پیام‌هایی که برای درگذشت سیدحسن افتخارزاده منتشر شد
محسن حسام مظاهری در یادداشتی کوتاه با عنوان «پیام‌ها و رابطه‌ها» در صفحه‌ی شخصی خود نوشت:
«از بین فقها و مراجع تقلید، آقایان علی کریمی جهرمی، یدالله دوزدوزانی، جعفر سبحانی، سیدصادق شیرازی و سیدمحمدحسینی زنجانی با صدور پیام‌های تسلیت برای آقای سیدحسن افتخارزاده سبزواری (جانشین شیخ محمود حلبی و دومین زعیم انجمن حجتیه) از وی تجلیل کردند.
صدور پیام توسط آقایان کریمی، زنجانی و دوزدوزانی که از نمایندگان جریان سنت‌گرای حوزه به‌شمار می‌روند، به‌جهت ارتباطات ریشه‌داری که از گذشته با مرحوم افتخارزاده و انجمن داشته‌اند، قابل انتظار بود. اما دو پیام دیگر، شیرازی و سبحانی، از نظر تعلق به جریانات بدیل تشیع سنتی جالب توجه است. به ویژه پیام آقای سبحانی که از مراجع نزدیک به نظام محسوب میشود. البته در پیام آقای شیرازی، به ترجمه‌ی کتاب «کلمة الامام المهدی» (اثر سیدحسن شیرازی) توسط مرحوم افتخارزاده اشاره شده که وجهی برای تجلیل باشد».
یادداشت مرتضی کیا
یادداشت مرتضی کیا، از نزدیکان مرحوم محمدرضا حکیمی و مرتبطین با مرحوم افتخارزاده که در اینستاگرام منتشر کرده است:
انسان فقط یک معلّم دارد!
یکم:
گفت: در چه حالی؟
گفتم: گوسفندی را مانم که از گله جامانده و چوپان را هم گم کرده است؛ عن‌قریب است که هلاک شود.
دوم:
تا دلتان بخواهد آخوند گیج و گنگ و ندانم‌کار و اتلاف‌گر دیده‌ام. اما سید حسن افتخارزاده بیش از هر صفت و ویژگی ممتاز دیگر که می‌خواهم چند سطر درباره‌اش بنویسم، آخوندی کاربلد و مسلط و تشکیلاتی بود.
سوم:
برخلاف انگاره‌های رایج کنونی، انسان فقط یک معلّم دارد. و من وقتی آن یک معلّم را از دست دادم، در تکاپوی معلّمی بودم تا جای خالی و تاریکی فقدان او را پر کند. پریشانی‌ها و پرس‌وجوها و برخی خاطرات دور، مرا -از جمله- به خانهٔ او رَه‌نمون کرد. شماره تلفنی دادند تا درخواست ملاقات دهم. شمارهٔ خانه بود و خودش تلفن را جواب داد. روز و ساعت را هماهنگ کردیم. بعدا دیدم که همه تلفن‌ها را مستقیم و بی‌واسطه خودش پاسخ می‌دهد. اکثر تماس گیرندگان هم سوال‌های خیلی معمولی و دم‌دستی داشتند. در دسترس مردم بود، با هر نیازی و سوالی و خواسته‌ای… [«احدی به تو عرض حاجت نکند جز اینکه به او عطا کنی…» بخشی از توصیه امام رضا به امام جواد.]
چهارم:
فلسفه خواندن و دکتری فلسفه او، که مشی علمی و معارفی‌اش در تبیین علومِ وحیانی و معارف الهیِ اهل بیت، با نقد و نفی آموزه‌های فلسفی و عرفانی و اصطلاحات ذهن‌ساز بشری آن آغاز میشود، نشان می‌دهد که بر همه تاریکی‌های وجودی‌اش غلبه کرده بود. این روشنی را می‌شد از کلام و چهره خندان و روشن او نیز به خوبی دریافت. این همان روشنایی‌ای بود که در طلبش بودم. همان نوری که در سیمای دیگر معلمان، نمی‌توانستم پیدا کنم. «سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ…».
