحبه‌ی آغداشلو استعفا کرد) هم آن را تهیه کرده بود ارجاع می‌دهم.
آن مصاحبه از صدر تا ذیلش آموزه‌های این سال‌ها را نقض کرده. علاوه بر این مدیر مسئول حق ندارد در نقش سردبیر ظاهر شود یا کاری را به او حقنه کند.
خود مصاحبه هم به نظر من باعث آبروریزی بود؛ تریبون یک طرفه دادن به آدمی که در مظان چنین اتهامی قرار دارد و صحبت نکردن با راویانی که در داخل یا خارج صحبت کرده‌اند اما سیستم قضایی طوری نبوده که بتوانند رسما حرف بزنند و صدایشان به جایی برسد.
هیچ رسانه‌ای در دنیا به امثال هاروی واینستین تریبون نمی‌دهد
هیچ جای دنیا هیچ رسانه‌ای به آدمی مثل هاروی واینستین (تهیه‌کننده فیلم آمریکایی که اتهامات جنسی بسیاری به او نسبت دادند و در نهایت هم محکوم شد) چنین فرصتی نمی‌دهد که بیا بنشین و از خودت دفاع بکن و یک طرفه به قاضی برود.
شرق اعتمادی که با بخش اجتماعی‌اش کسب کرده بود را از دست داد
نکته دردناکش این است که سرویس اجتماعی روزنامه شرق در سال‌های اخیر یکی از بهترین سرویس‌های اجتماعی را در رسانه‌های داخلی داشته و اتفاقا روزنامه‌نگاران زن آن روزنامه حول همین مسائل مثل برابری، مردانگی سمی، آگاهی رسانی درباره آزار جنسی و… بسیار خوب کار کرده‌اند. بعد می‌بینیم که همین روزنامه که بخش زیادی از مخاطبینش را از همین طریق به دست آورده و آبروی از دست رفته‌اش را در این دو، سه سال اخیر باز پس گرفته چنین محتوایی جلوی روی مخاطبش می‌گذارد. این واقعا مایه‌ی وهن روزنامه‌نگاری‌ست.
انصاف نیوز: با اصل این مصاحبه یا تریبون دادن به کسی که صرفا هم متهم بوده یعنی سند یا فکتی هم پشت این اتهامات نبوده…
امیلی امرایی: فکتی پشتش نبوده؟! شما نگاهی به گزارش نیویورک تایمز بیندازید. روزنامه نیویورک تایمز گزارش مفصلی در این باره نوشته. بعضی اشخاص هم در این مصاحبه اسم و رسم دارند. روزنامه نیویورک تایمز هم فکر نمی‌کنم روزنامه‌ای باشد که بدون فکت چک کار کند. اگر اساس را بر این بگذاریم که هیچ چیزی وجود نداشته که خب اصلا به نظرم گزارش شما هم از اولش در واقع چیزی‌ست که داریم برای…
روزنامه نیویورک تایمز، ۱ آبان ۹۹ گزارشی منتشر کرد که در آن با ۱۳ زن گفتگو کرده بود؛ آنها آیدین آغداشلو را به سوء‌‌رفتار جنسی در طول بیش از ۳۰ سال متهم کردند. اکثراً هم از شاگردان قدیمی و برخی از روزنامه‌نگاران فعال در حوزه‌ی فرهنگ و هنر بودند.
انصاف نیوز: نه، نه، چون شما یکی از آن امضاکنندگان هستید من دارم حرف‌هایتان را به چالش می‌کشم تا بدانم استدلالتان چیست.
امیلی امرایی: اتفاقا آن گزارش نسخه فارسی هم دارد. در آن گزارش با بیش از ۴۰ زن حرف زده‌اند. بیشتر از ۴۰ زن این مسئله را تایید کرده‌اند. من فکر می‌کنم حالا اگر ما بخواهیم اینجا بیاییم مثلا بگوییم…
انصاف نیوز: چند نفرشان اسم داشته‌اند؟
امیلی امرایی: بسیاری‌شان اسم داشته‌اند. اسم نداشتن دلیل نمی‌شود که این گزارش راستی‌آزمایی نشده باشد. دیگر شما خودتان می‌دانید خیلی وقت‌ها پیش می‌آید که شما مجبورید که اسم منبعی که با او حرف می‌زنید را نیاورید. لین دلیل رد آن گزارش نیست.
انصاف نیوز: یعنی مستند هم در آن گزارش ارائه داده‌اند؟
امیلی امرایی: بله، بله. شما با گزارش تحقیقی آشنایید؟
انصاف نیوز: تا حدی
امیلی امرایی: خب اگر آشنایید پس حتما می دانید دیگر. فکر می‌کنم هیچ روزنامه‌ای حداقل در ایران آن گایدلاین سفت و سخت نیویورک تایمز را ندارد.
