پیش‌فروش سکه؛ بازی غیرمسئولانه بانک مرکزی با نرخ دلار
سرویس اقتصادی، انصاف نیوز: سیدستار میراحمدی، کارشناس بازار سرمایه، در واکنش به طرح پیش‌فروش سکه توسط بانک مرکزی در شرایط اوج‌گیری قیمت ارز و طلا، به تحلیل ریشه‌ها و نتایج این سیاست پرداخته است که از نظر می‌گذرانید.
بانک مرکزی در ادامه سیاست‌های جدید خود، طرح عرضه یک میلیون سکه را کلید زده و حالا در پی این سیاست مرکز مبادله ارز و طلا نرخ‌های پیش‌فروش سکه را نیز اعلام کرده است؛ تصمیمی که بیش از هر چیز، دوگانگی سیاست‌گذاری ارزی کشور را آشکار می‌کند.
شب گذشته [شام‌گاه شنبه 27 بهمن 03] در اطلاعیه‌ی رسمی مرکز مبادله، نرخ‌های پیش‌فروش سکه برای بازه‌های 4 تا 8 ماه آینده منتشر شد. این نرخ‌ها نشان می‌دهند که بانک مرکزی، دلار را برای قیمت‌گذاری سکه در امروز 102هزار و 500 تومان در نظر گرفته و مهم‌تر از آن، این‌که به ازای هرماه تاخیر در تحویل سکه، ماهانه 2درصد سود دلاری محاسبه کرده است. نرخ دلار برای سکه‌های تحویلی خرداد، مرداد و مهر نیز به ترتیب 95، 91/3 و 87/6 هزار تومان محاسبه شده است.
اما در حالی‌که بانک مرکزی این نرخ‌ها را به رسمیت شناخته و این مبنای قیمت‌گذاری را برای خود مشروع دانسته، همچنان بازارهایی که نرخ‌های مشابهی را اعلام می‌کنند (مانند صرافی‌های رمزارزی و کانال‌های تلگرامی)، غیررسمی و مخل اقتصاد معرفی می‌شوند! چرا نهادی که خود نرخ 87 تا 102 هزار تومان برای دلار را پذیرفته، همچنان با بازارهایی که همین نرخ را منعکس می‌کنند، سر ناسازگاری دارد؟
حراجی که ناگهان باز شد!
این عرضه در قالب طرح عرضه یک میلیون سکه انجام شده است. اتفاق جالب این است که در حراج اخیر، 80 درصد متقاضیان موفق به دریافت سکه شدند، در حالی که در حراج‌های پیش از این، معمولا تنها 10 تا 30 درصد متقاضیان به سکه دست پیدا می‌کردند. این تغییر ناگهانی، نشانه چیست؟
بانک مرکزی ظاهراً با این افزایش عرضه، در تلاش است تا انتظارات تورمی بازار را مدیریت کند و نقدینگی را به سمت ابزارهایی مثل سکه هدایت کند. اما این سوال مطرح می‌شود که آیا این سیاست یک راهکار بلندمدت است، یا مثل همیشه صرفاً یک مسکن موقت برای کنترل قیمت‌ها؟
چرا تولید وقتی می‌توان سکه خرید؟
بانک مرکزی با سود 2 درصد ماهانه به دلار که برای پیش‌خریداران سکه در نظر گرفته است، با دستان خویش این بازار را به یکی از جذاب‌ترین گزینه‌های سرمایه‌گذاری تبدیل کرده است. اکنون وقتی چنین فرصت‌هایی برای کسب سود بی‌دردسر وجود دارد، چرا باید سرمایه‌گذاران به سمت تولید و کارآفرینی بروند؟
سیاست‌گذاری پولی باید در راستای تقویت تولید و کاهش تورم باشد، اما این مدل عرضه و سوددهی، بیش از آن‌که به کنترل بازار ارز و طلا کمک کند، زمینه را برای سفته‌بازی و نوسان‌های بیشتر فراهم می‌کند.
بازار آزاد یا کنترل دستوری؟
بانک مرکزی با این طرح، عملا پذیرفته است که نرخ دلار بالای 90 هزار تومان یک واقعیت اقتصادی است و دارایی‌هایش را با این نرخ دلار به مردم می‌فروشد. اما همچنان در برابر بازارهایی که این نرخ را بازتاب می‌دهند، موضع مخالف دارد. آیا می‌توان بازار را به‌صورت دستوری کنترل کرد، در حالی که خود نهاد سیاست‌گذار به نرخ‌های واقعی تن داده است؟
و باز هم، اقتصاد دستوری در برابر واقعیت‌های بازار آزاد زانو زد؛ همان بازی تکراری که در آن، سرانجام سیاست‌های دستوری تاب نیاورده و به نرخ‌هایی تن می‌دهد که از ابتدا سعی در انکارشان دارد.
انتهای پیام
