رسوایی و نابودی، پیامد دو چالش انتخابات

حجت الاسلام «هادی سروش» مدرس حوزه در یادداشتی درباره‌ی چالش‌های انتخابات نوشت:

از آن رهگذر که یک شخص دانش آموخته حوزه موظف به رصد امور جامعه از جهت دینی میباشد تا احیانا کجی و انحراف را به اهل انصاف و خرد گزارش نمایم ، لذاست که ، نکاتی در باب “مناظره ریاست جمهوری” تقدیم میشود که البته در واقع مربوط دو چالش انتخابات پیش روست.

۱) مناظره به حسب لغت به معنای عرضه و تضارب آراء ست .

۲) در این روزها آنچه به اسم مناظره بود در واقع “مضاربه” ای بود بر اساس “مخاصمه ” یعنی ؛ “باهم زدنی که مبتنی بر خصومتهای اخلاقی و سیاسی” .

۳) این خصومت و ضرب و شتم ، نه زدن به جسم و بدن بلکه زدن به آبروی و شخصیت یکدیگر بود که بسیار جای تاسف دارد.

۴) اگر از همه مسائل سیاسی و اقتصادی و اجتماعی که مطرح شد ، بگذریم و داوری را به شما شهروندان سپاریم که اهل تشخیص و توجه اید ، لیک از دو نکته بسیار اساسی که در این مناظرات دیده شد و مربوط به “حوزه دین و اخلاق” است ، نمیتوان غفلت و تغافل نمود ؛
اول ؛ حرکت ناپسندِدسترسی به زندگی خصوصی افراد و ارائه آن به جامعه
دوم ؛ اشاره به استفاده شخصی از اعتبار و قداست اهلبیت(ع)برای کسب رای .

۵) ورود به زندگی شخصی افراد ( نه نقد مدیریت افراد) همان “افشاگری” است که بر اساس فقه “حرام قطعی” ، و “رذیله نفسانی” از دیدگاه اخلاق شمرده شده است.
به این چند حدیث از کتاب اصول کافی نظر کنید:
امام باقر(ع) وجودچنین رذیله ای (آگاهی از حریم شخصی و خصوصی افراد و افشای آن) را ، از نزدیکترین نقاط به “کفر” دانسته.
و رسول الهی(ص) افشاگری نسبت به اسرار زندگی دیگران را ، باعث رسوا شدن افشاکننده ، حتا در مخفی ترین حالت ممکن، میداند.

از اینجاست که به حکم شرع و قانون ، ورود به هر نقطه از زندگی شخصی و حریم خصوصی افراد باید براساس حکم “قاضیِ مجتهدِ عادل” باشد.

۶) مورد زشت و ناروای دیگری که دل هر مومنِ شیفته اهل بیت (ع) را آتش میزند ، این است که شخصی در ظاهری آراسته ، برای منافع شخصی و جناحی و سودآورِشخصی خویش ، از نام و قداست آن امامان بزرگوار بهره ببرد !
چقدر زشت و ناصواب است نام امام ملک و ملکوت حضرت علی بن موسی الرضا(ع) ، کیسه منافع و صندوق رای شود!
امام صادق (ع) در بیانی فرمود برخی از شیعیان ، ما را وسیله کسب ثروت و قدرت خود ، نموده و چنین کسانی قطعا کیسه ثروت یا میز قدرت شان به نابودی خواهد رفت !

۷) نتیجه آن دو وصف و رفتار ناصواب ، دو حقیقت غیر قابل مفر است یکی رسوا شدن افشاگران و دیگری نابود شدن کاسبان از آبروی اهلبیت .

۸) تردیدی نیست که از نگاه عمیق معرفتی این دو گروه ، یعنی؛ دست اندازان و افشاگران نسبت به حریم خصوصی افراد ، و نیز خرج کنندگان از اعتبار و آبروی ائمه اطهار ( سلام الله علیهم ) فاقد صلاحیت هر گونه ریاست و زعامت هستند و کمک کنندگان به آنان در دستیابی به آن ریاست ، باید فردای نزدیک، پاسخگوی رسول الله و عترتش باشند.

۹) این قلم ، که جوهرش تا کنون در حوزه معرفت دینی نقش بسته ، هیچگاه بنای به ورود به انتخاب و عرضه مصداق در میان نامزدها را ، در نوشته ها و سخنرانی ها ، در مجامع عمومی و مذهبی نداشته و ندارد ، چرا که معتقد است روحانیت بجای معرفی فرد ، باید تعریف اعلائم و مشخصه های مثبت و منفی نماید و تشخیص مورد و مصداق را به خود جامعه سپارد.
این نوشته هم بر این اساس نقش بست.

و من الله التوفیق لنا و لکم و لجمیع اخوننا المومنین.

انتهای پیام