اختیارات «رؤسای جمهور استان‌ها» تا کجاست؟ | عبدالامیر نبوی
سیدعبدالامیر نبوی، عضو هیئت علمی مطالعات منطقه‌ای دانشگاه تهران، در یادداشتی به بهانه‌ی سخنان محمدرضا عارف، معاون اول ریاست جمهور درباره‌ی اختیارات استانداران و ایده‌ی فدرالیسم، در گاه‌نامه‌ی مانتره زیر نظر کانون ایران‌شناسی دانشگاه تهران نوشت:
«سخنان معاون اول رئیس‌جمهوری درباره جایگاه و گستره‌ی نقش استانداران، واکنش‌های انتقادی زیادی را در پی داشت که قابل انتظار بود. عمده‌ی مخالفت‌ها هم ناشی از آن بود که چنین سخنانی در ترکیب با گفته‌های پیشین آقای خاتمی، رئیس‌جمهور سابق، گویای تمایل تعدادی از کنشگران سیاسی به اجرای نسخه‌ی فدرالیسم در ایران است.
در کنار تمامی مباحث و دلایلی که برای مخالفت با چنین سخنانی طرح شد، یک نکته ناگفته ماند؛ اینکه استانداران از چه اختیاراتی برخوردار خواهند شد که تاکنون نداشته‌اند؛ به‌عبارت دیگر، آنان به‌عنوان «رئیس‌جمهور استان» خود از این پس چه کارهایی می‌توانند انجام دهند؟
پرسش و دغدغه‌ی مهم دقیقا همین‌جاست؛ آنان مثلا می‌توانند پنجاه درصد معاونان و مدیران خود را از میان زنان انتخاب کنند؟ می‌توانند بدون نگرانی از کارشکنی‌های پیدا و پنهان برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی اقدام کنند؟ می‌توانند با آسودگی خیال برای سفر ایمن گردشگران خارجی برنامه‌ریزی کنند؟ می‌توانند دستور به رفع فیلترینگ در استان خود دهند؟ می‌توانند جلوی دخالت‌های نیروهای فاقد صلاحیت را در امور دانشگاه‌های استان خود بگیرند؟
می‌توانند دستور دهند تصویر آلات و لوازم موسیقی در شبکه‌های تلویزیونی استانی پخش شود؟ می‌توانند سلامت کنشگران مدنی، به‌خصوص در حوزه‌ی محیط زیست، را تضمین کنند؟ می‌توانند از حق آزادی بیان -دست‌کم روزنامه‌نگاران- به نحو مؤثری دفاع کنند؟ می‌توانند حضور دختران و زنان را در ورزشگاه‌های آن منطقه به نتیجه برسانند؟
به‌نظرم، اگر قرار نیست استانداران از چنین اختیاراتی برخودار باشند، طرح چنین گفته‌هایی بیشتر به یک شوخی شبیه است.»
شماره‌ی هشتم گاه‌نامه‌ی علمی-فرهنگی مانتره به صاحب‌امتیازی کانون ایران‌شناسی دانشگاه تهران با محوریت واکنش به سخنان معاون اول رئیس‌جمهور منتشر شد، با این عنوان: «به نام تمرکززدایی، به کام نابودی ایران»؛ یادداشت ۱۵ استاد دانشگاه و پژوهشگر برجسته در واکنش به سخنان آقای محمدرضا عارف، معاون اول ریاست جمهوری درباره‌ی اختیارات استانداران و ایده‌ی فدرالیسم.
انتهای پیام