پنجم:
در اثنای گفت و گو، و در اثر انرژی بالایی که هم‌صحبتی با چنین بزرگانی نصیب انسان می‌کند و او را بالا می‌آورد، تخس بازی‌ام گل کرده بود و بحث و گفت و گو را به سمت رهبری انقلاب کشاندم و اسم آیت الله خامنه‌ای را به زبان آوردم و خواستم تا خاطراتش از ایشان را هم بگوید. در چهره‌اش خیره شدم و چشمانم را به او دوختم تا حالت چهره و همان رنگ رخساری که خبر می‌دهد از سرّ درون را بیابم… همیشه برای من مهم است که بفهمم موضع انسان‌ها نسبت به مسائل گوناگون چقدر ناشی از درونیات و نفسانیات و حب و بغض و داوری‌های شخصی و یا چقدر بی‌طرف و منصفانه است. با همان چهره بَشّاش و خندان شروع کرد به خاطراتی از ایشان گفتن. اصلا و ابدا انتظار نداشتم رهبر جریانی که سالهاست از سوی نظام سیاسی فعلی، مورد بی‌مهری واقع شده است، این چنین زلال و رها و منصف نسبت به عالی‌ترین مقام آن نظام باشد.
آری؛ همان‌طور که گفتم، او بر همه تاریکی‌های وجودی‌اش غلبه کرده بود. این را به وضوح می‌شد در آن شخصیت دید.
ششم:
از فرصت استفاده کردم و چند خواسته را مطرح نمودم. وقتی ملاقات تمام شد ایشان تا آستانه درب منزل، بنده را همراهی کردند. در همین اثنا برای آن خواسته دنیایی فکری کرده بودند و استخاره‌ای هم گرفته بودند و نتیجه را هم فرمودند. برایم جالب شد. فکر می‌کردم که حالا ما یک حرفی زده‌ایم و ایشان هم شنیده / نشنیده گرفته‌اند.
اما درباره آن خواسته‌ای که دنیایی نبود… خیلی شگفت زده شدم. چندی پیش که از یکی از دوستان، احوال پرس ایشان بودم، گفتند که حاج‌آقا درباره بنده و آن جلسه به ایشان گفته‌اند و پیگیری هم داشته‌اند. از این محکم‌کاری در حق یک سوال کننده خیلی شگفت زده شدم.
هفتم:
این ضایعه را به عموم خواهران و برادران ایمانی‌ام در سراسر ایران و جهان تشیع که امروز داغدار فقدان یکی دیگر از خادمان حضرت حجت و کفیل یتیمان علمی و معارفی اهل بیت می‌باشند، تسلیت و تعزیت میگویم.
همچنین عرض تسلیت به رهبری نظام، که با رویکردی حکیمانه و سهل‌گیرانه، از ایراد فشارهای بیشتر و سخت‌تر از سوی کوته‌نظران قشری مسلک به این جریان جلوگیری کردند، و حتی در برهه‌ای اجازه کمک‌گیری از آنان را در عرصه‌های مختلف صادر نمودند.
و نیز به عموم نهادها و دستگاه‌های دینی و فرهنگی معطل و بلاتکلیف و کم‌عمل و پرادعا که در این چند دهه اخیر، خدمات شایان و کم‌نظیر این معلمان جریان‌ساز را نتوانستند ببینند و درک کنند و بهرمند گردند و زمینه بهرمندی سایر جوانان و نوجوانان بی‌پناه را فراهم کنند نیز تسلیت میگویم. تسلیتی مضاعف.
۲۷ دی ماه ۱۴۰۳
مرتضی کیا
پیام آیت الله سبحانی
بسم الله الرحمن الرحیم
إنّا للّه و إنا الیه راجعون
دریافت خبر درگذشت دانشمند محترم ، حضرت حجه الاسلام و المسلمین جناب آقای سید حسن افتخار زاده سبزواری موجب تأسف شد. آن فقید سعید عمر پر برکت خود را صرف تبیین و تدریس تعالیم نورانی مذهب شیعه و تألیف کتابهای فراوان کرد و به دفاع علمی از عقیده به وجود مقدس امام عصر علیه السلام پرداخت.
این جانب این ضایعه را به محضر امام عصر ارواحنا فداه و نیز به شاگردان و علاقه مندان ایشان و به خانواده محترمشان تسلیت می گویم و برای آن عالم پرتلاش غفران و رضوان مسألت دارم.
قم المقدسه – جعفر سبحانی
28 دیماه 1403
پیام سید عطاءالله مهاجرانی
سید عطاءالله مهاجرانی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت اصلاحات در توییتی نوشت: رحمت الله علیه. رضوان خدا بر مرحوم ٱیت الله سید حسین افتخارزاده. همه وجودش لطف و کرامت و صفا بود. من در دوران نوجوانی ایشان را بارها در تهران دیده بودم. در سمینار های سالانه انجمن حجتیه.
پیام آیت الله کریمی جهرمی
بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
با کمال اندوه، خبر ارتحال خادم دلباخته آستان مقدس مهدوی، دانشمند محترم حجت الاسلام و المسلمین آقای حاج سید حسن افتخارزاده رضوان الله تعالی علیه را دریافت کردم.
