جزییات خرید 40 میلیارد دلار هواپیما توسط ایران
تعهد و علاقه ما به پیشرفت کشور ایجاب میکند از هر گامی که در جهت پیشرفت کشور برداشته میشود، حمایت کنیم؛ حتی اگر آن را دستاورد جناح مقابل بدانیم.
مجید سلیمیبروجنی در خبرآنلاین نوشت: در نوروز امسال مطابق آمار اعلام شده نزدیک به سه میلیون و 400 هزار نفر با هواپیما سفر کردند. صنعت هوایی ایران در طول یکسال گذشته یکی از پرتحولترین و البته پربحثترین حوزههای اقتصادی بود. تحولات و حاشیههایی که از اثرات برجام بود و منجر به قراردادهای نوسازی ناوگان فرتوت حملونقل هوایی شد. نوروز 96 ایرانیان این شانس را داشتند که پس ای سه دهه، برای نخستینبار با هواپیماهای جدید و مدرن روز دنیا سفر کنند.
قراردادهای ایران با دو سازنده بزرگ دنیا، یعنی ایرباس و بوئینگ سروصداهای زیادی در دنیا و همچنین در کشورمان به راه انداخت. مطابق گفتههای حسن روحانی، رییسجهوری، ما هواپیماها را به صورت اجاره به شرط تملیک خریدهایم و پولی که قرار است بابت این هواپیماها پرداخت شود، در مدت 18 ساله پرداخت خواهد شد و این به معنای آن است که دنیا به ایران و برجام و ادامه راهی که آغاز کردیم، اعتماد دارد.
هواپیماهای جدید یکی بعد از دیگری وارد کشورمان میشوند و هر از چند گاهی نیز خبری از قراردادهای جدید شنیده میشود. طی چند روز گذشته دو هواپیمای پرواز تهران – زاهدان و تهران – مشهد به دلیل نقص فنی مجبور به فرود اضطراری شدند و همزمان با این اتفافات، خبر از دو قرارداد جدید هوایی نیز منتشر شد.
براساس گزارشها، پای هواپیماهای سوخو روسی و ATR ایتالیا نیز به آسمان ایران باز خواهد شد. حالا با تمام قراردادهای آمریکایی، فرانسوی، ایتالیایی و روسی، تعداد کل هواپیماهای خریداری شده به 280 فروند هواپیما میرسد که به معنای افزایش ظرفیت و نوسازی صددرصدی ناوگان هوایی کشور است. ناوگانی که رسانههای خارجی از بلومبرگ گرفته تا نیویورک تایمز با ادبیاتی خاص آن را موزه هوایی میخوانند.
فرسودگی این ناوگان به حدی بود که چندی پیش اتحادیه اروپا اعلام کرد هواپیماهای شرکت آسمان به دلیل خطرات ایمنی اجازه حضور در آسمان اروپا را نخواهد داشت، اما مدت کمی بعد از آن با قرارداد جدید بوئینگ، همه معادلات بر هم ریخت.
جایگاه صنعت هوانوردی ایران در منطقه با امضای این قراردادها با بیش از 60 هزار صندلی جدید ارتقا مییابد و فرصتهای اشتغالزایی مستقیم را برای بیش از 25 هزار نفر در داخل فراهم میکنم.
در چنین شرایطی شرکتهای ایرانی میتوانند به یک رقیب جدی برای خطوط هوایی کشورهای پیشرفته خلیجفار و ترکیهای تبدیل شوند. انعقاد این قراردادها از چندین جهت حایز اهمیت است. از یک سو، نوسازی ناوگان حملهوایی، زمینه درآمدزایی این فعالیت را فراهم کرده و میتواند ایران را در موقعیت صادرات خدمات، ترانزیت کالا و مسافر در منطقه قرار دهد. علاوه برآن، توسعه و بهبود زیرساختهای حملونقل هوایی میتواند زمینه توسعه فعالیت گردشگری داخلی و خارجی را نیز فراهم سازد. توسعه گردشگری داخلی و خارجی ظرفیت بالایی در ایجاد ارزش افزوده و کمک به رشد اقتصادی کشور دارد.
از سوی دیگر، انعقاد قراردادهای بلندمدت خرید هواپیما در ابعاد نزدیک به 40 میلیارد دلار با شرکتهای معتبر خارجی که با تایید و چراغ سبز نهادهای دولتی طرفهای خارجی همراه بوده است، میتواند نگرانی مشارکت اقتصادی با ایران را کاهش داده و انگیزه و رغبتی برای حضور سایر شرکتها و سرمایهگذاران خارجی برای سرمایهگذاری بلندمدت در کشور ایجاد کند.
در برخی نقدها چنین مطرح می شود که به دلیل اینکه درصد محدودی از شهروندان از خدمات هوایی بهره میبرند، از این رو نوسازی ناوگان هوایی نباید در اولویت دولت باشد. در پاسخ به اینگونه نقدها میتوان گفت هدف از توسعه ناوگان حملونقل هوایی فقط ارائه خدمات به قشر مرفه جامعه نیست، هدف از نوسازی و توسعه حملونقل هوایی، توسعه یکی از مهمترین زیرساختهای اقتصادی کشور است که میتواند زمینه توسعه ترانزیت مسافر، توسعه گردشگری داخلی و خارجی و توسعه تجارت خارجی را فراهم کرده و برای اقتصاد ملی درآمدزا باشد.
نباید فراموش کنیم که شکستن تحریمهای هوایی و انعقاد قراردادهای مهم با بزرگترین شرکتهای هواپیماسازی دنیا بعد از چهار دهه، بدون تردید دستاوردی مهم برای کشور است. تعهد و علاقه ما به پیشرفت کشور ایجاب میکند از هر گامی که در جهت پیشرفت کشور برداشته میشود، حمایت کنیم؛ حتی اگر آن را دستاورد جناح مقابل بدانیم.
انتهای پیام