تناقض در راهبرد یا راهبرد تناقضی؟

ابوالفضل نجیب، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

آنچه این روزها در خصوص راه حل برای برون رفت از چالش های منطقه ای بخصوص در خصوص سوریه شاهد هستیم بر دو رویکرد تناقض در راهبرد و راهبرد تناقضی مبتنی است.

به این معنی که از یک سو اظهاراتی شبیه رئیس مجلس که قوین خواستار امنیت و ثبات در سوریه است و همچنین علاءالدین بروجردی که برای ایجاد آرامش و ثبات و همگرایی جریان های سیاسی راه حل رفراندوم شبیه جمهوری اسلامی پیشنهاد می دهد و در همان حال برخی دیگر هم تنظیم رابطه با سوریه را منوط به رفتار حاکمان تازه سوریه با جمهوری اسلامی می کند، اما همزمان دلایل کافی، بر نفی این راهبرد اشاره و دلالت دارد.

به این تناقض افزون کنید مواضع کج دار و مریز  که هر چند بر وضعیت بلاتکلیفی درباره آینده رابطه با سوریه تاکید و دلالت دارد، اما با خوش بینی هم شده می توان به راهبرد تنش زدایی تعبیر کرد. می شود این رویکرد را با مواضعی مقایسه کرد که اگر چه در صورت ظاهر مواضع رسمی و دیپلماتیک محسوب نمی شوند، اما ماهیتن تنش زا و تبعات خاص خود را به همراه دارند و خواهند داشت. با این حساب وضعیت موجود را بر دو فرض می توان تحلیل کرد.

فرض اول این که اختلاف نظرهای تا این اندازه متفاوت و متناقض از سردرگمی در اتخاذ یک راهبرد واحد برای تنظیم رابطه با سوریه حکایت دارد که می تواند ناظر بر برخی اختلافات شدید باشد. فرض دوم می تواند مبتنی بر یک راهبرد تاکتیکی باشد که تناقض را در ماهیت و ذات خود نمایندگی می کند. رویکردی که اغلب به چماق و هویج تعبیر می شود که سالهاست تجربه و دنبال می شود.

فارغ از این که وضع موجود را ناشی از تناقض در راهبرد یا راهبرد تناقضی تعبیر کنیم، اما آنچه حائز اهمیت نشان می دهد تبعات و پیامدهای غیر قابل پیش بینی رویکرد یک بام و دو هوایی در قبال حاکمان جدید سوریه است که تا امروز اغلب کشورهای دنیا و تمامی کشورهای منطقه موجودیت و موضوعیت آنها را نه تنها به رسمیت شناخته که برای شروع و گسترش روابط سیاسی و اقتصادی با حاکمان جدید اعلام آمادگی کرده اند.

موضوع دیگر گره خوردن این شرایط با بحران های موازی در سیاست خارجی و با روی کار آمدن ترامپ است. آنچه در این خصوص هم شاهد هستیم حکایت از راهبردی شبیه تنظیم رابطه با سوریه است. به یک معنی راهبرد انفعالی که همه چیز را مشروط به آینده و به تعبیری رفتار دیگران با ما می کند.

انتهای پیام