مذاکره و فرضیات پیش رو | ابوالفضل نجیب
ابوالفضل نجیب، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
اظهارات همزمان چند مقام رسمی و غیر رسمی از جمله معاون وزیر اطلاعات، سخنگوی وزارت امورخارجه و لاریجانی و… حاکی از نتایج فرضی بعد از ردوبدل شدن احتمالی سیگنال ها و یا پیام های محرمانه میان ایران و دولت ترامپ است. آنچه حداقل از اظهارات این سه استنباط می شود بر این گمانه زنی ها اشاره دارد:
1- این که ایران بعد از اعلام رسمی آمادگی برای مذاکره با آمریکا مترصد دریافت درخواست رسمی آمریکا برای مذاکره بوده که با سکوت دولت آمریکا و همزمان با فشارهای داخلی حداقل بطور موقت از اعلام رسمی مذاکره عقب نشینی کرده است. اظهارات لاریجانی در این خصوص که آمریکا تا کنون درخواست مذاکره با ایران نداشته می تواند ناظر بر این ادعا تلقی شود.
2- فرض دوم بر این است که در مذاکرات دست گرمی اعلام نشده آمریکایی ها شروطی گذاشته باشند که مورد پذیرش نبوده و به این ترتیب صورت مسئله اصلی که مذاکره علنی بوده، منتفی شده است. تاکید معاون وزیر اطلاعات بر این که فعلن زمان مناسبی برای مذاکره نیست، ناظر بر این ادعا است.
3- فرض سوم بر این است که سیگنال های فرستاده شده به دولت ترامپ برای مذاکره با اهداف از پیش تعیین شده بوده و از اساس اراده ای برای ورود به مذاکره در کار نبوده است.
4- فرض چهارم بر این است که سرانجام تقابل میان دو جناح موافق و مخالف با مذاکره منجر به غلبه مخالفان بر موافقان شده باشد. اشاره پزشکیان به این که حل بیشتر مشکلات از توان ما خارج است، می تواند اشاره ای غیر مستقیم به مغلوبه شدن او و ختم مذاکرات و مجادلات درون قدرت بر سر راه حل مذاکره برای حل مشکلات بزرگ باشد.
5- فرض آخر بر این است که وضعیت موجود و بلاتکلیفی و معلق گذاشتن صورت مسئله نیز در این مسیر می تواند بخشی از راهبرد یا تاکتیک برای ورود نهایی به مذاکره با آمریکا باشد. این ادعا ناظر بر مواضع زیگزاگی هفته ها و ماه های اخیر و مسبوق به تاکتیک هایی است که در گذشته و به تناوب و ضرورت مذاکره با آمریکا را منوط به شرط و شروط کرده است.
هر کدام از این گمانه ها که به حقیقت نزدیک یا پاسخ قطعی به شرایط موجود باشد، آنچه مسلم است این که آمریکا نه ضرورتی برای پیش قدم شدن در مذاکره می بیند و نه دولتش اولویتی برای مذاکره دارد. آنچه ترامپ و دولت او از روند موجود انتظار دارند برآورده و تامین خواهد شد. به این معنی که گذشت زمان با هر فرض و تحلیلی از آینده به زیان دولت ایران و مردم خواهد بود. اظهارات دوشنبه پزشکیان اشاره تلویحی بر تبعات فرصت سوزی ناشی از تحلیل های اشتباه جناح مقابل در خصوص راه بستن بر مذاکره است.
انتهای پیام