آن روحانی خدوم با اعتقادی راسخ و به پشتوانه سال ها تلمّذ در محضر بزرگان حوزه های علمیّه، در راه مبارزه با فرق انحرافی و مخالفان مذهب حقّه و دفاع از مکتب تشیّع تلاش نمود و نشر نام مولایش حضرت ولی عصر عجل الله فرجه را سرلوحه کار خود قرار داد و با سفرهای تبلیغی، برگزاری جلسات مذهبی در راستای تبیین دقیق تاریخ اسلام، مجاهدت های علمی گوناگونی را به سرانجام رساند. عاش سعیدا و مات سعیدا
ارتباط مستمر با مراجع و روحانیت، اعتدال و میانه روی در مسیر هدایت جامعه، تحمل سختی ها در راه نشر معارف اهل بیت علیهم السلام، اهتمام به عزاداری حضرت سیدالشهدا علیه السلام و همت بر تربیت شاگردان برجسته برای دفاع از مکتب و مذهب از ویژگی های مهم ایشان بود که باید سرمشق همه ی اهل ایمان و پیروان راستین حق و دوست داران و علاقمندانشان قرارگیرد.
اینجانب با تاسف فراوان، فقدان این خدمتگزار دین را به محضر مقدس ولی نعمتمان حضرت ولی عصر ارواحنافداه، بیت محترم، دامادهای فاضل و گرامی و همچنین به روحانی وارسته، آیت الله آقای حاج سید محمد حسین سبط الشیخ دام بقاه و همه بهره مندان از محضرشان تسلیت می گویم و از خداوند متعال می خواهم در این شب بابرکت، ایشان را در مستقر رحمت خود جای دهد و با موالیانش، به خصوص حضرت سید الشهدا علیه السلام محشور فرماید.
و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
۱۵ رجب المرجب ۱۴۴۶
علی کریمی جهرمی
پیام آیت الله سید صادق شیرازی
بِسم اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
با نهایت تأسف و تأثر، خبر رحلت عالم وارسته و دانشمند خدوم و خلوق ، مرحوم حجت‌الاسلام و المسلمین حاج سید حسن افتخارزاده سبزواری (رضوان الله تعالی علیه)، موجب حزن و اندوه مرجع عاليقدر و مؤمنین و دوستداران علم و فضیلت شد.
این عالم جلیل‌القدر عمر با برکت خود را وقف خدمت به دین مبین اسلام و فرهنگ غنی اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام به ویژه نشر و گسترش معارف حضرت بقیة الله الأعظم (عجل الله فرجه الشریف ) نمود. وی با تعهد و دلسوزی در عرصه‌های تدریس، تألیف، تحقیق و منبر به ترویج معارف حقه اسلامی پرداخت و در پاسخ به انحرافات اعتقادی و دینی، با قلم و بیان روشنگرانه خود مجاهدت‌های ارزنده‌ای داشت.
از جمله آثار ماندگار ایشان، ترجمه کتاب ارزشمند کلمةُ الإمام المهدی (عجل‌الله فرجه الشریف)، تألیف مرحوم شهید آیت‌الله سید حسن شیرازی (رضوان‌الله تعالی علیه)، است که حدود سی سال پیش به همت ایشان ترجمه شد . این اثر در سال‌های اخیر با تلاش و نظارت خاص مرحوم افتخارزاده تحقیق و بازنویسی شد و در ده جلد منتشر گردید که به‌حق اثری بی‌نظیر و ارزشمند در حوزه معارف مهدوی به شمار می‌رود.
این ضایعه بزرگ را به محضر مقدس حضرت بقیة الله الأعظم (عجل الله فرجه الشریف) و حوزه های علمیه و علمای اعلام و بیت مکرم افتخارزاده و سایر منتسبین و شاگردان و ارادتمندان ایشان تسلیت عرض میکنیم.
از درگاه خدای متعال برای آن فقید سعید، که در روز شهادت عقیله بنی‌هاشم، حضرت زینب کبری (سلام‌الله علیها)، به لقاء الهی پیوست ، علو درجات و رحمت و رضوان واسعه الهی و همنشینی با اجداد طاهرینش (علیهم الصلاة و‌السلام) و برای بازماندگان و شاگردان و سایر منتسبین، صبر جمیل و اجر جزیل مسئلت داریم.
دفتر آيت الله العظمى سيد صادق شيرازی دام ظله – قم مقدس
١۵ رجب الاصب ١۴۴۶ هجری قمری
یادداشت پویانفر
محمد حسین پویانفر، مداح، در صفحه‌ی شخصی خود در متنی با تیتر «خادم امام زمان» نوشت:
هرچه خواند…
هرجا رفت…
هرچه گفت…
همه و همه‌اش…
نشانی از محبوب داشت!