انصاف نیوز: حالا اگر نیویورک تایمز با آزار دیده‌ها مصاحبه کرده با آغداشلو هم مصاحبه شود.
امیلی امرایی: آنها (نیویورک تایمز) درخواست مصاحبه به آقای آغداشلو داده بودند. این یک طرف ماجراست. مسئله دیگر این است که…
«آقای آغداشلو شما چرا اینقدر خوبید؟!» | این شد مصاحبه؟!
انصاف نیوز: مصاحبه شرق محسوب نمی‌شود؟
امیلی امرایی: جدای از اینکه قاعده‌ای وجود دارد که چنین کاری انجام نشود در تمام طول مصاحبه هم اصول یک مصاحبه حرفهای را تک به تک نقض کرده بودند. در واقع آن یک مصاحبه نبود بلکه فرصتی بود در اختیار آقای آغداشلو که «شما که اینقدر خوبید چرا اینقدر خوبی؟!» اسم این را هم گذاشته بودند مصاحبه!
انصاف نیوز: گفتید این مصاحبه شرق اصول اولیه را رعایت نکرده یعنی آنطور که باید شخص مقابل به چالش کشیده نشده. ممکن است مثالی بزنید؟
امیلی امرایی: شروع مصاحبه، مصاحبه کننده نشسته درباره چهره‌ی کاریزماتیک آقای آغداشلو صحبت می‌کند!
انصاف نیوز: این اشاره‌ی شما مربوط به بخش دیگری‌ست. بخشی که راجع به اتهامات است…
امیلی امرایی: من دارم راجع به اصول مصاحبه حرف می‌زنم. به نظرم نباید با من حرف بزنید. آقای قاضی‌زاده قبلا در این باره حرف زده. فکر می‌کنم درباره اینکه ایشان یکی از بهترین روزنامه نگاران است کسی تردیدی ندارد. می‌توانید با ایشان صحبت کنید. حتی اگر ایشان صحبت نکردند من شما را به همان مصاحبه در صفحه آخر روزنامه شرق ارجاع می‌دهم. به نظرم همان کفایت می‌کند.
انصاف نیوز: خانم امرایی گفتید که مستندهای گزارش نیویورک تایمز فکت هستند؟ حالا من البته بعد از این گفتگو آن گزارش را کامل خواهم خواند ولی گفتید مستندهایی که ارائه کرده نیویورک تایمز فکت هستند؟ یعنی قابل اتکائند؟ یا اینکه صرفا ادعایند و با تعدد روایت‌ها مواجهیم؟!
امیلی امرایی: معلوم است که… شما که نباید این حرف را بزنید. من نمی‌دانم قبل این مصاحبه… در واقع الآن من احساس می‌کنم این گزارش شما برای رد… یعنی درواقع نمی‌خواهید بررسی کنید…
انصاف نیوز: من هیچ قصدی ندارم
امیلی امرایی: برداشت من از مدل سوالات شما این است که دارید این کار را می‌کنید.
انصاف نیوز: من با آقای رحمانیان هم طوری سوال پرسیدم که در رد مصاحبه‌شان بود!
امیلی امرایی: امیدوارم واقعا این کار را کرده باشید. من توصیه می‌کنم گزارش نیویورک تایمز را بخوانید. گایدلاینش هم در دسترس است یعنی اوپن سورس است. می‌توانید جستجو کنید درباره‌ی شیوه‌ی فکت چک نیویورک تایمز هم گفته شده. بنظرم طوری نیست که بشود رد کرد. جدای از این هم در همین شبکه‌های اجتماعی زنان زیادی درباره این مسئله حرف زده‌اند و از تجربه‌ی آزارشان نوشته‌اند.
هیچ زنی در لحظه‌ی آزار دیدن دوربین مداربسته همراهش نیست
انصاف نیوز: من زیاد متوجه نشدم یعنی سوالم تکراری‌ست. یکی از کسانی که در گزارش نیویورک تایمز حرف زده خانم لاله صبوری‌ست که بعد وکیل آقای آغداشلو علیهشان شکایت کرد و گفت که خانم صبوری سندی نداشته. یعنی همان سوال قبلی؛ در واقع من می‌گویم که ما با «روایت» مواجهیم یا با «مستند»؟ در این باره اطلاع ندارید؟
امیلی امرایی: من فکر می‌کنم هیچ زنی در لحظه‌ای که در معرض آزار جنسی قرار می‌گیرد با خودش دوربین مدار بسته ندارد. حتی در همین قوانین و فقه اسلامی هم این وجود دارد که وقتی درباره‌ی چیزی چند نفر شهادت می‌دهند همین هم قابل اتکاست.
