شوق زودهنگام وزیر، درس‌های از یک قرارداد پرحاشیه
آرمان سروش، از مخاطبان انصاف نیوز، در یادداشتی ارسالی نوشته است:
در روزهایی که دولت چهاردهم هنوز فرصت نیافته پایه‌های اعتماد عمومی را مستحکم کند، یک تفاهم‌نامه ۶۱ هزار میلیارد تومانی در حوزه حمل‌ونقل ریلی، جنجالی بزرگ آفرید؛ تفاهم‌نامه‌ای که بیش از آنکه نماد جهش سرمایه‌گذاری باشد، امروز نشانه‌ای از شتاب‌زدگی، بی‌تدبیری رسانه‌ای و غفلت از حافظه جمعی افکار عمومی است.
فرزانه صادق، وزیر راه و شهرسازی، با شور و شعف در مراسم امضای قراردادی حاضر شد که طرف دیگر آن، شرکتی نوپا منتسب به یکی از چهره‌های مسئله‌دار اقتصادی کشور، بابک زنجانی، بود؛ کسی که هنوز پرونده سنگین بدهی‌اش به بیت‌المال مختومه نشده و نامش در حافظه عمومی به فساد کلان، دور زدن تحریم و فریب ساختارهای رسمی گره خورده است.
مسأله اصلی، نه سرمایه‌گذاری است و نه حتی بازگشت سرمایه‌های خارجی؛ بلکه غفلت از پیامدهای سیاسی، اخلاقی و رسانه‌ای چنین همکاری‌هایی است. وزیری که در رأس یکی از مهم‌ترین وزارتخانه‌های زیرساختی کشور قرار دارد، نمی‌تواند و نباید تنها با انگیزه ساخت رزومه‌ای فوری، چشم بر گذشته و حساسیت‌های افکار عمومی ببندد.
البته نمی‌توان نادیده گرفت که مخالفان سیاسی دولت و وزیر، در کمین چنین خطاهایی بوده‌اند؛ اما این انتظار می‌رود که یک عضو کابینه، پیش از هر امضا و عکسی، از فیلتر اعتبارسنجی، مشورت حقوقی و تحلیل رسانه‌ای عبور کند.
وزیر راه در این ماجرا، نه‌تنها از خود سلب مسئولیت نکرد، بلکه با ژستی پیروزمندانه، به پروژه‌ای مشروعیت بخشید که می‌توانست با دقت و احتیاط بیشتری پیگیری شود.
و حالا پرسش‌هایی جدی پیش روی افکار عمومی و مجلس است:
چگونه فردی که هنوز در زندان به سر می‌برد، با سرمایه‌هایی از منشأ نامشخص، وارد عرصه کلان‌ترین پروژه‌های حمل‌ونقلی می‌شود؟
نقش نهادهای نظارتی در این میان چه بوده است؟
و آیا دولت به‌صورت هماهنگ، از این اقدام حمایت می‌کند، یا وزیر، به تنهایی وارد زمینی لغزنده شده است؟
در هر صورت، این ماجرا آزمونی بود برای فهم بلوغ سیاسی و رسانه‌ای کابینه جدید. آزمونی که به‌نظر می‌رسد وزیر راه در آن نمره قبولی نگرفته است.
انتهای پیام
