امنیت شغلی پایین در بین کارگران پیمانی
عدم تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی نه تنها بی‌عدالتی آشکار است، بلکه باعث تضعیف انگیزه و کاهش بهره‌وری در سازمان‌ها می‌شود.
به گزارش سایت پیام آشنا (استان البرز)، «تعلل در تصویب «طرح ساماندهی استخدام کارکنان دولت» نشان می‌دهد اراده‌ای برای به نتیجه رساندنِ آن وجود ندارد؛ بعد از بررسی‌هایِ بسیارِ این طرح در مجلس و رفت و برگشتش به مجلس و شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام، آیا وقت آن نرسیده که مسئولان تصمیمی قاطع در مورد این طرح بگیرند و از شعار و وعده‌های تکراری بپرهیزند؟
طرح ساماندهی از دوره قبلِ مجلس مطرح و مورد بررسی قرار گرفت اما علی‌رغم تبلیغاتِ بسیار و وعده‌ها این طرح هنوز به نتیجه نرسیده است؛ سال‌ها نیروهای شرکتی با تمام توان و تعهد خود در کنار سایر کارکنان با حقوق بسیار کمتر از نیروهای رسمی و قرارداد مستقیم کار کردند اما همچنان از حق تبدیل وضعیت و امنیت شغلی محروم هستند.
قراردادهای پیمانکاری اواسط دهه‌ی ۷۰ وارد قراردادهای کار شد و قرار بود پیمانکاران، در کارهای با ماهیت موقت وارد شوند، اما بعد از مدتی پیمانکاران، کارهای با ماهیت دائم را هم به دست گرفتند. حضور گسترده پیمانکاران سبب شد، کارگران حتی برای رسیدن به حداقل حقوق خود نیز دچار مشکلاتِ بیشتری شوند.
کارگران پیمانکاری نسبت به کارگران قراردادی امنیت شغلی کمتری دارند و قدرتِ بسیار کمتری برای پیگیریِ حقوقشان دارند. بسیاری از کارگران پیمانکاری حتی از دریافتِ به موقعِ حقوق محرومند. حق بیمه بسیاری از آن‌ها درست رد نمی‌شود. گاهی حتی چند ماهی حقوق خود را دریافت نمی‌کنند.
عدم تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی نه تنها بی‌عدالتی آشکار است، بلکه باعث تضعیف انگیزه و کاهش بهره‌وری در سازمان‌ها می‌شود و شرایطی ایجاد می‌کند که نیروهای متخصص به دلیل‌عدم امنیت شغلی از توان و ظرفیت خود به طور کامل استفاده نکنند.
این نیروها با حقوق و مزایای کمتر از حد استاندارد و بدون امنیت شغلی در سخت‌ترین شرایط کار می‌کنند. متاسفانه تاکنون هیچ اقدام جدی‌ای برای رفع مشکلات آن‌ها انجام نشده است. کارگران از وعده‌های تکراری خسته شده‌اند.»
انتهای پیام