ولی اینکه آقای آغداشلو و وکیلشان می‌توانند از باگ‌های قانونی استفاده کنند بحث دیگری‌ست. جدا از اینکه از آقای آغداشلو بخواهیم بترسیم یا اینکه وکیلشان ممکن است از ما شکایت کند مسئله این است که آن مصاحبه مصاحبه حرفهای نبود یعنی شرق آمده و از فرصتی…
انصاف نیوز: مثالی که زدم اصلا متوجه شما نبود. بیشتر منظورم اصل آن گزارش است. من می‌گویم که احتمالا مستندی وجود نداشته. البته شما به درستی می‌گویید که در لحظه تجاوز دوربین همراه هیچ زنی نیست.
امیلی امرایی: اصلا بحث تجاوز هم نیست بحث آزار جنسی‌ست. با هم فرق می‌کنند.
بحث قدرت است. آن آدم در مقام استاد داشته آدم‌ها را در واقع تخطئه می‌کرده. بخشی از آدم‌هایی که در آن گزارش حرف زده‌اند حتی نگفته‌اند که آزار جنسی دیده‌اند. طبق روایت‌ها ایشان تمام تلاشش این بوده که این‌ها را معذب کند.
ببخشید وقتتان را گرفتم ولی ترجیح می‌دهم اصلا حرفهای من را کار نکنید ولی من به شما می‌گویم که بروید مصاحبه نیویورک‌تایمز را بخوانید. گایدلاینش هم بخوانید و خودتان تصمیم بگیرید که چه کاری قرار است با گزارشتان کنید.
«من از ابتدا گفتم مصاحبه است» | «شما نگفتید رویکردتان چیست»
انصاف نیوز: آخر من اول مصاحبه عرض کردم…
امیلی امرایی: من عذر میخوام ولی احساس می‌کنم با رویکرد شما اصلا چیز (راحت) نیستم و برای همین ترجیح می‌دهم که اصلا حرف نزنم. وقتتون هم گرفتم.
انصاف نیوز: ولی اصل اینکه منتشر نکنیم یا اینکه رویکردی داشته باشیم چون…
امیلی امرایی: ببخشید آخر من نمی‌دانستم که چطور می‌خواهید به موضوع نگاه کنید. الان احساس می‌کنم که ترجیح می‌دهم با رسانه شما حرف نزنم. فکر کنم این حق را دارم دیگر! نه؟!
انصاف نیز: بالاخره اولش باید می‌گفتید.
امیلی امرایی: من اولش که نمی‌دانستم شما قرار است چطور مصاحبه را پیش ببرید. من نمی‌دانم چطور می‌توانم کمک کنم. کمکی که می‌توانم کنم در ازای وقتی که از شما گرفتم این است که ترجمه‌ی آنچه پیشنهاد دادم را برایتان بفرستم.
انصاف نیوز: من می‌توانم متن را با شما چک کنم؟
امیلی امرایی: وقت اضافه نگذارید. من ترجیح می‌دهم کار نکنید. مرسی.
انصاف نیوز: آخر فک نکنم ممکن باشد.
امیلی امرایی: من ترجیح می‌دهم حرف نزنم. ببخشید وقتتان را گرفتم
انصاف نیوز: من فکر نکنم بشود کنسلش کرد.
امیلی امرایی: چرا می‌شود. این چجور اصولیه که شما دارید؟ من روزنامه‌نگارم. داری به من میگی دختر خوب؟!
انصاف نیوز: اما اولش به شما گفتم!
امیلی امرایی: من اولش نمی‌دانستم شما می‌خواهید مصاحبه را چطور پیش ببرید و رویکردتان چیست. اگر می‌دانستم از همان اول با شما حرف نمی‌زدم.
اکبر منتجبی: مصاحبه با هر شخصی فی نفسه اتفاق خوبی‌ست اما…
اکبر منتجبی، رئیس هیات مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران در مورد نقدهایی که به مصاحبه شرق شده، به انصاف نیوز گفت:
«اصل مصاحبه با هر شخصی فی نفسه اتفاق خوبی‌ست اما فراموش نکنیم که مصاحبه با افرادی که درباره‌ی آنها مسایل و موضوعاتی که بخشی از جامعه را درگیر خود کرده است، نیازمند صراحت است.
در گفتگوی روزنامه شرق با آقای آغداشلو، آیا مصاحبه‌کننده این صراحت را دارد؟ من ندیدم. من کل مصاحبه را خواندم و فیلم آن را نیز دیدم. به نظر آقای یزدان‌پرست می‌توانست صریح و روشن سئوالاتی را که درباره آیدین آغداشلو دارد، بپرسد اما این کار را نکرد.