کوچه به کوچه و شهر به شهر…
منبر رفته و دست‌گیری کرده!
تا یادمان نرود در شادی و غم…
گرفتاری و آسودگی…
پناهی جز حجت خدا نداریم!
جهانِ جانش را…
خرج ایتامِ آلِ‌محمد کرد…
تا دست‌های خالی را…
پُر کند از نام و یادِ حجت‌بن‌الحسن!
مردِ موسفیدِ شهر و…
روسپیدِ آستانِ علوی…
همین ساعت و لحظه…
جانش را به جانان سپرد…
و به دیدار مولایش رهسپار شد!
از قدیم هم گفته‌اند:
مرگ… سرقفلی دارد!
نیمه‌ی رجب…
شب جمعه…
شب زیارت…
شد شروع وصال او و مولایش!
دیدار ان‌شاءلله بهشت ۱۳۲۱ – ۱۴۰۳
پ.ن
اولین و آخرین دیدار من با این مرد،
دیشب بود!
او در حال احتضار بود و…
لحظه‌ای که #روضه می‌خواندم…
اشک روی چشمش نشست!
حالا دست‌ش از دنیا کوتاه شده!
کاش یادمان بماند نقطه‌ی اشتراک ما…
عشقِ علی و اولادِ اوست!
حتی اگر دیدگاه‌مان متفاوت باشد؛
عشق و ارادت‌مان که یکی‌ست!
و مَنِ کم‌ترین…
خاکِ پایِ دوست‌دارانِ اهل‌بیتم
یادداشت مهدی دقیقی
مهدی دقیقی در اینستاگرام نوشت:
انا لله و انا اليه راجعون مربی نمونه
در عصر برهوت معرفت و زمانه خشکسالی سرزمین عالمان از دست دادن عالمی پاک سرشت چونان سید حسن افتخارزاده به مثابه برخورد تبری تیز بر ریشه پرورش و فروریختن ستونهای ساختار امید و به تعبیر رسای روایت رخنهای غیر قابل جبران در پیکره ترویج و تبلیغ دین است.
افتخار زاده عالمی در تراز و فرهیختهای ممتاز بود که دانش کهن حوزه و ساختار علمی دانشگاه را درهم آمیخت و از ترکیب آن با صداقت ، صراحت ، بی آلایشی و ایمان قلبی عمیق خویش به معتقدات الگویی همیشگی برای مربی” نمونه بودن را رقم زد. او به همگان آموخت در بیان معارف زبان تکلف و پیچیدگی را به استخدام نگیرید و در ارتباط با خلائق شیوه مردم داری عوامانه را راه روشن خویش قرار دهید . او ثابت کرد غامض ترین معارف کلامی و اعتقادی را میشود چونان ساده کرد که به جان همه گان بنشیند و شهد شیرین معرفت ال الله به جان توده های مختلف چشانده شود بدون آنکه در افراط احتیاطات بیهوده رفتاری یا تفريط لودگی گرفتار شد.
شاخصه اصلی آیت الله دکتر سید حسن افتخارزاده این بود که سید حسن افتخارزاده بود او خودش بود ، تصنع و بازی را نمی دانست و به رفتارهای ساختگی در رابطه گرفتن با مردم بعنوان ابزار و وسیله اصالت نمی داد.
دهها خصیصه چون این زیورهای اخلاقی و انسجام فکر او در اداره پیرامون خود امنیت روانی در رگهای دغدغه مندان دین و فرهنگ شیعه تزریق مینمود و دلگرمی می افزود حال با فقدان این گوهر تابان باید دست دعا به اضطرار بلند کنیم و از حجت خدا جبران این ثلمه را در این وانفسای بی کسی مسئلت کنیم “مربی” نمونه این گونه بود که شایستگی یافت تا مصداق این روایت پاک قرار گیرد.
هر کس برای خدا دانش بیاموزد و به آن عمل کند و به دیگران آموزش دهد، در ملکوت آسمانها به بزرگی یاد شود و گویند: …. تَعَلَّمَ لِلَّهِ وَعَمِلَ اللَّهِ وَعَلَّمَ اللَّهِ
برای خدا آموخت و برای خدا عمل کرد و برای خدا آموزش داد. الذريعه الى حافظ الشريعه ج1، ص56)
این مصیبت شکننده را به قطب عالم وجود حضرت ولی عصر علیه السلام، خانواده، دوستداران شاگردان و ارادتمندان آن عالم، خدوم به دستگاه مهدویت تسلیت میگویم
مهدی دقیقی / ۱۵ رجب ۱۴۰۳
انتهای پیام