مصاحبه با آغداشلو طبعا از نوع مصاحبه‌هایی‌ست که از پیش برنامه آن ریخته شده. در این فاصله مصاحبه‌کننده هم می‌توانست نظرات آزاردیدگان را جویا شود. حتی می‌توانست از وکیل خانم‌های آزار دیده، روند پرونده را جویا شود تا بداند این پرونده در چه وضعیتی است. اطلاعات جدید، دست مصاحبه‌کننده را پر می‌کرد.
طبیعی است که آقای آغداشلو هنگامی که مورد پرسشی درباره آزار زنان قرار بگیرد، آن را رد کند اما آیا مصاحبه شونده باید بپذیرد؟ اینجاست که مصاحبه محل اعتراض است. در واقع پذیرش نظر آقای آغداشلو توسط مصاحبه‌کننده، باعث اعتراض شده است. یعنی روزنامه یک سوی ماجرا ایستاده است.
مصاحبه‌کننده از آغداشلو درباره شکایت و آزار دختران پرسیده، او رد کرده و گفته که این یک توطئه بوده، اساسا چنین چیزی نبوده و پرونده‌ای هم تشکیل نشده است. اینجا سوال بعدی می‌توانست این باشد که پس مبنای سخن وکیل پرونده و آزاردیدگان چیست؟ او اگر با آزاردیدگان صحبت کرده بود و اطلاعاتی از آنها داشت می‌توانست بگوید که «اما پرونده‌ای با شکایت از شما در شعبه فلان تشکیل شده است. آیا همچنان این موضوع را رد می‌کنید؟»
قربان قدت و بالایت آقای آغداشلو!
اما می‌بینیم که چنین اتفاقی نیفتاده است. در مصاحبه ما با چالشی روبرو نیستیم. سئوالاتی پرسیده شده و طرف مقابل هم جوابی داده است. حتی در جاهایی مصاحبه‌کننده قربان قد و بالا و چشم و ابروی آقای آغداشلو هم رفته! حتی به جانبداری از او هم پرداخته که زنان و دخترانی بوده‌اند که ممکن است میلی به ایشان داشته‌اند اما چون به هدف نرسیدند این حرف‌ها را زده‌اند. به نظرم این سئوال نبود. این اتهام بود. چنین سخنی از جانب مصاحبه‌کننده بسیار بد بود. به اینجا که رسیدم من فکر کردم شاید دو طرف توافقی کرده‌اند که مصاحبه دردسرساز نباشد.»
انصاف نیوز: این بی‌انصافی نیست؟ همین که با پرداختن نصف و نیمه به نوعی موجب اعاده‌ی حیثیت از آن فرد شوند؟
اکبر منتجبی: تا زمانی که پرونده بررسی نشود، حکمی صادر نشود و جزئیات آن برای عموم منتشر نشود، به نظرم ایشان همچنان در مظان اتهام هستند. من البته در مقام حکم دادن نیستم اما در این مصاحبه اگر به جزئیات این پرونده پرداخته می‌شد، نه تنها زوایای جدیدی از موضوع روشن می‌شد، بلکه حتی می‌توانست بهترین مصاحبه سال لقب بگیرد. اما آقای آغداشلو مانند گذشته اتهامات را رد کردند. آنطرف هم همچنان بر نظر خود اصرار دارد. مصاحبه‌کننده می‌توانست زوایای جدیدی را برای ما باز کند. اما چنین نشد.
روزنامه‌نگار می‌تواند با هر کسی صحبت کند اما باید چیزی به مخاطب اضافه کند
انصاف نیوز: بیانیه‌ای در نقد این مصاحبه نوشته شده که به امضای روزنامه‌نگاران و خبرنگاران مطرحی هم رسیده. در این بیانیه گفته شده که اگر شرایط برای انتشار آزادانه‌ی روایت آزاردیده‌ها ممکن نیست پس بهتر است که رسانه‌ها به متهم به آزارگری هم تریبون ندهند. نظرتان در این مورد چیست؟
اکبر منتجبی: من این بیانیه را هنوز ندیدم. اما به نظرم نمی‌توان حکم کلی داد که وقتی نمی‌شود با یک طرف ماجرا صحبت کرد با طرف دیگر هم صحبت نکنیم! در همین مصاحبه اگر مصاحبه کننده سئوالات صریح‌تری می‌پرسید یا طرف را به چالش می‌کشید شاید شما الان این سئوال را مطرح نمی‌کردید. روزنامه‌نگار می‌تواند با هر کسی صحبت کند اما باید در مصاحبه خود زوایای جدیدی از شخص مصاحبه شونده را برای مردم روشن کند.
انتهای پیام
